Een omelet.

Italië, Consuma

Gisteravond vroeg Titzia of ik bij het ontbijt een omelet wilde hebben, dat is lang geleden. En ik verheug me er al op als ik uit mijn bed stap. Beneden wordt op het terras de ontbijttafel al klaar gezet, dat ziet er goed uit. Ik ben volgens mij nog steeds de enige gast, maar met wat er op tafel staat, kunnen er nog wel een paar aanschuiven.

Ik doe mijn best, de omelet is verrukkelijk, maar ik krijg al het eten bij lange na niet op. Het is in ieder geval een goede start van de dag. Het gaat omhoog naar Consuma op 1070 meter, dus verbranden doe ik het wel. Voordat ik vertrek nog een stempel en afscheid nemen. Dit is een prima overnachtingsadres voor de mensen die van Firenze richting Assisi lopen.

In het begin nog over glooiend terrein, maar al snel is het gestaag omhoog. Een paar auto's die me tegemoet komen stoppen, raampje open en dan volgen al snel de bekende vragen...... Na anderhalf uur loop ik in een klein dorpje langs een winkeltje, dat op de zondagochtend open is. Dat weten meer mensen, want het is er redelijk druk. Bananen, twee stukken belegde foccacia voor onderweg en meteen maar wat drinken. Vervolgens gaat het verder omhoog. Geen meer of zee in de directe omgeving, maar toch staat hier in de berm, op 550 meter hoogte, een lege boottrailer.

Tegen elf uur vind ik het tijd om even te gaan zitten. Het is dan nog een uurtje lopen naar Consuma. Op een open plek staat een stukje boomstam dat mooi als kruk kan dienen. Ik neem er even mijn gemak van en eet een stuk foccacia met rauwe ham. Daarna meteen een inspectie van mijn twee onderdanen. Die hebben het zwaar en kunnen wel enige aandacht gebruiken. Straks op de kamer zal ik ze maar wat extra vertroetelen, vijl en schaar!

Na een uur te hebben gezeten, heerlijk rustig, in het zonnetje en een beetje wind, ben ik weer op temperatuur. Rustig stap ik verder over een breed bospad. Her en der zijn er bomen gekapt en er hangt een heerlijke geur van dennen en hout.

Om één uur loop ik Consuma in. Het is een klein dorpje en er zijn behoorlijk wat mensen op de been. Later hoor ik dat er van 4 tot 9 uur een soort van wijnproeverij is. Volgens de routebeschrijving zou de bakker overnachtingsadresjes hebben. Bij de ingang zie ik een verwijzing naar kamers, dus zit ik goed. Ik moet even wachten. Na vijf minuten krijg ik te horen dat ze wel een kamer hebben, maar daar kan ik pas om 4 uur terecht, of dat bezwaarlijk is. Als ik mijn rugzak maar ergens kan stallen en een plek heb om te eten, vind ik het geen probleem.

Ondanks de drukte heb ik er snel een tafeltje. Wat lezen, eten, drinken en mensen kijken, helemaal goed. De tijd vliegt voorbij en om vier uur wordt ik door Daniele naar mijn kamer gereden. Mijn rugzak had ze al in de auto gelegd. Aan de rand van het dorp hebben ze een huis met diverse kamers die ze verhuren. Een mooie rustige plek.

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

hoi jan, je neemt niet de gemakkelijkste weg naar rome. maar er leiden vele wegen naar rome moet je maar denken. leuke verslagen e foto's.

jannaco en bram 2016-08-02 10:55:33
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.