Gewaarschuwd.

Frankrijk, Larche

Voor mijn doen was het gisteren avond vroeg plat met als gevolg dat ik al om vier uur wakker was en op de klok keek.....en nog maar een paar keer omdraaien. Half zeven opgestaan, mezelf wat gefatsoeneerd, een amateuristische pedicure uitgevoerd 😧 en inpakken. Om half acht zouden we ontbijten, maar iemand heeft zich verslapen en dat zijn niet de gasten 😂. Er ligt een foldertje over de 'Patou', de beschermhond van de kudde. Er staat iets in over de achtergronden, hoe de honden opgroeien en deel uitmaken van de kudde, maar ook, wat voor mij veel belangrijker is, hoe je je als passant het beste kunt gedragen zonder agressie van de honden op te wekken.

Yves, de ene helft van het Franse echtpaar, heeft zich gisteren geblesseerd. Nadat ze een pauze hadden genomen en hij zijn rugzak had omgedaan, is hij onderuit gegleden en heeft daarbij zijn knie verdraaid. Met de afdaling had hij er geen last van, maar vanochtend was het dus mis. Zij gaan na vier dagen lopen dus terug naar huis. Even niet opletten en het is dus finito. "Een gewaarschuwd man......", dus loop ik de rest van de dag even niet alleen.

Vanaf het refuge "De Maljasset" is het eerst 8 km langs de weg dalend naar 1600 m. Daarna is het via Fouillouse geleidelijk omhoog naar de Col du Vallonet (2524 m). De eerste van de twee colletjes die ik vandaag over ga onderweg naar Larche. Bij Fouillouse raak ik even in gesprek met een Nederlands echtpaar. Zij lopen de GR5 in etappes en zijn nu, het zevende jaar, bezig met het laatste deel van Modane naar Nice. Vanwege de sneeuw hebben ze het eerste stuk na Modane wat aangepast en ook de passage van de Col Girardin hebben ze maar gelaten. Ik herken dat wel......

Tijdens de verwarmende 'wandeling' naar de col passeer ik wat oude bunkers met geschutskoepeltjes. Herinneringen aan een andere tijd. Tijdens het laatste stuk naar de col is het bijna als gebruikelijk, een stevige klim. Gelukkig waait het en schuift er af en toe een wolk(je) voor de zon, zodat het met de warmte en de vliegen meevalt. Vlak onder de col kom ik een bekende tegen. De man waar ik gisteren een tijdje mee heb staan praten, komt nu hier naar beneden lopen...dit keer met een trui aan. Hij grijnst bij het weerzien, en waarschuwt me, boven is het fris en er staat veel wind.

Na de erste col, met wat sneeuwresten, kom ik in een overgangsgebied met rotsen, puin, wat zompige stukken en omringd door bergen. Indrukwekkend hoe die wanden opstijgen, het maakt dat je je erg nietig voelt in dit landschap. Na wat te zijn gedaald, zie ik dat het pad richting een hoger gelegen oud fort of kampement gaat met direct daar achter de tweede col, Col de Mallemort. Langs het pad zie ik regelmatig de alpenmarmotten wegrennen of even nieuwsgierig met het koppie omhoog rondkijken. In het 'vervallen' Les baraquements de Viraysse' en uit de wind even gepauzeerd voor ik de laatste 80 m naar de col afleg.

Na de col volgt een vervelende afdaling over een 'gruizig' pad en is het, net als gisteren, letterlijk voetje voor voetje afdalen. Larche kan ik vanaf de col al zien liggen, hemelsbreed is het maar 3 km, in hoogte 1000 m. Op 400 m boven het dorp passeer ik een plek waar de vlaggen van Frankrijk, Italië en de EU in de wind wapperen. Het is ter herinnering aan de inval van Italië in juni 1940....en probeert ook de eenheid binnen Europa weer te geven. Voor hoe lang nog.... Het laatste stuk van het pad is een soort wandelgoot tussen hoog opgeschoten graspollen en diverse bloemetjes, maar naar mijn idee heb ik geen nieuwe soorten gezien.

Het dorpje Larche is in de oorlog vrijwel geheel vernietigd. Nu is het een verzameling huizen en gebouwen zonder charme. Als ik bij de gîte aankom, zit daar ook één van de Franse wandelaars uit Ceillac.... Er is gelukkig plaats en het ziet er binnen netjes uit. Nadat ik me heb geïnstalleerd (douchen en een was) begint het al snel drukker te worden met andere wandelaars, ook het Nederlandse echtpaar van vanochtend, Corrie en Rien uit Zundert.Tijdens het eten zit ik met hen en de Franse wandelaar aan één tafel, gezellig.

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Ha Ha... Wat mij met de spellingcontrole gebeurde, gebeurt jou nu met pindat.... Je lijkt ergens midden Frankrijk te zitten - volgens mij moet je bijna de Eifeltoren kunnen zien...😂😂😂 maar alle gekheid op een stokje, je wandelt door een prachtig gebied. Geniet van de plaatjes en je verhaal. Voorzichtig met de knieën hè!

Wout 2016-06-26 19:15:58
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.