Een wekker hoef ik nog steeds niet te zetten, want ik ben doorgaans toch vroeg wakker en heb dan alle tijd. Daarbij is de temperatuur overdag voor mij op dít moment nog geen aanleiding om vroeg te vertrekken. Dat is met de 'vierdaagse' en alle heisa er omheen wel anders, heb ik inmiddels begrepen. Het doet mij denken aan de presentatie door Hein Daanen van TNO, ruim tien jaar geleden. Dat was naar aanleiding van een onderzoek dat hij had uitgevoerd naar 'heatstress' in verband met het overlijden van een deelnemer aan de vierdaagse en daarnaast de in het verschiet liggende uitzendingen van Defensie. Als ik de berichtgeving lees, heeft men het nog steeds niet begrepen..... De komende maand zal ook ik niet kunnen ontkomen aan de hoge temperaturen en dan is het dus vooral, 'luister naar je lijf'!
Als ik naar buiten kijk, dit keer maar geen blik werp, is het wat donkerder dan ik de laatste tijd gewend ben. Nog maar eens een keer goed kijken en het is inderdaad bewolkt, een zonsverduistering 😄😄, nou verduistering...afscherming !
Nadat ik heb gedouchd, wordt er gebeld...passeert er pal onder mijn raam een aantal koeien, opgedreven door een meesteres en op weg naar het verse gras. Ik ben op slag klaar wakker.
Voor vandaag is het eigenlijk wel een rustige wandeling, dat idee heb ik wel vaker gehad 😀, afdalend over een kilometer of wat naar Pontremoli (met de klemtoon op de tweede lettergreep). Hemelsbreed is het net tien kilometer. Met alle kronkels in de weg, hou ik rekening met de dubbele afstand en zou ik er aan het begin van de middag kunnen zijn.
De weg gaat langs een paar van die typische Italiaanse bergdorpjes. Er is van alles te zien, leuke tuintjes, bezige mensen en een koe die, met zijn kop door de heg, het groenere gras bij de buren eet. Bij een winkeltje nog even iets voor de lunch gehaald, simpel een broodje en een paar bananen voor straks langs de weg. Verschillende keren wordt ik aangesproken en men heeft het al snel over de Via Francigena. Dat leeft in deze omgeving klaarblijkelijk. Het geeft ook meteen iets vertrouwds.
Op enkele plekken is de weg verzakt of verschoven en is de vangrail deels weg. Af en toe zie ik plaquettes ter herinnering aan de minder gelukkige weggebruikers die waarschijnlijk de vangrail misten of een tegenligger hadden. Een fietser wat verderop wil net weer doorgaan als hij mij ziet aankomen. Hij wacht even tot ik bij hem ben en begint spontaan een praatje. Het is nog een heel stuk lopen naar Pontremoli, wel drie uur....zegt hij. Ach, rustig aan, ik heb de tijd. Op de GPS is de 2000 km gepasseerd.
Om half twee loop ik Pontremoli binnen. Op dit tijdstip is het redelijk rustig, waarschijnlijk siësta. Bij een barretje even een kop koffie en wat lezen, voor ik naar het pelgrimsonderkomen ga in het klooster van de Cappucijners. Het klooster is als zodanig niet meer in gebruik en biedt onderdak voor 30 personen. Als ik daar arriveer, blijkt dat ik daar pas vanaf drie uur terecht kan. Nog even wat in het oude centrum gelopen, smalle straatjes, oude pandjes en een biertje......
Bij binnenkomst in de opvang een hartelijke begroeting. Er is plek genoeg, maar even ontstaat er wat discussie. Ik heb niet de formele Via Francigena gevolgd en de opvang is bedoeld voor 'de pelgrims'. Het komt toch nog goed en ik krijg een kamertje toegewezen. Eind van de middag het stadje weer in en wat informatie over de route opgezocht, want dit stuk zat niet in mijn planning 😊. In de avond is het gezellig druk en heerst er een gemoedelijke sfeer, met op een klein pleintje een optreden.
Voor mij is het wel weer mooi geweest en om tien uur ga ik richting mijn slaapplek. Morgen weer een dag......
Geschreven door JohnTube