We gaan weer kleien.

Frankrijk, Grandpré

Ondanks dat ik op een plavuizenvloer lag, heb ik toch goed geslapen. De voetjes voelen nog een beetje beurs, maar dat zal straks wel weer beter gaan. Als ik naar buiten kijk, is het grijs en het motregend.....

Eerst alles weer inpakken en rustig ontbijten. Als ik mijn afval naar buiten breng, parkeren er net 2 auto's. De mensen vragen of ze daar even mogen staan......van mij wel. Ze horen natuurlijk onmiddellijk dat ik geen Fransoos ben en al snel komt het op het wandelen. Zij zijn bezig om in etappes de 'Camillo St. Jacques' (Santiago de Compostella) te lopen en één van de stellen heeft ook naar Rome gelopen over de 'Via Francigena'. Zeer enthousiast. Als we zo staan te praten, vraagt één van de dames, of ik nog brood moet hebben, want de bakkerswagen komt er aan. Nu heel veel bakkers in de dorpjes weg zijn, rijdt er dus dagelijks een bakker rond met vers brood. Ik dus meteen een stokbrood gekocht voor onderweg of vanavond, je weet immers nooit. Uhhh, waar laat je een stokbrood in een volle rugzak....? In stukken bovenin en we zien wel hoe hij voor de rest in vorm blijft.

Als ik een foto maak van de 'Mairie' komt William, dat is de Maire, net aanrijden. We nemen afscheid en ik ga op weg naar Grandpré, gekleed op een regenachtige dag. Eerst over asfalt en dan een landweg op. Het eerste stuk is nog verhard, maar al snel is het kiezen, de tractorsporen of het stuk met nat gras er tussen in. De grond is als in Limburg, rooie vette klei. De natte graspollen trekken me niet zo, maar na een paar meter in het tractorspoor is het snel klaar. Het duurt niet lang of mijn schoenen zijn doorweekt en even later voel ik nattigheid. Met dit grijze weer hoor je amper vogels, wel zie ik veel slakken in allerlei soorten, kleuren en maten. Het voordeel van lopen boven fietsen, is dat je makkelijker even stil staat om achterom te kijken, wat ik toch regelmatig doe. Kijken waar ik vandaan gekomen ben.

Als ik weer een vast wegdek onder de schoenen heb, loopt het weer wat prettiger en ik besluit om dáár waar het kan, de weg te volgen in plaats van te klunen in de klei. In St Pierremont ga ik op zoek naar een droog plekje voor een korte pauze. Daar beland ik in een gebouwtje met een soort van wasplaats. Geen idee waar het toe heeft gediend, misschien dat één van jullie het weet, dan hoor ik dat graag. Oh ja, iedereen nog bedankt voor de leuke en hartelijke reacties op de vorige verslagen. De motregen is ondertussen overgegaan in regen (wat is het verschil zullen velen van jullie denken, nat word je toch wel) en de bewolking begint wat tekening te vertonen. Dat is mooi dan komt er toch nog wat verandering in het weerbeeld.

Op een gegeven moment moet ik toch weer een landweg op. Het ziet er heuvelopwaarts niet slecht uit.....de afgelopen dagen is de grond zo uitgedroogd dat nu met de regen alleen de bovenste laag nat is. In een mum van tijd heb je dan de zolen vol met klei en het gevoel of er een bal onder je schoenen zit. Dat was de afgelopen dagen dan toch wel een stuk anders. Als ik in Haricourt kom, dus niet die van 'verts', begint de bewolking te breken en komt de zon er weer af en toe bij. Voor de lunch besluit ik om door te lopen naar het volgende dorp (5 km) want de plaatselijke eetgelegenheid is gesloten. Daar aangekomen heb ik de eerste regenbui te pakken en ook hier geen restaurant o.i.d. Dan maar aan iemand vragen of ik ergens kan schuilen voor de lunch. 'Ne pas de problem' en zo zit ik toch nog droog op een houtstronk te genieten van een half geplet stokbrood.

Nog 9 km naar Grandpré, door het bos met overwegend goed begaanbare paden. Op enkele stukken is het 'kruip door, sluip door' door het struikgewas en zeer modderig. Gezien het wisselvallige weer heb ik inmiddels besloten om de tent niet te onderwerpen aan een regenproef, maar op zoek te gaan naar een vast dak. Ik beland in een B&B, krijg daar de Japanse kamer en heb keus uit genoeg bedden....

in de avond kan ik met de familie mee eten, o.a. prei uit de oven en heerlijke Franse kaas na. Het is een beetje aparte setting. Er wordt nauwelijks gesproken en de zoon komt wat later binnen. Hij heeft een ongeluk gehad en loopt nu met een kraag om zijn nek.

Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

Geweldig Jan. Geniet van je reisverslag. Ben verbaasd dat na zo'n lange vermoeiende dag je nog de puf hebt om een verslag te schrijven. Zie uit naar je volgende belevenissen. Keep up the good spirit! Ed

Ed Frieser 2016-05-11 00:03:15

Nog maar zo kort onderweg en nu al zoveel inzichten...ik citeer je even: "...even stil staat om achterom te kijken, wat ik toch regelmatig doe. Kijken waar ik vandaan gekomen ben. Als ik weer een vast wegdek onder de schoenen heb, loopt het weer wat prettiger en ik besluit om dáár waar het kan, de weg te volgen in plaats van te klunen in de klei." Dit zou een pracht van een beeldspraak van een psycholoog/filosoof kunnen zijn... Ben benieuwd wat nog volgt!

Rianne & Matthijs 2016-05-11 05:46:46

Hoi Jan, de 'soort van wasplaats' is waarschijnlijk precies wat je aangeeft; een wasplaats. In Noord Frankrijk ben ik heel veel van dat soort wasplaatsen tegen gekomen. Tijdens mijn wandelingen hebben ze vaak als lunch en verfrissingsplek gediend. Bijna ieder dorp heeft een wasplaats, waar je als het heet is je heerlijk kunt verfrissen en altijd een schaduwplekje kunt vinden voor de lunch! In de gaten houden dus die wasplaatsen!

Esther 2016-05-11 09:54:01

Hoi Jan, Wat een mooie reis. Iedere dag is een avontuur. Wij genieten van je schrijfkunst, leuke verhalen en foto's. Jannaco en Bram

Jannaco en Bram 2016-05-11 11:46:44
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.