Voor ik ga ontbijten, dat kan pas om half acht, nog even wat rondgelopen en bij het barretje aan de overkant twee croissants met gerookte ham gekocht voor onderweg. Dan is het inpakken, naar beneden en aan het ontbijt. Dit keer liggen er ook gekookte eitjes en is er ook kaas, de buik wordt prima gevuld.....😊. Waar ik echter geen rekening mee heb gehouden, is mijn darm cyclus. Na het ontbijt begint er, zoals bij mij gebruikelijk, wat op gang te komen. Het toilet in de bar is het door mij zeer gewaardeerde gat in de grond en dat mag dan de beste houding zijn, ik vind het niks. Mijn kamer sleutel heb ik al ingeleverd....toch maar proberen of ik de sleutel nog kan krijgen. Het wordt niet erg gewaardeerd, zelfs chagrijnig, maar toch. Als ik op de kamer kom, begrijp ik het, alles is al opgeruimd en schoongemaakt.

Na bij de kruidenier nog wat bananen te hebben gekocht, ga ik om kwart over acht op pad. Met het fraaie licht van de opkomende zon, nog wat plaatjes maken van het stadje en dan is het gaan. Het is schitterend weer, een strak blauwe lucht en (nog wel) koel. Vanuit Pietralunga is het over de weg eerst wat omlaag, maar al snel gaat het aan de andere zijde weer omhoog over een goed begaanbaar pad. Een korte klim van 250 meter voornamelijk in de schaduw en daar waar de zon erbij komt, staat er wat wind. Na het hoogste punt te zijn gepasseerd, gaat het enkele kilometers dalwaarts. Met een mooi uitzicht over het heuvellandschap is het nu vooral ontspannen, genieten en mijn gedachten de vrije loop te laten.

Wanneer ik bij de volgende heuvel omhoog ga, passeer ik een groepje scouts dat op het pad zit. Ze zijn op weg naar Assisi en vragen of ik wat koek wil. Gemiddeld lopen zij 5 uur per dag. Ik stap weer door. De route is goed aangegeven en op diverse plekken kom ik de markeringen tegen en even later zie ik twee mannen die bezig zijn de markeringen opnieuw aan te brengen 😀. Ik vraag of ze het ook hebben gelopen...ze kijken me aan of ik gestoord ben. Met de auto, ja, maar lopen...

Als ik een stukje afdaal en om een heuvelrug heenloop, heb ik uitzicht over een brede vallei en zoek ik een plekje in de schaduw om even de croissants op te eten. Die aanvulling is ook broodnodig. Een man met rugzak passeert. Ik heb hem ook in de hostel in Sansepolcro gezien. Het blijkt een Tjech te zijn die van Firenze naar Assisi loopt, op slippers....

Met nog 10 kilometer te gaan, stap ik op. De resterende route naar Gubbio is voornamelijk in de zon. Door de wind gaat het nog wel, maar de waterconsumptie neemt nu snel toe. Bij een tappunt de flessen toch maar bijgevuld. In de verte zie ik het stadje met de karakteristieke contouren tegen de heuvel aanliggen. De wegen in de vallei zijn vooral rechte lijnen en voor mij zie ik andere wandelaars/pelgrims lopen. Wanneer zij pauzeren, passeer ik ze en maken we even een praatje.

Langzaam komt Gubbio dichterbij en zie ik meer van de historische gebouwen. Wanneer ik door een buitenwijk ben gelopen, sta ik voor de stadsmuur. Nu is het nog een klein stukje door het centrum naar mijn logies en dan zit deze wandeling er om halfdrie op. De ontvangst is door een aardige oude dame.

Het logies is in een voormalig palazzo met ruime kamers en een heerlijke badkamer. Alleen geen WiFi. Toch nog even het stadje ingegaan om wat rond te kijken, het Palazzo, de Chiesa San Francesco, het beeld van Franciscus met de wolf en om een biertje te drinken. Morgen staat er weer een lange etappe op de rol, 34 km en ook nog ruim 900 m stijgen, met weinig inkoopmogelijkheden langs de route. Dus aan de dame van het pension gevraagd of het mogelijk is om brood voor onderweg mee te krijgen, omdat ik bijtijds weg wil en de winkels dan nog dicht zijn. Geen probleem, zij regelt wat.

In de avond een heerlijke lasagna en salade, weggespoeld met wat wijn en daarna nog een ijsje als dessert.

Geschreven door JohnTube