Door de Tiber.

Italië, Sansepolcro

Ik lig op één kamer met 3A's, Elisa, Sonja en Alya (25-ers) en twee uur later komer er nog 2A's bij, Romika en Daniëlla (40-ers). De eeste drie komen uit het noordoosten van Italië, het grensgebied met Slovenië en de andere twee komen van Sicilië. Ze lopen in hun vakantie drie weken de 'Camino di Assisi', een traject van ongeveer 350 km. Ook een Franciscaner route, maar toch weer anders. Er schijnen diverse varianten te zijn op het pad van de Fraciscaners, een combinatie hiervan leidt vast tot een interessant resultaat.

De eerste drie A's hadden inkopen gedaan met het idee om zelf hun eten (minestronesoep) klaar te maken, er is immers een keuken. Net als ze willen beginnen, krijgen ze op niet mis te verstane wijze te horen dat dat niet de bedoeling is, en dat de keuken er is voor de mensen die in het B&B zitten. De meiden balen vreselijk, proberen nog van alles, neen dus. Met hun beperkte budget blijft hun avondmaal beperkt tot fruit, yoghurt en wat olijven. Ik heb wel met ze te doen.

Als ik met ze in gesprek raak, krijg ik al snel wat diepgaandere vragen dan ik de laatste tijd ben gewend en ze gaan op een gegeven moment ook meer richting de vragen die ik wel aan me zelf stel, maar waar ik nog steeds geen antwoord op kan geven. Het doel van... wat is de verandering....hoe verder....sta je nu anders in het leven. Je hoort van veel mensen, die zo'n tocht hebben gelopen, dat dit van invloed is geweest op hun verdere leven. Ik heb geen idee of dat bij mij ook het geval is of zal zijn, dat hoor ik 'straks' wel van Aafke.

Het eten wordt in de tuin geserveerd, samen met 4 Italianen en een Duitse, Monika, die dagtochtjes loopt, is het leuk communiceren. Jacopo loopt een deel van de Camino, van La Verna naar Assisi, meer tijd heeft hij niet, want hij is ook zijn huis aan het opknappen en de andere drie Italianen lopen in drie weken het hele traject. 's Middags had ik ze nog in het dorp op een bankje zien zitten met enorme schijven watermeloen. We sluiten af met een fruitcake, waarvan genoeg overblijft om mee te nemen voor de drie op de slaapkamer die nauwelijks hebben gegeten.

Dat was gisteravond......

Vanochtend op tijd eruit, ik kan om zeven uur ontbijten. Het is een redelijk traject van 27 km en in de loop van de middag worden er buien verwacht en dan wil ik wel binnen zijn. Snel wassen en zachtjes inpakken, de meiden die wakker zijn, willen toch even afscheid nemen. Misschien komen we elkaar weer in Assisi tegen... Voor ik vertrek bij het B&B Il Casserale eerst nog even gedag zeggen tegen de gastvrouw Cintzia en haar dochter en een foto maken bij de ingang.

Als ik richting het dorp loop, heb ik wat meer zicht op de bovenlucht; het is half tot zwaar bewolkt en er staat meer wind dan de voorgaande dagen. Door de 'tekening' van de bewolking is te zien dat er een weersverandering op komst is. In het dorp eerst nog even een broodje voor onderweg halen en dan door. Vanuit het dorp stijgt het pad en langzaam vervaagt het geluid van het verkeer op de snelweg beneden mij en vervolgens zie ik het stuwmeer waar ik straks omheen moet en vervolgens afdaal in een brede vallei waar ook de Tiber doorheen stroomt.

Terwijl ik een veld met zonnebloemen passeer, die merendeels zijn uitgebloeid, dringt het pas goed tot me door dat ik ook door de seizoenen heen wandel. In Frankrijk was ik te vroeg, stonden ze net boven de grond, nu ben ik eigenlijk te laat, ze zijn over het hoogtepunt heen. Als ik thuis kom, eind september, is de herfst in aantocht...

