Een koude start

Frankrijk, Saint-Dalmas-le-Selvage

De gîte in Larche heeft de eigenschappen van een berghut, dus met 8 tot 14 man/vrouw op een kamer, stille slapers, tevreden knorrende slapers en luide hapsnurkers.... Bij mij op de kamer viel het mee, van alles wat, maar gelukkig geen doodsgerochel 😦. De eerste ploeg ging er om zes uur uit en daarna geleidelijk de rest. Het heeft wel het voordeel dat ik zelf ook wat vroeger op pad ben dan anders, maar wel als laatste vertrek. Kwart voor acht sta ik buiten en met 2°C is het tamelijk fris. Opnieuw een strakblauwe lucht en geen wind, hoe saai 😊.

Zodra de zon wat hoger staat, loopt de temperatuur snel op. Toch blijft het aangenaam om te lopen. Op het eerste stuk over een binnenweg merk ik dat mijn looptempo in de afgelopen weken is veranderd, een kortere snelle pas. Als ik een groepje Fransen passeer, vertrokken uit dezelfde gîte, krijg ik het nodige commentaar...😀 en helemáál als ik ook nog een foto van de groep maak.

Na vier kilometer gaat het pad naar het zuiden de 'Val Foutane' in, 500 meter oostelijker en ik was in Italië geweest...😃. Corrie en Rien passeer ik bij het begin van het dal en we lopen dan nog even met elkaar op. Bij het begin van het dal, of is het aan het eind, komt een herder en zijn gevolg ons tegemoet en wachten we even tot de meute is gepasseerd. Zolang het pad, een 'pad' blijft, is het prima te doen. Dit wordt anders als er een soort van 'traptreden' komen om de erosie te beperken. Het is dan lastig om je eigen pas aan te houden, wat extra inspanning kost.

Bij het Lac du Lauzanier aangekomen, ben ik niet de enige die dit een mooie locatie vindt voor een pauze....even de schoenen uit. Zodra er wat meer wind komt, vind ik het wel genoeg en stap weer op. Nog 500 m klimmen. Het pad gaat over rotsen en puin en wanneer ik er denk te zijn, kom ik bedrogen uit. Na een 'bultje' in het terrein is het nog bijna 300 m omhoog en moeten er ook wat sneeuwveldjes worden gepasseerd.

Boven bij de 'Pas de la Calvale' (2670 m) gekomen, is er naar het zuiden op de toppen van de bergen nauwelijks sneeuw te zien. Ik denk dat ik na vandaag voorlopig geen sneeuwpassages meer zal hebben. De afdaling aan de andere zijde is lastig en niet prettig; steil, veel losse stenen en een stuk over een puinhelling. Ik ben blij als ik na 150 meter dalen wat vastere grond onder mijn voeten heb. Achterom kijkend, zie ik de imposante wand waarlangs ik het pad heb gevolgd.

Ook voor het vervolg van het pad is het constant goed opletten. Niet alleen de losse stenen, maar ook de her en der door de marmotten gegraven holen in de grond en langs het pad zijn verraderlijk. Met nog één colletje te gaan, ben ik bijna in Bousieyas. De Col des Fouches is niet zo hoog, maar het is wel een pittige klim van 200 m. Boven aan de col opnieuw wat bunkers met geschutsposities. Op wat borden staat de historie uitgelegd en blijkt er een reeks van fortificaties in het grensgebied te zijn. Ik zal er vast nog wel meer van zien. Misschien is het iets voor mijn zwager André om eens een rondje langs deze forten te maken😉.

Het laatste stuk is opnieuw door hoog gras en doordat je het pad én eventuele stenen nauwelijks ziet, is het lastig om te lopen. Later op de middag arriveren Corrie en Rien ook en zitten we 's avonds weer gezamenlijk aan tafel. Een 72-jarige Duitser is op de fiets aangekomen, meer dood dan levend (zoals hij zelf zegt), en hij heeft nauwelijks eetlust. Al is daar na een minuut of tien nog maar weinig van te merken 😁.

Morgen ga ik nog even verder door naar het zuiden, maar het zal dan niet lang meer duren voor ik een oostelijke koers ga lopen en de grens met Italië zal passeren. Het is ook de dag waarop Wijnand, na 10 maanden Japan, weer 'thuis' komt en ik in mijn gedachten met Aafke op Schiphol zal zijn......




Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Hoi Jan, een imposant gebied waar je doorheen loopt. leuke foto's. je hebt bijna al 2 landen te pakken. veel plezier de komende dagen.

Jannaco en bram 2016-06-28 10:38:00

Geweldig idee Jan !!, nu jij daar toch in de buurt bent, kan je effe informeren waar ze Hummers verhuren ?? Groet, André

Zwager André 2016-07-01 18:43:03
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.