Een knetterend einde.

Italië, Piedmont

De slaapruimte voor 8 personen had ik als privé domein. Goed geslapen en met die zee van ruimte heb ik snel kunnen inpakken. Een vlotte start van de dag en na mijn eerste Italiaanse ontbijt, toast/beschuit en zo'n heerlijke koffie, is het snel op pad.

In het dal is het nevelig en ondanks dat het niet warm is, voelt het toch wat broeierig aan en ben ik er niet echt gerust op. Op weg naar het Rifugio Genova Figari passeer ik eerst nog een andere hut voor ik over de 'Col del Chiapous' ga. Dat is een geplande stop voor de lunch en is eventueel een uitwijk mogelijkheid.

Het pad naar 'Terme di Valdiero' op 1400 m, is een vervolg op het pad van gisteren, afdalend, breed en soms makkelijk te belopen, maar vaker is het opletten waar en hoe je de voeten neerzet. Zelfs op kleine schaal wijzigt mijn pad naar Rome constant 😂. Als ik het terrein van de rifugio verlaat, loopt hun jonge border collie met me mee, dat geeft voor mij ook wat afleiding. Ik ga er vanuit dat het beestje zelf wel terug zal gaan, maar na twee km loopt hij nog steeds energiek naast me. Af en toe duikt hij de struiken in en denk ik dat hij weg is. Neen dus. Als ik een stel wandelaars tegenkom die naar het rifugio gaan en ik ze in mijn onbeholpen Italiaans vertel hoe en wat, ze begrijpen me gelukkig, loopt hij met ze mee terug. Pfffff.

In 'Terme' heb ik weer netwerk voor de GSM en omdat ik geen idee heb hoe het verder gaat met het bereik als ik in de bergen ben, heb ik meteen maar gebeld met Aafke om even terug te koppelen over de tijdsplanning en route.

Vanaf 'Terme' is het tot aan de col bijna 1200 m stijgen. De eerste 500 m gaan door het bos en spinnenrag. Ik voel me op een gegeven moment net een dromenvanger, maar dan anders. Niets zo irritant als een spinnetje dat vanaf je hoed en voor je ogen heen en weer gaat. Ook nu kom ik weer allerlei geitachtigen tegen en gelukkig gedragen ze zich defensief....halverwege begint het te regenen. Het is van tijdelijke aard en het weer knapt snel weer op.

Als ik het bos uit loop wordt de omgeving geleidelijk ruiger, meer rots en steen. Even na één uur ben ik bij de rifugio. De laatste 300 m was het zwoegen en kan ik merken dat ik door mijn brandstof heen ben. Ik neem een soort stamppot met wortel en stoofvlees, ondanks dat ik trek heb, krijg ik niet alles weg. Lekker, maar veel.

Wanneer Ik weer verder ga, regent het een beetje. Ik laat me in de rifugio informeren. Eind van de middag, begin van de avond, worden buien met onweer verwacht. Een groepje mannen gaat dezelfde richting op. Naar de col is het dan nog een 200 m over allerlei formaten rotsblokken. Soms te belopen en dan is het weer klauteren.

Het houd je wel fit. Ik probeer een rots te verschuiven met mijn knie, lukt niet, Hij is wat te groot en mijn knie geeft ook niet mee....😖. Boven aangekomen, is de weersituatie toch aan het veranderen. Achter me wordt het donkerder en voor me staat geen wind, maar de wolkenslierten draaien alle kanten op. Na een paar foto's gemaakt te hebben begin ik aan de afdaling, 600 m naar beneden. Ik ben nauwelijks een kwartier op weg of het begint hard te regenen en nog iets later volgt de eerste klap..... Naar gelang ik daal neemt de neerslag intensiteit toe en volgen de klappen elkaar sneller op. Wat een geweld. Echt prettig voel ik me hier niet bij en daal zo snel mogelijk af. Alsof dat nog niet genoeg is, wordt er ook nog eens met hagelstenen gegooid (1 tot 2 cm). Ik ben blij dat ik mijn hoedje op heb, maar de handen moeten het wel ontgelden. In een mum van tijd stroomt het water langs de helling over het smalle pad, loop ik te soppen in mijn schoenen en heb ik het gevoel dat het waterniveau hierin is gestegen tot schachthoogte. Bij de stuwdam probeer ik wat te schuilen in een nis bij een toegangsdeur, maar het helpt weinig.

Opgelucht, maar drijfnat en lichtelijk verkleumd kom ik even na vijf uur in het rifugio aan. Het duurt wel even voor ik me weer 'mens' voel. Eerst een kop warme chocolademelk om bij te komen. Wat later komen de andere vier binnen, net zo nat.......






Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

....... blij dat het verhaal goed afloopt !!!! En maar goed dat ik niet àlles weet (hoewel je vrij gedetailleerd verslag doet ...). Geniet van je verhalen maar hou af en toe 'm`n hart vast`. Morgen naar de Swart-familiedag, eerst Wijnand oppikken in Wageningen en dan door naar Gees. Hoop je zondag weer te spreken. Knuffel, Aaf.

Aafke Buijs 2016-07-01 23:02:38

Hoi Jan, Ik liep nogal achter met het lezen van je reisverslag, maar ben nu weer helemaal bij! Heb voor mn gevoel een boek gelezen 😉.Wat een prestatie man. Door weer en wind al ruim door de 1000 km. 👍 Prachtige natuurfoto's en wolkenluchten. De mooiste beelden drijven voorbij dus je kunt voorlopig blijven genieten....... Vanaf nu wens ik je stralend weer toe 😎😰. Succes met de voortzetting van de Tour de Jean. Groetjesssss

Ineke 2016-07-01 23:16:27

Ha Jan, weer een mooi vervolg van je avontuur! En prachtige natuur. Ik twijfel of de hond een bordercollie is, als het de hond op de foto is. Lijkt meer een mini-Friese Stabij. En voor wat betreft de fietsers.... Lijkt toch een soort rode draad in je verhaal. Soort haat - liefde verhouding.... Ik kan me als fietser overigens wel voorstellen dat menig wandelaar wel eens jaloers naar die fietser kijkt, je kunt best wel opschieten op een fiets, zeker als je toch langs de weg moet...😉. Ik denk overigens dat de meeste toerfietsers niet het idee hebben om een Tour te winnen. Eerder een manier hebben gevonden om bijvoorbeeld het hoofd even leeg te maken van dagelijkse beslommeringen. Ligt dat niet dicht bij wat je nu zelf doet? In ieder geval een welkom in Italië, dat heb je toch maar mooi ff gehaald! 🍕🍝🍷🍷🇮🇹

Wout 2016-07-02 00:08:43

Je boots hebben dus de Laars bereikt. Auguri e complimenti! . Ik hoop dat het weer nu toch beter zal worden, het was niet makkelijk voor je met al die regen (en onweer) de laatste tijd. Geniet van Italie! Vanaf nu geen frans meer, en is het il Giro di don Giovanni, bel viaggio Groeten, Alessandra

Alessandra 2016-07-02 00:16:22
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.