Vlak terrein.

Italië, Aulla

Als ik de deur achter me dicht trek, staat er buiten net een fietser zijn spullen op te laden. De Italiaan, Lorenzo, is onderweg van Lausanne naar Rome en gaat vandaag naar Lucca. Dat is voor mij in één dag niet te doen of ik moet de trein nemen. Over de Via Francigena is het van Pontremoli naar Rome nog 500 kms, voor mij zal het nog ongeveer 800 kms zijn.

Vandaag begint de dag bewolkt en in de bergen ziet het er grauw uit. Als ik door Pontremoli loop, op zoek naar een bar voor een ontbijtje, begint het zelfs nog licht te regenen. Geen barretje langs de route, maar wel een bakker. Ik kan er ook koffie krijgen, dus mijn ontbijt is compleet.

De route loopt vandaag een beetje om de provinciale weg heen, af en toe door een oud dorpje, en maakt daardoor meer meters. Het is 'relatief' vlak in vergelijking met de trajecten van de voorgaande weken. Dat wil niet zeggen dat het een eitje is. Het pad is afwisselend, stenen, gras, het gaat zowel over asfalt als door het struikgewas. Al is dat gelukkig niet zo dicht als ik op de Alta Via heb meegemaakt. Toch moet ik ook hier af en toe wat bramen van mij afslaan. Ik begrijp niet dat er mensen zijn die hier met korte broek lopen. Volgens mij lijkt het dan alsof je benen zijn bewerkt door een kat.

Af en toe is er een rustig stromend beekje waar ik over/doorheen moet, maar onder de huidige omstandigheden is dat geen uitdaging. Ik kan me voorstellen dat dat wel eens anders is, maar dat geldt dan voor een groot deel van het pad. Nu is een deel van het pad uitgedroogde klei, op sommige delen zie je aan de diepe geulen dat het wel eens anders is.... en dan is het hard werken, om overeind te blijven om boven of beneden te komen.

Met halverwege nog een uurtje rust om een 'salade di mare' te verwerken loop ik aan het eind van de middag Aulla binnen. De abdij 'San Caprasio' ligt direct aan de route en is gelukkig snel gevonden. Ik krijg eerst wat te drinken en dan is het naar boven naar de slaapzalen. De oudere man die me de ruimten laat zien, gaat over op Duits, schijnbaar kan ik dat beter volgen. Hij vraagt of zijn Duits goed is, het is in ieder geval beter dan mijn Italiaans....hij glimlacht. Ik ben klaarblijkelijk de enige gast vandaag en kan rustig wat aanklungelen bij het schoonmaken van de kleding en met douchen.

In het stadje wat gegeten en een tijdje staan kijken naar een toneelgezelschap dat op het plein een klucht bracht. Het was er behoorlijk druk, stil en ook met veel gelach.



Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.