Vandaag begonnen we aan de eerste van drie wat zwaardere etappes op rij. Eerst een flinke klim van 600 meter, vervolgens 500 meter afdalen en aan het eind naar het stadje Orvinio weer 100 meter omhoog! Maar eerst ontbijten, de boel een beetje opruimen en een briefje voor Rita neergelegd.

Vanuit het huisje is het meteen behoorlijk stijl omhoog. Dat heeft wel een voordeel dat we vlot boven zijn, maar het lijf is nog niet wakker en de spieren moeten eerst op temperatuur komen. Over de temperatuur gesproken, het is zonnig en we lopen in de schaduw omhoog met een schitterend uitzicht over het meer. Heerlijk dus.

Aanvankelijk gaan we nog over een verharde weg, maar na een goed kwartier verandert het en gaat het langzaam over in een bergpad, stenen en klei, nog steeds goed te belopen. Een paar honderd meter voor de pas waar we overheen moeten, is door regen en diverse tweehoevige medegebruikers het pad enigszins gemodificeerd.....en worden onze schoenen bijkant twee keer zo zwaar. We zijn zo gefocust dat we een afslag mislopen en de doorgaande modderbaan blijven volgen. Driehonderd meter terug ploeteren door bos en over omgezaagde boomstammen, de kortste weg tussen twee punten is immers nog steeds een rechte lijn. Wel zonde van de energie, maar ook een leermomentje.

Boven bij de pas even een korte break. Het waait er best wel aardig en de temperatuur is er aanmerkelijk lager. Niet te lang blijven zitten en rustig aan aan de afdaling begonnen. Gelukkig weer een goed begaanbaar pad zonder te veel obstakels met uitzondering van een enkele koe. De dame in kwestie gedraagt zich netjes en loopt rustig omhoog het gras in, zodat wij er zonder problemen langs kunnen en verder naar Pozzaglia Sabine.

Tweehonderd meter boven het dorpje kan er worden gekozen voor een korte route, vrijwel rechtstreeks de heuvel af, of 3,5 km omlopen. Wij gaan dus voor het avontuur......maar dat wil niet zeggen dat het gesneden koek is. De aanvankelijk duidelijke markering zijn we al vrij snel kwijt en na wat zoeken en dwalen zien we toch weer wat markeringen, waarna het toch nog appeltje-eitje wordt. Althans het volgen van de route, want je wilt toch gecontroleerd naar beneden....

Voor we Pozzaglia inlopen en daar wat gaan drinken, halen we eerst alle klei van onze schoenen. Die van Aafke zien eruit alsof ze bij de cementfabriek is geweest. Bij de lokale 'Tabaci' een broodje, meer een soort van tosti, en een biertje en voor we weer op pad gaan nog een koffie. De lucht is aan het betrekken en ik ben benieuwd of we het wel droog houden. Als we opstappen, komt er een oudere man met rugzak aanlopen. Hij blijkt uit Brugge te komen en is met twee vriendinnen (wij denken dat ze dik in de zeventig zijn) tien dagen onderweg van Cascia naar Subiaco.

Van Pozzaglia is het verder afdalen de vallei in. Door bloemenweides gaat het pad en aanvankelijk kunnen we nog wat kleimomentjes uitstellen, maar op een bepaald moment vraag ik toch maar aan Aafke of ze haar badpak bij zich heeft. Het pad voor ons is veranderd in een grote vijver, diepe tractor sporen en langs de kant dicht struikgewas. We keren terug om te kijken of we er omheen kunnen.....na wat gemodder door struiken, ook rozen, over smalle paadjes staan we voor een hek en weer heel veel water! Terug naar het pad, de bui barst eindelijk los (nog meer water) en dus op de gok door de 'vijver'. Dat hadden we dus beter meteen kunnen doen. Het blijft niet bij die ene plas, een groot deel van het pad is een water en modderfestijn. Voordat we weer 'vaste' grond onder onze voeten hebben, kruisen we een waterstroom over het pad en kunnen we de boel weer schoonmaken. Het laatste stuk omhoog naar Orvinio gaat het over een pad met veel onkruid en gras zodat de schoenen mooi schoon 'geborsteld' zijn als we het stadje inlopen.

Bij de B&B aangekomen is het er 'stil'. Dan maar een plekje opzoeken om eerst wat te drinken en te bellen met Maurizio. Hij komt er zo aan, dus na een kwartiertje gaan we richting de B&B en komen de twee dames (uit Oostenrijk) tegen die vorige week in Poggio Bustone zo laat nog aankwamen. Tijdje staan praten en afgesproken om 's avonds met zijn vieren wat te gaan eten. Ondertussen is Maurizio gearriveerd die ons naar de B&B brengt. Geweldige locatie, knus ingericht en een heerlijke douche.

In de avond gezellig met zijn vieren gegeten en ervaringen uitgewisseld over de route en het lopen van de 'Camino's'. De twee Italianen zijn hier gisteren in de avond toch aangekomen....

Geschreven door JohnTube