Zoals we gisteren de dag eindigden met een gezamenlijke maaltijd, zo beginnen we nu met een gezamenlijk ontbijt. Het is weer goed verzorgd, compleet met brood en kaas, en je kan ook nog een omelet krijgen. Het zit er heerlijk in de koelte van de ochtend. Voor ik vertrek ga ik nog even langs de kruidenier voor wat brood en beleg. Naar Assisi is het 15 kms lopen en moeten er ook nog wat heuveltjes worden geslecht. Een prima afstand na gisteren en zeker met deze temperatuur.

Om halfnegen vertrek ik, de anderen zijn mij inmiddels voorgegaan. Eerst nog 3 kms door het dal, redelijk vlak en dan gaat het over een bospad 300 m omhoog. Voordat het pad stijgt, komt me een penetrante geur tegemoet. Ik kan het eerst niet zo plaatsen, maar dat is snel duidelijk.....scharrelvarkens hebben aan de andere kant van het hek hun domein. Het pad wordt ook modderig, volgens mij niet alleen van de regen want het geurt nogal.

Het gaat redelijk steil omhoog en op sommige gedeelten zijn treden geplaatst tegen de erosie. Bij het stijgen kan ik merken dat de spieren het gisteren behoorlijk te verduren hebben gehad, als lood voelen mijn benen. Toch diesel ik rustig door en om tien uur ben ik boven met uitzicht op Assisi. In het noorden is de bewolking aan het toenemen, voor de insiders 'castellanus'. Konstanz zit daar op haar rugzak een sigaretje te roken. Ze moet even bijkomen van de klim. We maken even een praatje en dan wordt me duidelijk dat ze ook even is gaan zitten om het groepje mensen waar ze mee opliep door te laten lopen, zodat ze in eigen tempo en alleen rustig verder kan. Het is voor haar de laatste dag van drie weken lopen en ik kan me goed voorstellen dat je dan toch even alleen wil zijn met je gedachten.

Vanaf dit punt is het voornamelijk afdalen tot vlak voor Assisi. Eerst een stukje weg en dan een steil stuk met steenslag, dat is altijd weer even lastig. Omhoog naar Assisi geheel in de schaduw en om halftwaalf loop ik onder de stadspoort door naar de kerk San Francesco. Het is er druk met toeristen en er staat een lange rij bij de ingang. De carabinieri controleert er op tassen e.d. ik laat het maar.

Door het centrum loop ik naar mijn hotel, tussen de toeristen door. Als ik daar aankom, is er wat verwarring. Ik sta daar als lunchgast en niet voor een kamer. Er wordt even wat gebeld om een oplossing te vinden. Het is half één wanneer ik op mijn kamer ben, douchen en de rest van het programma afwerk. Als ik mijn mobieltje aanzet is er bericht van Gertie en lees ik dat één van de oud collega's vorige week na een hartaanval is opgenomen in het ziekenhuis. Dan schrik je wel even en zet je aan het denken over het vergankelijke van het leven. Aafke nog gebeld om haar ook te informeren. In de middag loop ik nog wat door de stad, maar heb mijn kop er niet bij. In de avond een simpele maar voedzame hap genoten.

Geschreven door JohnTube