Gelukkig heb ik van gisteren nog een banaan over en met water en wat amandelkoekjes erbij, heb ik toch nog een starter. Onderweg kom ik langs enkele dorpjes en daar zal vast iets te krijgen zijn. De kerk staat buiten het centrum van Sarzana en om op zondagochtend te moeten zoeken naar een locatie waar je een kop koffie kunt krijgen...dat is voor mij teveel moeite.

Ik ben al snel op weg. Vannacht heeft het geregend en het is al vroeg benauwd. Door de bewolking valt het nu nog gelukkig mee met de temperatuur. Eerst omhoog langs het fort. Daarna is het eigenlijk over het golvend landschap langs huizen met hekwerk, hagen en vooral veel blaffende honden. Wat een stampij, toch wel fijn dat er nog een hek tussen zit. Een grote vijgen cactus doet me denken aan de cactus die wij in Maastricht hadden staan, 1 meter hoog.... Voor de winter bracht ik hem 'met gevaar voor eigen leven' 😉 naar zolder.

Na anderhalf uur lopen, kom ik in Patenzo waar ik een barretje zie dat open is. Meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt, koffie, een vruchtensapje en een stuk pizza. De bodem is weer gelegd voor de komende uren. Via Avenza loop ik naar Massa, de route is erg goed gemarkeerd en met enige regelmaat staat er ook een informatiebord met een overzicht van de route, wel handig. Inmiddels loop ik volop in de zon en neemt het waterverbruik evenredig met mijn vochtproductie toe 😀. Bij een vriendelijke kikker kan ik me even verfrissen en de flessen bijvullen. Het gebied wordt overheerst door de marmer industrie. Aan weerszijde van de weg zijn voornamelijk marmer bedrijven gevestigd en ik ben blij dat ik hier niet op een werkdag langs hoef. Even na één uur loop ik Massa in en besluit eerst maar wat te eten voor ik verder ga, een pasta en gemengde sla.

Met de kaart erbij bekijk ik wat nog mogelijk zou zijn. In Pietrasanta, waar de VF langs gaat, is ook een onderkomen voor Pelgrims. Via de de VF is dat nog een behoorlijk stuk lopen, met ook wat hoogteverschil, maar via een alternatieve route door het landbouwgebied moet mij dit nog wel lukken. Boven de bergen is de bewolking weer flink aan het toenemen en zie ik diverse buien tot ontwikkeling komen. Eind van de middag kom ik aan in Pietrasanta, hoor wat gerommel (voor de goede verstaander, onweer) vanuit de bergen en ga op zoek naar de Via della Rocca waar een onderkomen voor pelgrims zou zijn. Bij een informatie kiosk toch maar even vragen, dat scheelt wat tijd en geslenter, "In het centrum, bij het plein naar links!"

Het is snel gevonden, maar waar is de bel? Als ik de telefoon pak, gaat de deur open. Alsof ze me hebben geroken. Achter me komt iemand in het oranje op de fiets aanzetten, dat zal vast een Hollander zijn. Neen dus, een man uit Spanje, een vrolijke gast. Hij, Diego, fietst van Rome naar Compostella. De combo Spaans - Italiaans is toch wat makkelijker en hij vraagt of we ook kunnen eten. Dat zal ze, de zuster, even moeten vragen, want er is een grote groep aanwezig in het andere gedeelte. Helaas.... In de avond ga ik naar een restaurantje, "Giovanni", dat voor pelgrims een menu heeft. Prima en lekker gegeten.

Aan het tafeltje naast mij zit een Oost-Europees stel mensen, zeer goed gekleed, Russisch blijkt later, 3 vrouwen en twee kinderen. Een van de vrouwen drinkt alleen wat water, terwijl de anderen maximaal zitten te eten (schransen, borden vol waarvan een deel vervolgens weer teruggaat) en te drinken en wat hooghartig doen. Ze houdt zich soms ook wat afzijdig en het andere moment neemt ze weer deel aan het gesprek....in mijn ogen een wat vreemd tafereel. Later hoor ik dat zij de anderen begeleidt voor twee dagen.

Geschreven door JohnTube