Slagvelden uit het verleden.

Frankrijk, Les Grandes-Armoises

Bij het opstaan was de tent droog, er stond een beetje wind en er was vrij veel bewolking, volgens mij restanten van buien. Snel even ontbeten op een bankje aan de oever van de Maas en daarna alles rap de rugzak in. Rekening houdend met mogelijke buienactiviteit in de middag, heb ik regenjack en hoes maar aan de buitenkant van de rugzak bevestigd. Nog even een praatje gemaakt met Colin, de Engelsman met de solex, en heb hem een goede reis toegewenst.

Het eerste stuk gaat langs de Maas, waar ook diverse mensen aan het hardlopen zijn. Zo passeert mij al puffend een 'enigszins' gezette roodharige dame in een te strakke legging, ik zal jullie de verdere details besparen. Volgens mij wilde ze nog wat aan haar figuur doen, maar was daar te laat mee was begonnen...... Het duurt geruime tijd voor zij uit het zicht is verdwenen.

Aangezien ik het Maasdal uit moet, wordt het toch omhoog. Eerst nog door een te laag tunneltje onder het spoor door en dan stijgen. Gelukkig wat minder steil, maar de hoogtemeters moeten toch worden gemaakt. Gelukkig is het landschap glooiender dan aan de noordzijde en is het pad onder deze weersomstandigheden goed te doen. Bijna boven aangekomen is het een mooi moment om even terug te kijken naar de stad. Even later gaat het pad nog verder omhoog en kom ik bij een militaire begraafplaats. Ook hier zijn de diverse veldslagen weer uitgebreid gedocumenteerd. Via landerijen en bossen vervolg ik mijn pad en besluit om rond het middaguur, als er zich tenminste een gelegenheid zich voordoet, uitgebreid te lunchen. Ik heb namelijk geen idee waar ik vanavond zal slapen en dan kan ik altijd vanavond nog brood eten.

De kleine plaatsjes waar ik door heen loop hebben geen van allen voorzieningen. Tegen twee uur loop ik Chémery-sur-bar binnen. De bakker bestaat niet meer, er is wel een postkantoortje, dierenarts, makelaar en een pompstation. Er blijkt gelukkig een restaurant te zijn, dat vandaag open is. Op het moment dat ik binnen kom en vraag of ik wat kan eten, is het sluitingstijd voor de keuken......of ik het erg vind om een 'plat du jour' te nemen, gegratineerde witlof ! Na een uurtje rustig te hebben gegeten en in mijn gebrekkige Frans nog wat te hebben gesproken met de eigenaresse, zijn mijn batterijen weer opgeladen. Nog een uurtje of twee lopen en dan is het wel weer mooi geweest.....

Dat worden er dus uiteindelijk 3, het pad verloopt vlak door weilanden met koeien en paarden. De eerste, vrij jonge beesten, blijven langs het hek meelopen. Ze vinden me waarschijnlijk een vreemde vogel, zo met hoedje en rugzak. Daarna kom ik in een moerasachtig bos, waarbij het pad op een verhoogd talud ligt. Het barster echter van de muggen en het is bepaald niet uitnodigend om de tent op te zetten. Ik zet er stevig de pas in. Na enige kilometers ben ik de swamp uit en ben ik in het gebied aangekomen waar in WOII de slag om Stonne heeft plaats gevonden. Er is hier op diverse plaatsen informatie te lezen en langs de gedenktekens in de omringende dorpjes is een 50 km lange route uitgezet.

