Een pukkeltje.

Frankrijk, Premanon

Als ik tijdens het ontbijt naar buiten kijk, is het opnieuw grijs met motregen. Ik blijk toch niet de enige gast te zijn. Een vrolijke dame uit Normandië is hier voor een lang weekend. Ze doet in groepsverband een aantal dagtochten door de Jura. Wel jammer met dit weer als je afhankelijk bent van de factor tijd. Ik heb gelukkig alleen te maken met mijn eigen planning en hoe ik daarmee om ga. Ik zou mezelf misschien wat meer de tijd moeten gunnen om ook rond te kijken. Enfin, ik heb nog een redelijke weg te gaan en ook dat komt wel goed.

Voor vandaag gaat de route over de GR5 naar Les Rousses, de laatste stop voor ik Nyon bereik en waar ik de boot neem naar Thonon. Voor ik in Nyon ben moet ik nog twee heuvels over, of mag ik het met een hoogte van 1400 meter inmiddels bergen gaan noemen..... en Les Rousses ligt er tussenin. Het regent wel niet hard, maar toch voor de zekerheid in regen ornaat vertrokken. Voor mij loopt een groepje wandelaars dezelfde richting uit met daarbij de dame van het ontbijt. Na het weiland te zijn overgestoken, gaat het pad slingerend door het bos 300 meter steil omhoog en al snel loopt het zweet uit alle poriën. 'Stoom' gaat vanuit mijn kraag langs mijn bril en in 'no time' heb ik een waas voor mijn ogen. Lastig op een pad dat vergeven is van boomwortels, gladde stenen en rottende bladeren. Uitkijkend naar een plekje om de rugzak af te kunnen doen en regenkleding uit, gaat het voetje voor voetje omhoog, af en toe zoekend naar een goede plek voor de grip. Bijna boven aangekomen is er een stukje gras.....en berg ik de bril ook maar op. Zonder zie ik meer dan met!

Het mooie van een beklimming is de beloning die je boven wacht, een fraai panorama met uitzicht over de omgeving.....helaas het zicht is een ietsje beperkt. Het pad gaat langs de rand van een rotswand beneden mij. Het doet mij denken aan de mooie tocht die we vorig jaar hebben gemaakt in de Jura met een leuke groep mensen (het boompje zit in mijn portemonnee). De condities waren toen echter beduidend beter met fantastische uitzichten, o.a. de Mont Blanc en het gebied waar ik de komende weken doorheen trek. Vanuit de nevel doemt een 'gipfelkreuz' op en daarbij een tableau met uitleg over de zichtpunten. Beneden mij zou ik Chapelle moeten kunnen zien liggen, ik hoor alleen de kerkklok slaan.

Het pad volgt vervolgens de rug, gaat wat op en neer door het bos en is goed te belopen. Wel moet ik oppassen dat ik van mijn stokken geen 'brochette d'escargot' maak. Dit deel van route werd tijdens de oorlog ook gebruikt om mensen naar Zwitserland te smokkelen. De omstandigheden waaronder dat toen gebeurde zullen wel even anders zijn geweest. Wat later loop ik langs een grenspaal en weer is er geen controle😉.

Onderweg passeer ik een schuilhut, voor mij een plek om wat te eten. Met wat kaas en honing, en water voor het spoelen, smaakt ook brood van een paar dagen oud nog prima. Ik bel nog even met een logement in Les Rouses. Voor mij is het niet geheel duidelijk of ze nou wel of geen plaats hebben. Af wachten maar. In de middag komt af en toe de zon erbij en dat maakt het aangenamer. In Les Rousses aangekomen is er toch geen plek en ga ik naar het toeristenbureau. Ik ben blijkbaar op de 'verkeerde' dag aangekomen. Er zijn twee evenementen dit weekend; een fietstour met vierhonderd deelnemers en een trail met drieduizend deelnemers. Alles is volgeboekt! De dame achter de balie gaat haar best doen, maar het kan wel een kwartiertje duren en of ik even geduld heb.

Een plekje wordt gevonden in een gite, langs de GR5, drie kilometer verderop. Of ik bezwaar heb de kamer te moeten delen met een paar fietsers, deelnemers aan...en 3 km niet te ver is. Drie kwartier later ben ik in 'La Grenotte'. Een leuke plek die veel weg heeft van een berghut. Het is er redelijk druk met een groep van 33 man/vrouw van een fietsclub uit het westen van Frankrijk. De fietstour is over 230 km door de Jura en wordt in twee dagen gereden (iets voor Paulien misschien?). De maaltijd wordt gezamenlijk genoten en is uitstekend (o.a. ovenschotel van pasta met zalm en spinazie) met voldoende koolhydraten voor de fietsers en dus ook voor mij.

Na de maaltijd vertrekt iedereen al snel naar de kamers, zij stappen om acht uur weer op de fiets, en dus lig ik ook voor tien uur in bed. Voor mij ongewoon vroeg en met een volle maag kan ik maar moeilijk de slaap vatten.




Geschreven door

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Ik zei toch waarom ga je niet fietsen ipv lopen....! Je pakt al regelmatig de fietsroute en dan kom je ook nog eens hordes tegen die je het (fiets)voorbeeld geven! 😊🍻

Wout 2016-06-05 18:09:58

Of een olifant gelijk Hannibal 🐘😬 kijken ze in Zwitserland / Italië niet meer van op! Maar zonder gekheid ik vind het echt knap dat je en passant ook nog even, zoals je schrijft, zo'n 'heuveltje' neemt. 👏🤓 Tja het weer zit niet mee. Wordt je daar niet moedeloos van? Zou het nog leuker maken met al die vergezichten. Maar het weer in Zwitserland en Noord-Italië ziet er op de buienradar ik elk geval beter uit. Dus nog even doorbijten. Zet 'm op! Groet Ed

Ed Frieser 2016-06-05 21:28:05

Goede herinneringen aan fietsen in de Jura! Genoten in de regen! Ik kom wel als de groep weer weg is oke!

Paulien 2016-06-05 22:51:56
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.