Net voordat ik gisteravond naar mijn kamer ging, kreeg ik nog iets mee van de toestand in Turkije. Als je in hotels verblijft ontkom je bijna niet aan de media, omdat er altijd wel ergens een televisie aan staat. Vanochtend toch maar even gekeken, want het zijn toch wel zorgwekkende ontwikkelingen.

Gisteren Nice, nu Turkije, wat zal het volgende zijn. De wandeling vandaag naar Torriglia is niet zodanig inspannend dat het al mijn concentratie vraagt, dus blijven deze gebeurtenissen malen in mijn hoofd. Wat bezielt deze mensen, is het een machtsspel, of is het een gekte - zelfvernietigingsdrang - die ontstaat, zoals bij sommige diersoorten, als de populatie te groot wordt..... Heb ik dit ook in me of heb ik daar (op dit moment) teveel voor te verliezen of ben ik te rationeel om zo terug te vallen...... Misschien moeten die lui een bezinningstocht doen op de zuidpool, dan kunnen ze wat afkoelen en hebben ze ook iets zinnigs om over na te denken, 'Hoe te overleven' of een 'Captain Iglo' worden.

Vanuit Montoggio loop ik over de oude weg door het dal van de Pentemani naar Torriglia. De weg wordt nu alleen nog gebruikt door wat lokale bewoners. Ik kom in 2,5 uur tijd wel 4 auto's tegen, waarvan er één stopt en vraagt of het goed gaat en of ik niet wil meerijden 😊. Ondanks dat de weg vrijwel constant stijgt, ik moet naar 1100 m, is het prettig lopen. Schaduw en zon wisselen elkaar af en soms staat er ook nog een verkoelende bries. De nu droge beddingen die ik passeer, zijn het stille bewijs van andere omstandigheden.

Eind van de ochtend loop ik het bergdorpje Pentema binnen. Smalle straatjes en oude huisjes. Er is zelfs een klein restaurant waar ik wel wat wil eten. Ik moet even wachten, maar dat is geen enkel probleem, want ik heb slechts nog twee uur te lopen voor het resterende deel naar Torriglia.

Lekker gegeten en heerlijke anti-pasti, voldaan ga ik twee uur later weer op pad. Op het moment dat ik vertrek komt er iemand met een gemotoriseerde kruiwagen op rupsbanden langs 😀. Het is inmiddeld wel wat warmer geworden. Eerst nog wat stijgen, dus veel reserves zal ik zo niet kunnen opbouwen. Na een uurtje ben ik bij de passage met een prachtig uitzicht over de bergen, Torriglia zie ik beneden in het dal. Als ik wat later een sportveldje passeer met een kantine, kan ik het toch niet laten om een ijsje te kopen...

Half vijf ben ik bij het hotel en is het tijd voor het dagelijks schoonmaakritueel. Daarna even het stadje in. Het is gezellig druk met redelijk wat mensen op straat. Gezien de lunch van vanmiddag hou ik het vanavond maar bij een pizza.

De noorse weersite (Truus dat is inderdaad www.yr.no ) toont, voor de omgeving waarin ik me bevind, voor de komende tien dagen schitterend weer.

Geschreven door JohnTube