Om 6 uur loop ik het dorp, een paar bij elkaar staande huizen, Les Grandes-Armoises in en besluit om een plekje voor de nacht te zoeken. Ik wordt doorverwezen naar een huis op de heuvel, daar woont 'le maire'. Ik vol goede moed daarheen. Staat daar een mevrouw in de tuin en ik leg haar uit hoe en wat. Ze kijkt vertwijfeld en vraagt of ik een tent bij me heb. In de tuin daarnaast is een oudere vrouw bezig en ze praten wat met elkaar. Ben benieuwd of dit wat wordt of toch doorlopen. Uiteindelijk 'moet' ik met de oudere dame naar haar huis en krijg een bak koffie. Heerlijk! Zij gaat ondertussen de door haar gestoken asperges, kleine kromme gevallen, schoonmaken. Even later komt er een man binnen, haar zoon, die dus ook de burgervader is. We praten wat en even later gaan we met zijn auto weer het dorpje in. Hij wil me eerst wat laten zien. Blijkt hij een kleine verzameling annex museumpje te hebben aan oorlogsspullen die ze hebben gevonden, inclusief wat zaken uit de Romeinse tijd. Hij vertelt erover, is enthousiast en laat diverse foto's zien. Waaronder die van de grote herdenkingsceremonie van vorig jaar. Het stelt niet zoveel voor zegt hij, maar ik kan merken dat hij er trots op is. Wat mij opvalt is dat de herdenkingen gezamenlijk met de Duitsers zijn. Ik vraag er naar, maar dat is hier allang geen punt van discussie meer. In no time is het 7 uur geweest. Vervolgens brengt hij mij naar een gebouw dat dient als 'gemeentehuis' en waar ik de nacht kan doorbrengen.......met mijn slaapmatje en slaapzak op de vloer is dat geen punt.

In ieder geval heb ik een dak boven me hoofd, een schoon toilet, een keukenblokje om me aan te wassen en in de rugzak nog wat brood en kaas als maaltijd.

Geschreven door

Al 7 reacties bij dit reisverslag

Dat was weer smullen Jan. Je krijgt weer hoop op de mensheid als ik lees welke mensen je ontmoet ( op een enkeling met auto na). Geniet van alles wat op je pad komt , ik ben jaloers op je Avonturen en dan te bedenken dat dit pas het begin is. Grt Truus P.s Aaf en ik bellen elkaar om vervolgens ( met de telefoon in de hand ) vanuit het zolderraam elkaars pioenrozen te bewonderen😉😉😉

Truus Brouwer 2016-05-10 18:52:16

Ha Jan, Wat een heerlijke verhalen weer op één of manier ben je telkens weer in staat mensen voor je te winnen. Wij zijn op dit moment in Gr land en sjouw af en toe met wat flessen water de berg op bij het appartement te komen. Ik ben altijd blij die 9 kg weer weg te leggen en moet dan serieus aan jouw denken met je 18 kg dagelijks weer. Chapeau Jan! Warme groet uit Stoupa en tot schrijvens. Jan en Ien

Jan uit H 2016-05-10 18:57:17

Hoi schat, 'k Dacht doe ook maar eens een reactie, ben natuurlijk verwend/wil een persoonlijk gesprek (grijns). Wel heel fijn om zondagmiddag uitgebreid te hebben gekletst over van alles en nog wat. Kan ik weer een tijdje op teren. Geniet van je verslagjes, lees ze soms wel een paar keer ! Trouwens, de pioenrozen van Truus moet ik nog bekijken maar die schijnen ook heel mooi te zijn ... morgen misschien, Truus. Veel liefs en een dikke knuffel, Aaf

Aafke Buijs 2016-05-10 19:42:01

O, schat, vergat ik nog te vertellen/misschien had je 't inmiddels ook al gezien, maar Cor Kuijvenhoven heeft een lijst met overnachtingsadressen tussen Rome en Lucca doorgestuurd. Ziet er veelbelovend uit maar vermoed dat je hoofd nu nog niet naar die tocht staat. We zien het te zijner tijd wel ....eerst dit avontuur maar goed afronden. Kus.

Aafke Buijs 2016-05-10 19:51:17

Tja, die jonge beesten wisten natuurlijk wel wie dat was, die vent met die hoed... Indi-John-a Tube! 😉 Weer leuke verhalen Jan!

Wout 2016-05-10 19:58:36

Hoi Jan, Ik sluit me helemaal aan bij je vrouw! gewoon maar bij de dag leven en de dingen laten komen zoals ze komen. Je doet het super, zo te lezen! cor kuyvenhoven

Cor 2016-05-10 20:00:20

Bedankt Jan, mijn fantasie sloeg ophol bij de dame in de te strakke legging! Gelukkig kwam er nog een heel verhaal achteraan anders was ik het beeld nog steeds niet kwijt! 😉

Hugo 2016-05-11 09:26:01
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.