Slapen op niveau.

Italië, Umbria

Ondanks dat het vandaag een korte route is, je zou bijna zeggen een zondagochtendwandeling, wil ik vanwege de warmte toch op tijd vertrekken. Het ontbijt is weer 'op zijn Italiaans', dus dat gaat redelijk snel. Gelukkig maar, want dat stond pas om halfacht klaar. Nog even naar de kamer en dan afrekenen. Daarna is het de stad in en door de oude binnenstad omhoog, langs de Dom, naar het fort. Deze maandag, 15 augustus, is een Katholieke feestdag, en voor de Italianen een vrije dag. In de kerk bij het klooster is het met de kerkdienst druk. Op straat is het nog rustig en kom ik alleen wat joggers tegen en mensen die hun hond(je) uitlaten.

Ook in de Dom wordt een dienst gehouden, maar op het plein ervoor is het in tegenstelling tot gisteren bijna verlaten. Rustig loop ik over de brede trap richting het fort. Vanaf een pad, dat onderlangs het fort loopt, kun je mooi over de stad uitkijken. Mijn route loopt echter om het fort heen naar de bekende 'Ponte delle Tori' om vervolgens via de brug over het ravijn te gaan. Inmiddels begint het wat drukker te worden met 'zondagochtend' wandelaars.

Aan de overzijde begint de klim, door het bos, over een pad dat volgens mij al honderden jaren oud is, naar het 360 meter hoger gelegen klooster van de minderbroeders bij Monteluco. Onderweg passeer ik een paar kapelletjes, waarbij er in één door passerende 'pelgrims' steenhoopjes zijn gemaakt, met op sommige een naam en datum. Het laatste stukje, vlak onder het klooster, is nog even glibberen. Ondanks dat het alweer een tijdje droog is, is het pad bedekt met natte en rottende bladeren en zijn ook de stenen glad. Een klein waterstroompje gaat over het pad en ik verbaas me erover waar dit vandaan komt.

Om 10 uur ben ik bij het klooster en is het daar alles behalve rustig vanwege de kerkdienst. Toch kan ik er even rondkijken in het deel waar men kan zien hoe de 'cellen' vroeger waren. De kapel zelf is nokkie vol. Ook rond het klooster is het erg druk, de vele picknicktafels zijn allemaal bezet met gezinnen. Koelboxen, flessen, alle ingrediënten zijn aanwezig. Op de speelweide even verderop is het niet anders, stretchers, badlakens en volleybal.

Bij een kiosk met een terrasje stop ik even om wat te drinken en te eten. Een ouder Italiaans stel, ook met rugzakken, ze lopen van Assisi naar Rieti, maakt wat ruimte voor me en beginnen een praatje. Na een kwartiertje stappen ze op want ze hebben nog heel wat kilometers te gaan. Aangezien ik al halverwege ben, blijf ik nog een tijdje heerlijk in de schaduw zitten om wat te lezen.

Tegen twaalven stap ik op voor het laatste stukje. Het is nog ongeveer een kilometer of vijf lopen en 250 meter stijgen. De zon doet zijn best, en ik ook. Met dat ik hoger kom, krijg ik steeds meer vrij uitzicht over de vallei waar ik de afgelopen dagen doorheen ben gelopen, maar ook op de bergen die de komende dagen het strijdtoneel vormen 😦.

Even na eenen ben ik bij het agriturismo 'Patrico' op 1070 meter. Ook hier is het een drukte van belang op het terras. Een van de mensen van de bediening ziet mij aankomen en neemt mij meteen mee naar binnen naar de receptie. Binnen tien minuten ben ik op mijn riante kamer en kan het reinigingsproces weer beginnen. Wanneer ik een uurtje later klaar ben en naar het terras ga is het daar stil....de hele meute zit binnen te eten en ik kan rustig van een biertje en wat antipasti genieten 😃.

Tegen de gewoonte in ga ik toch maar 'eventjes' liggen, twee uur later schrik ik wakker... Het eten is gezamenlijk aan lange tafels: antipasti, minestrone of pasta, geroosterde kip en lam, sla en vruchtengebak als dessert. Ik zit naast een Italiaans stel uit het noorden van Italië en al snel gaat het gesprek over mijn wandeling.......

Als ik terugloop naar mijn kamer is het een gaaf gezicht om de vallei beneden me te zien met alle verlichting. Ik blijf een tijdje staan kijken en realiseer me hoe helder het is.


Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Hoi broer, Niet alleen je belevenissen zijn spannend om te lezen, ook je beschrijving van wat je allemaal te eten krijgt. Daar krijg ik gewoon honger door. Dat met de feestdag op 15 augustus kennen wij ook, hier is dan in Klaffer een hele grote Kruiden en Kunstmarkt/Braderie. Het weer deed goed zijn best, dus de dag was helemaal top. Heel veel bezoekers, enige duizenden. Is natuurlijk voor de organisatoren fijn, is toch heel veel werk. Wij moesten spelen. Ik ben bezig je dagverslagen te drukken, dan neem ik ze mee op vakantie en kan ik alles nog een keer doorlezen, net als een boek. Loop ze, hou je taai en over die bergen kom je zeker!!! Doei mooie groetjes, je zus.

anja 2016-08-17 10:19:03
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.