De heuvels van de Argonne.

Frankrijk, Varennes-en-Argonne

Vanochtend op tijd weer op, de zon schijnt en het ziet er goed uit om te gaan lopen. Natuurlijk eerst een Frans ontbijt, brood met een confiture en lekkere koffie. Daar is niets mis mee, maar even later wordt er gevraagd of ik ook kaas wil en wordt er een bord met drie Franse kaasjes neergezet. Ik heb een ontzettende trek en begin te merken dat eten een andere betekenis begint te krijgen door de inspanning die je verricht. Nog even nagedacht over gisteravond en realiseer me dat, ondanks dat het Frans me langzaam wat beter afgaat, het bijzonder lastig voor me is om iets van een gesprek te voeren. Ik heb nog een paar leerzame maanden te gaan 😊.

Voor ik op pad ga naar Varennes moet ik eerst nog wat inslaan voor de lunch: wat fruit, yoghurt en brood. Bij de bakker komt een dame binnen en die begint meteen over mijn rugzak, of het niet handiger is om er wieltjes onder te doen (begrijp ik wat later). Wanneer ik de rugzak weer heb omgehangen en vertrek, loopt ze een stukje met me mee in de richting van haar huis en vraagt het een en ander over mijn tocht. Ondertussen pik ik weer wat Frans op

Wanneer ik het dorp uitloop, passeer ik de camping. Het ziet er schoon en verzorgt uit, maar ik ben er niet rouwig om dat ik dat heb gemist. De eerste paar kilometers zijn nog over asfalt en ik heb besloten om het rustig aan te doen en te genieten zolang het nog droog is. In de loop van de middag zouden er best wel eens wat buien kunnen ontstaan. Zodra het asfalt stopt en ik het bos in wordt gestuurd, doe ik de gaiters aan om de broekspijpen een beetje schoon te houden. Eerst door het loofbos omhoog, een beetje glibberen en de lucht in het bos is zwanger van het vocht. Op een dooie tak wat kleine zwammetjes, daar moet ik toch even een foto van maken voor Aafke 😀. Het zal wel niets voorstellen, maar ik hoor wel wat het zou kunnen zijn......of niet.

Zodra ik het bos uitkom heb ik een mooi uitzicht over het dal en is het pad verder goed begaanbaar, relaxed lopen. Veel bloemetjes, slakjes in allerlei kleuren en formaten en vooral vrolijk fluitende en kwetterende vogels, heerlijk om hier te kunnen stappen. Inmiddels ben ik erachter dat, zoals onze Belgische buren het over stappen hebben, dit een veel betere benaming is dan lopen. Stap voor stap verplaats ik mij door het landschap. Nadenkend over de afgelopen dagen, de trajecten die nog gaan komen, (en als er 2 mirages laag overkomen) aan de periode bij de Luchtmacht en met de vele eiken stammen langs het pad aan de overkapping die ik heb gemaakt. Die boomstammen zijn prima als zitplaats te gebruiken voor een break en vervolgens ga ik weer rustig door.

Met de lunch is het schoenen en sokken uit om te laten drogen. Simpel op een bankje langs het pad en in het zonnetje. Mooier kan ik het niet hebben. Na de lunch is het nog 8 km tot Varennes, die anders verlopen dan ik had gedacht. Bij een Duits kerkhof aangekomen even lezen....ruim 1100 man omgekomen in het 'ravijn' bij Appremont. Het pad daalt snel, bladeren, natte stenen, mos, dus goed opletten om grip te houden. Beneden aangekomen is het een natte en sompige bende en de doorgaans goede routering is hier wat minder....mijn eigen pad zoeken en zorgen dat ik niet tot aan de knieën in de prut blijf steken. Na 2 km en een uur verder, raak ik eindelijk uit de p(r)ut, maar ben dan ook veel van mijn energie kwijt.

De lucht begint eind van de middag snel te betrekken en als ik Varennes nader hoor ik wat gerommel. Snel ga ik op zoek naar een B&B en op het moment dat ik daar binnen stap, worden de sluizen geopend en stroomt het hemelwater naar beneden. Net op tijd.

Voordat ik ga douchen moet ik toch nog wat boodschappen doen. Ondanks dat het even iets droger is, ga ik gestoken in regenkleding op pad naar de plaatselijke super. Ik ben amper 100 meter verder of het begint weer te gieten.



Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Blij weer wat van je te horen, Jan, ik werd een beetje onrustig ...... ! Die 'hoorntjes' lijken me jonge geweizwammetjes, eenmaal uitgegroeid krijgen ze mooi vertakte, grijs bepoederde, 'geweitjes', Móói trouwens, de collagefoto van die voorjaarsbloemetjes, moet een feest zijn geweest zo een heel veld vol.

Aaf ke Buijs 2016-05-15 07:30:12
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.