Een zondagochtend wandeling.

Italië, Piemonte

Gisteravond na het eten nog een tijdje gesproken met een Italiaans echtpaar, niet die van de geurende labradors. Zij lopen de GTA in delen en gaan in tegengestelde richting. Altijd leuk om wat ervaring uit te wisselen over de route. De conversatie verloopt in het Italiaans, Frans en Engels... en is goed voor mijn Italiaans 😀. Het valt me op dat toch veel mensen iets van Engels spreken en ook moeite doen om je te helpen.

Om half zeven eruit en inpakken, een tijdstip op de zondag waarop velen zich nog een keer zullen omdraaien. Als ik de gordijnen open doe, zie ik het Italiaanse stel vertrekken, die zijn er al vroeg bij. Vervolgens ontbijten en dan begin ik aan mijn 'zondagochtend wandeling'. De warming-up is dit keer slechts 50 meter, met de lage temperatuur en lopend in de schaduw ben ik nog lang niet warm als ik aan de weg omhoog begin, 1100 m naar de Colle della Garbella. In het begin nog licht stijgend over een 'verhard' landweggetje met langs de kant een veldje klaprozen.

Op het moment dat bij mij de temperatuur begint op te lopen en ik een laagje wil uitdoen, verdwijnt het pad tussen hoog onkruid en bossages. Voor me uit zie ik de rotswand opdoemen en ondanks dat het pad steiler omhoog gaat, hou ik toch maar even alles aan. Het is een stevige klim en al snel is er van lopen geen sprake meer, maar is het meer klauteren met een staalkabel langs de rots. Waar normaal gesproken de stokken een mooi hulpmiddel zijn, zijn ze nu hinderlijk. Ik zie alleen geen mogelijkheid om ze op de rugzak te binden. Het is even flink werken, maar aan de andere kant maak je zo wel snel meters. Tot aan 1800 meter is het slecht 'lopen' vanwege de begroeiing. Hierdoor zie je amper waar je je voeten zet, het is nat en glad en doordat de ene stok op een gegeven moment geen vaste grond meer heeft, merk ik pas dat ik op een richel loop.....en vraag ik me voor het eerst af of ik dit wel zo 'leuk' vind.

Na de bossages, niet mijn hobby, wordt het weer een normaal pad. Dit is ook het moment om een laagje uit te doen. Op 1800 m heb ik dan 3 kilometer gelopen en ben 700 m gestegen, dat is een aardige hellingshoek. Langs de helling zie ik in het dal Trinitá liggen en verderop Entracque. Het verdere verloop naar de col gaat geleidelijk omhoog door grassen en wat ander laag spul...o.a. oregano en dat ruikt toch zo lekker. Halverwege kom ik een Engels stel tegen. Ze komen uit het 'Lake District'. De laatste 3 jaar wandelen ze veel in Italië en nu lopen ze een deel van de GTA. Ik moet even denken aan Philippa en Emma die ik in Morzine tegen kwam en ook uit het Lake district kwamen. Het lijkt alweer zolang geleden.

Boven bij de col aangekomen, zit de ochtend er bijna op en is het tijd voor een 'break'. Ik heb met dit heldere 'weer' een fantastisch uitzicht. Het is goed te zien hoe de vochtige lucht, vanuit de Po-vlakte, tegen de Alpen omhoog wordt gestuwd. Ik heb het idee dat ik in de verte een glimp van het 'Mont-Blanc massief' zie. Het geploeter van zojuist ben ik dan alweer bijna vergeten 😉.

Naar Palanfré is het nog geen 2 uur lopen, eerst nog over de rug en daarna 800 m afdalend, door opnieuw een meter hoog gras, varens en lage struikjes. Pas veel later gaat dit over in een karrenspoor. De bewolking is inmiddels toegenomen en omringen de toppen, ik heb gemazzeld. Voor Palanfré loop ik nog twee mountainbikers tegen het lijf die mij vragen hoe het pad omhoog verder verloopt. Ik geef ze nog een kilometer of twee over dit pad en heb geen flauw benul wat ze dan willen gaan doen.

Al snel kom ik daarna in Palanfré aan. Het is er op de zondagmiddag gezellig druk met vrolijke mensen én ik heb het idee dat er ook een communie viering is. Het is zo druk dat ik even moet wachten voor ze me naar de kamer kunnen brengen. In het zonnetje en met een biertje in de hand is dat geen straf. De man die naast me zit, niet veel ouder dan ik, is als gevolg van een ongelukje slecht ter been. Het kan verkeren. Verderop zingen een stel gasten meerstemmig met begeleiding van een accordeonist diverse Italiaanse volksliedjes, het klinkt bepaald niet onverdienstelijk en veel mensen zingen mee. Of het nu komt doordat ik al een paar maanden van huis ben......maar de ontspannen gezelligheid en het gezang brengen toch wat gevoelens bij me los. Ik zal maar niet meezingen. Tijdens het eten van wat kaas en vlees geniet ik ervan en absorbeer de stemming. Dat gezamenlijk zingen, op deze relaxte wijze, kennen wij niet zo. Iets uit vroegere tijden waarschijnlijk, toen we nog meer oog voor elkaar hadden in plaats van de smartphones e.d. Jammer want het bevordert de saamhorigheid. Het doet mij denken aan de oude tijd op de squadrons, waar toentertijd ook vaak werd gezongen. Weliswaar niet altijd de fraaiste teksten, maar toch. Ik raak in gesprek met een wat ouder Italiaans echtpaar, erg aardige mensen en zij doet me denken aan één van onze vrienden.

In de avond eet ik (weer bijzonder lekker en met gezang op de achtergrond) samen met een stel Duitsers en gelukkig hebben ze het niet over 'foesbal'. Zij lopen de GTA in delen, in de richting van de Middellandse Zee, en zijn nu bezig met het laatste gedeelte. Verbaasde blikken dat ik naar Rome loop. Morgen lopen zij hetzelfde stuk naar Limonetto (geen Limoncello) en hebben hetzelfde overnachtingsadres.

Ook morgen heb ik weer een relatief kort traject, 5 uurtjes lopen met een klimmetje.




Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Hoi Jan, het gaat voorspoedig. wel moeilijk zo nu en dan begrijpen wij. hou je goed en succes met je italiaans.

Jannaco en Bram 2016-07-04 10:42:16

Mijn buik kneep samen toen je over klauteren met staalkabels schreef. Ik heb net een twee weken fietstocht langs de grenzen van NL achter de rug en moest vaak als ik doorweekt van de regen was aan jou en 'Elena' denken. "Ik ben de regen!". Inmiddels ben jij de zon!

Paulien 2016-07-04 13:50:51
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.