Mag het ietsje lager zijn?

Frankrijk, Ceillac

De pijp was gisteren aardig leeg....dat zal misschien ook wel in het verslag merkbaar zijn geweest 😉. Bij de planning voor vandaag blijk ik de kaart niet goed te hebben bekeken, Château-Queyras ligt niet op 1840 m, maar op 1340 m.... Dus 500 m meer dalen en ook weer klimmen😕. We gaan ervoor. Maar eerst nog even over gisteren..

Bij binnenkomst in Brunissard werd ik door een aardige man meteen op weg geholpen naar mijn onderkomen, sterker nog hij bracht me er naar toe. Met de twee fietsers deel ik de kamer, jonge gasten en reuze aardig (ondanks dat het fietsers zijn 😄).

Vandaag staan de fietsers op tijd op en dat komt goed uit met mijn plannen. Half acht ontbijt en daarna op pad. Zij doen nog een toertje van vier uur en gaan dan na vier dagen fietsen met de auto naar huis. Ik moet nog even.

Ook vandaag weer een strak blauwe lucht en gelijk met mijn schaduw trek ik op over de weg naar La Chalp, ik ben geen Lucky Luke. Rustig afdalend en de spieren weer laten wennen aan de cadans. Ik heb het al zo vaak genoemd, de bloemetjes......., dus ik laat het erbij en mijn impressie vertaal ik wel met de plaatjes.

Vanaf La Chalp is het toch weer even omhoog om vervolgens op een redelijk constante hoogte over een smal pad bovenlangs Arvieux te gaan. Dan is het toch nog even klimmen naar 1900 m waar een meertje is. Leuke plek om te kamperen😀. Dan is het vervolgens afdalen naar Château-Queyras. Een afwisselende en bij tijd en wijle, steile afdaling: boomwortels, stenen, rollende dennenappels onder je schoen, leisteen en gruis. Zo kun je even 'ontspannen' lopen en het andere moment is de volle concentratie nodig. Bijna aan het eind van de afdaling heb ik een fraai uitzicht op het kasteel.

Die linkervoet begint weer op te spelen en ik ben blij als ik beneden ben. Even de schoenen uit en kijken wat ik er aan kan doen. De voet zelf voelt verder goed aan en ik moet denken aan het verhaal dat Margriet Lichteveld vertelde, één van mijn gastadressen in België. Ik loop nu al enige tijd en dan ligt de oplossing/oorzaak van mijn probleem in het te strak veteren van de schoenen.....

In Château meteen een break genomen om bij te tanken voor ik aan de klim ga beginnen naar de 'Col Fromage'. In het riviertje zijn ze aan het raften en kayakken. Moet daarbij meteen denken aan de vakantie in de Pyreneeën, leuk om te doen en vooral veel plezier. Het is na het dorp meteen steil omhoog. De verloren hoogtemeters loop ik zo al weer snel in, maar wel bikkelen. Een tweetal tegemoet komende Fransen zijn in Nice begonnen om de sneeuw te ontlopen en gaan naar Chamonix. Het traject wat ik nog heb te gaan, is goed beloopbaar. Nog wel wat sneeuw richting Larche, maar niet problematisch. Aan de klim lijkt geen eind te komen en ik moet het pad delen met vele honderden zoniet duizenden mieren, die zowel bergop als bergaf zich met dezelfde snelheid lijken te verplaatsen. Op 1900 m, bij de passage van de beek, is het een mooie moment om de verhitte voetjes te verwennen met een koude douche. Dat is toch zó lekker😃.

Nog even en ik ben op het niveau van de Col. Een paar mountainbikers passeren me en wat later lopen ook zij met de bike. Wat een lol. Aan de andere kant biedt dit toch ook weer mogelijkheden voor de fietsende gemeenschap die op weg gaan naar Rome.. de GR5 als alternatieve route. Wel een uitdaging😷!

Vlak voor de Col ontmoet ik Emily, een jonge Belgische dame. Zij wil in 4-5 maanden van Menton (Frankrijk) via Zwitserland, Oostenrijk en Italië naar Slovenië lopen. En ik dacht dat ik een omweg maakte. Ze is net twee weken onderweg en wil vooral kamperen. Ik hoop voor haar dat het weer meewerkt.

Ik heb genoeg tijd gehad om na te denken over de benaming van de col, Fromage. In de aanloop naar de col viel mij de gigantische hoeveelheid vliegen op. Als ik even stopte, zat mijn rugzak meteen onder de vliegen, alsof er stroop op zat. Mocht dat niet een reden zijn, dan vast wel het water van de beek nadat ik mijn voeten erin had afgekoeld. Bij de col aangekomen, kreeg ik het idee dat het gesteente de reden moest zijn, witgelig en bros. Vanaf de col een mooi panorama van de weg achter mij en wat nog komen gaat.

Na de col gaat het gruizig pad slingerend omlaag, Ceillac ligt op 1650 m, rustig aan en niet forceren. Ik moet nog een tijdje mee😉. In het dorpje aangekomen en nog een paar honderd meter te gaan, zie ik een café waar ze Belgisch bier verkopen, La Chouffe op de tap. Ik kan het toch niet laten......wanneer ik opstap, donkere wolken zich hebben verzameld, het hotel nader, begint het te spetteren en te knetteren. Met de dikke druppels in mijn nek stap ik binnen.....

In de eetzaal zit het 's avonds vol. Ik zit met 3 andere wandelaars aan tafel. Wat ervaringen uitwisselen over de route en locaties om te slapen. Aan een tafel naast ons zitten twee Nederlandse dames die in een week een rondje in dit gebied lopen. Kan me er wel iets bij voorstellen, want de omgeving is echt schitterend. Als ik naar buiten kijk, spoelt het weer even, maar ik heb gelezen dat het weer in Nederland ook onstuimig is met kanjers van hagelstenen....

Morgen wacht een nieuwe uitdaging, Col Girardin, 2700 m. Naar het schijnt een mooie route met een bijzonder uitzicht.



Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

...zo'n gesp hè, daar zit je mat je vingers aan... Waar hekje nu weer met je tenegels aan gezeten???! 😂😂

Wout 2016-06-23 23:48:40

Vertaling: Mat=met; hekje = heb je; tenegels = tengels... Daar gaat mijn grapje...😕

Wout 2016-06-23 23:51:36

Jan, Wat een tocht!!! Het is er langzaam in geslopen maar voor mij is de dagafsluiting jouw belevenissen te lezen. Je verslag legging is boeiend en het is echt prachtig dat we op deze mannier met je mee mogen reizen. Ik kijk er elke keer naar uit. Groeten uit Zeeland

John v Z 2016-06-24 08:40:13

hoi Jan, ben een paar dagen in verschiet geweest, Vakankantiestress, meteen weer thuis volop diensten en in de tuin aan de bak. De tuin groeit gestaag door, kruid, onkruid en al dat soort dingen. Zelf schuld zul je wel denken, moet je maar geen huis met 3300 m2 grond kopen. Gelukkig vind ik het ontzettend fijn om in de tuin te werken, alleen het maaien vind ik niet zo. Hoop dat je voet niet nog meer problemen gaat geven, zou niet zo leuk zijn. Tot nu toe ben je een kanjer!!!Fijn dat het weer nu ook een beetje redelijker wordt. Een zonnetje onderweg is toch altijd wel gezellig. Wat een schrik met deze tschechische man, het zal je maar gebeuren. Dus broer wees voorzichtig, en breek het lijntje niet, doe rustig aan. Rome wacht echt wel op jou. Heel veel geluk, plezier en een dikke kus

anja 2016-06-24 14:09:36
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.