Een bijzondere start.

Frankrijk, Ornans

Nadat gisteravond de bui losbarstte, is het tot in de nacht door blijven regenen en onweren. Toen ik vanochtend naar beneden ging om mijn spullen te halen die ik daar te drogen had gehangen, lagen er overal jongeren te slapen. De scouting groep van ongeveer 30 jongens en meisjes met begeleiding was uit hun tentjes ver(ge)dreven.

Bij mijn aankomst had frère Vincent al aangegeven dat het ontbijt aansluitend aan hun ochtendgebed (lauden) was en als ik wilde dat ik daarbij aanwezig kon zijn. Om acht uur begeef ik mij naar hun woonhuis aan de achterzijde van de kapel. Frère Vincent doet open, ditmaal in de bekende bruine pij van de Franciscaners. Voor we de kapel ingaan, legt hij mij in het kort het een en ander over het ochtendgebed uit. De kapel is in tegenstelling tot wat je vaak ziet in de katholieke kerken sober ingericht en er hangt het 'tau-teken' dat voor de Franciscaners symbool staat voor zegen en vrede. In de kapel zitten nog twee andere broeders. Gedrieën doen ze het ochtendgebed, dat vooral bestaat uit veel zang, waaronder een hymne en een cantate. Aan het eind staan ze op en komen naar mij toe. Er volgt opnieuw gezang dat in het teken staat van mijn 'pelgrimage' naar Rome. Ook al ben ik niet kerkelijk, dit geeft toch een apart gevoel.

Na het ochtendgebed gaan de pijen uit en lopen ze in huis in dagelijkse kleding. Ze zijn normaal gesproken met 4 broeders, waarvan er nu één niet aanwezig is. De dagelijkse activiteiten van de broeders bestaan onder meer uit parochiewerk in Besançon en andere stadjes in de omgeving en het verzorgen van lessen op ecologisch gebied. Als ik weg ga en afscheid neem, zegt er één met een vriendelijke glimlach op zijn gezicht, "Doe rustig aan vandaag, het is zondag".

Om half tien ga ik weer op stap richting Ornans samen met mijn gedachten, rechtstreeks is het 18 km, wandelend over binnenweggetjes ongeveer 23. Het is droog met wat bewolking en af en toe zon. Het klimmetje van gisteren heeft nu een voordeel. Aan de zuidzijde van Besançon blijf ik redelijk op hoogte dus dat is mooi meegenomen. Het landschap is weer anders dan de voorgaande dagen. Als ik het dal inloop, hoor ik een koebel en onder begeleiding van het getjirp van de krekels en het geklingel van de koebel stap ik heerlijk door. Dat geluid zal ik de komende maanden nog wel vaker horen. Onderwijl vraag ik me af wat die koe fout heeft gedaan dat ze als belhamel moet fungeren. Bij de geringste beweging van de kop is het kloing, kloing... Je zou er toch stapelgek van worden. Zal die koe ook een jaarlijkse gehoortest moeten ondergaan, het is maar goed dat Marianne Thieme dit niet ziet.

Ik merk ook dat de asfalt tochten langs de drukkere wegen, met name door het constant alert moeten zijn op het autoverkeer, geen inspiratie vormen tot het krijgen van diepere gedachten. Als je langs de kant van de weg je kop niet wil verliezen, dan moet je die erbij houden.

Het licht glooiende terrein verandert en wordt grilliger. Naar het oosten toe wordt de bewolking wat dikker en valt er boven de hoger gelegen gebieden ook neerslag. Halverwege mijn traject is een natuurroute uitgezet langs grotten en door het bos. Bij de parkeerplaats, aan het begin van de natuurroute, is een picknickplek en hiervan is een deel overkapt. Dat is een leuk stekkie voor een pauze.

Bij Villers-sur-Montrond is het heuvel op en begint het licht te motregenen. Gezien de bewolking kan dit nog even gaan duren, dus rugzak en mezelf snel waterproof maken. Zodra ik mijn jack aan heb voel ik de warmte, die ik zelf produceer, als een deken om me heen....

Terwijl ik nog in een rustig tempo stap, bedenk ik me dat heel veel eetgelegenheden zondagavond gesloten zijn en schroef het tempo op. In een weide zie ik halverwege de helling op 50 meter een vos liggen. Hij heeft mij al eerder opgemerkt en drukt zich tegen de grond. Ik moet even terug denken aan de fazant bij Welberg. Als ik mijn fototoestel wil pakken gaat hij er snel vandoor. Gelukkig gaat de route over een mooi aangelegd fietspad en gaat het langzaam naar beneden. Dat neemt niet weg dat geforceerd stappen niet prettig is voor de voetjes. Ornans ligt in de 'Valleés de la Loue', een schitterend dal omzoomt met rotswanden. Inmiddels is het harder gaan regenen en heeft het weinig zin om een plaatje te schieten.

Om kwart over drie ben ik op de camping in Ornans, maar de receptie gaat pas om vier uur open en ik ga op zoeknaar een droog plekje om te wachten. Ze hebben ook gîtes te huur en er is een restaurant. Voor €12.30 heb ik een gîte met keukentje, douche en toilet. Op menig Nederlandse camping kan ik voor die prijs niet eens mijn tentje kwijt......en besluit 2 nachten te blijven. Als het weer het toelaat, kan ik misschien morgen nog wat van de omgeving zien.

Aangezien het seizoen nog niet is aangevangen, is het restaurant nog gesloten en in de winkel is niets voorradig om wat fatsoenlijks mee klaar te maken. Gelukkig is er in het dorp een pizzeria die open is.




Geschreven door

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Mooi verhaal, Jan, en een serene start van de dag op een alleszins redelijk tijdstip !!! Net de watertonnen in de achtertuin voor tweederde geleegd. Zonde van dat kostelijke water; zoveel mogelijk emmers/gieters gevuld en de rest maar weg laten lopen. Begin van de avond èn nacht worden er in Steenbergen nog wel wat buien verwacht.

Aafke Buijs 2016-05-30 18:24:27

Kippenvel moment Jan, dat jij in hun gezang wordt betrokken, en later subtiel opmerken dat het vandaag zondag is, prachtig. Ik ben inmiddels weer een week terug uit Zweden en stuur trouw al jouw verslagen door naar Johan in Zweden. We genieten enorm van je verhalen. Op het kaartje is nu goed te zien dat je de Alpen met rasse schreden nadert. Natuurlijk heel spannend hoe de weersomstandigheden jouw tocht dor de Alpen kunnen gaan beinvloeden. Ik zou wel een vlieg willen zijn die op je schouder meelift. Hou je taai en geniet, wel licht kunnen wij nog veel van jouw ervaringen leren.

Truus Brouwer - van Beelen 2016-05-30 19:22:33

Ik ken dat van die koeien. Truus de jongens en ik zaten ook eens in die hoek nabij Bensancon in Indevilliere aan de Doubt. Je kon niet slapen van die dingdongers. Maar schitterend is het daar wel. Hou je haaks.

johan 2016-06-04 22:27:28
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.