Vanaf hoogte is goed te zien dat de vallei vooral een agrarisch gebied is, waar, naar ik later kan zien, ook tabak wordt verbouwd. Geen Havana's, maar Toscana's....met een foto van Berlusconi op het sigarenbandje 😃. Twee straaljagers en dikke plukken bewolking passeren, maar veroorzaken nog geen neerslag van betekenis.

Om half één heb ik er 22 kms opzitten en als ik een bar passeer is dat een mooi moment voor een lange pauze om wat te drinken en een broodje met ei te eten. Het is dan nog iets meer dan een uur lopen, geen heuvels, het weer ziet er nog goed uit en ik moet nog door de Tiber. Een uurtje later hang ik mijn 'huisje' weer op de rug en loop ik via rustige landweggetjes en een pad de 4 km naar de Tiber. Even kijken waar ik aan de andere kant het water weer uit kan en dan is het schoenen en broek uit, slippers aan en het water in. Het door de Tiber waden is geen punt, heerlijk fris water en maximaal kniediep (op dit moment). Het enige lastige is de grote hoeveelheid muggen, die onmiddellijk ieder ontbloot stukje lijf te grazen willen nemen 😠. Het doet me denken aan een vakantie in Zweden, Wijnand en Aafke gingen badmintonnen op een grasveldje waar het ook stikte van de muggen. Ze zaten daarna onder de bulten.

Om half drie arriveer ik bij mijn overnachtingsadres. Het is een hostel dat gevestigd is in een voormalig klooster naast een kerk. Eerst wordt ik 'rondgeleid' en dan wordt ik naar de slaapruimte gebracht en vraagt ze of ik er bezwaar tegen heb om de kamer te delen met twee andere pelgrims, twee dames. Ach, dat moet kunnen na de vijf van afgelopen nacht. Het is er eenvoudig, maar met een heerlijke douche..... Als ik na de handwas de stad inloop, is de lucht aan het betrekken en begint het te onweren. Een enorme bui trekt over het stadje. Zodra deze voorbij is, ga ik toch even snel terug om te kijken of mijn kleren droog staan. Het valt gelukkig mee en dus ga ik weer. Sansepolcro is een leuk oud stadje, maar om hier een hele dag door te brengen, nou neen.

Tegenover de kerk is een leuke bar waar ze ook reggea muziek draaien. Ze hebben diverse buitenlandse bieren op tap, ook 'La Chouffe', en je kunt er voor een redelijke prijs eten. Dan is de keuze snel gemaakt en met het buiige weer hoef ik ook niet zo nodig de stad in.


Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Weer een mooi verhaal, Jan ! Leuk om te lezen, nadat ik net ben thuisgekomen van een rondje Beneden Sas. Mooie plek is dat toch, zo met dat uitzicht op de Heense Polder, de Vliet en een stukje Dintelse Gorzen, zeker nu ze een trap over de bunker bij het fietsbruggetje hebben geplaatst. De software van het bruggetje was blijkbaar weer eens van slag, en het Bierhuijs aan de overkant lokte zeer ! Na een drie kwartier wachten was het dan toch zover en kon de meute wachtenden neerstrijken op het terras aan de overkant. Na een espressootje met een heerlijk stuk appeltaart weer terug naar huis over de Vlietdijk. 'k Had wel even wat heimwee toen ik de voorbijvarende bootjes nakeek ..... Na een paar glazen water, zit ik nu aan een welverdiend Belgisch biertje. Proost, schat, op je gezondheid en op nog een paar mooie wandelweken totdat je in Rome finisht en ik je weer zie na dik vier maanden ! Liefs.

Aafke Buijs 2016-08-07 16:22:33

En Jan, gisteren was Aafke ook al zo sportief op de fiets bij het feest van Sabrina. We hebben je gemist, maar jij zal wel meer dingen, feesten en activiteiten missen. Maar je bent al heel ver...Rome komt steeds dichterbij. Vroeger gingen we weleens extra hard lopen als je ergens bijna was, maar dat zal na 4 maanden wel anders zijn, denk! Veel succes !

Marianne 2016-08-07 16:52:23
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.