Nog even terugkomend op de vorige dag.

In de middag trokken er nog een paar stevige buien over. Behalve voor mijn was hoefde ik me verder nergens druk over te maken. Met het toenemen van het aantal lopers dat passeerde, leek het alsof de neerslag navenant in intensiteit toenam en de temperatuur daalde. Sommige van de lopers hadden nog iets van bescherming, maar de meesten dus niet. Ik had er eigenlijk wel mee te doen.

Aan het eind van de middag komen er diverse andere gasten binnen. Een groepje Franse restaurateurs uit Parijs die dit weekend een kaas fabriek bezoeken, 'Le Comte ' schijnt erg goede kaas te zijn. Één van de dames heeft een restaurant aan de Seine en laat wat foto's zien van de schade door de overstroming. Ze begrijpt alle media aandacht niet zo goed, omdat het niet uitzonderlijk is. Naast de Fransen is er ook een aantal Belgen aangekomen, waaronder een man uit Luik die de GR5 loopt. Hij is 47 dagen geleden vanuit Hoek van Holland vertrokken. Vanuit Nyon gaat hij met de trein richting Lyon om daar vrienden op te pikken die de laatste 3 weken met hem naar Nice lopen. Het deel langs de Zwitserse grens wil hij omzeilen met de bus vanwege de weersomstandigheden en omdat in dat gedeelte de Zwitserse berghutten nog gesloten zouden zijn.

De gezamenlijke maaltijd verloopt toch 'iets' anders dan de avond daarvoor. Er is wat minder samenhang....

Voor de planning van vandaag heeft Jean-Claude nog op internet uitgezocht hoe de ferry verbindingen zijn naar Thonon. Er is geen rechtstreekse verbinding in deze tijd van het jaar. De enige mogelijkheid is naar Yvoir over te steken en van daaruit de bus naar Thonon te nemen. Dat is alleen geen frequente buslijn....het komt er dus op neer dat ik de ferry van 12.20 moet hebben en dan de bus in Yvoir om 14.18. Vanaf La Garotte naar Nyon is het 5 tot 6 uur lopen!

Om kwart over acht vertrek ik onder een aanvankelijk strakblauwe lucht. Het eerste stuk is meteen omhoog richting Zwitserse grens en de spieren protesteren een beetje van de inspanning na een dag niets doen. Vanuit het dal begint zich al snel bewolking te ontwikkelen en het lijkt eenzelfde scenario te worden als gisteren. Na het passeren van de grens, hier is wel een post maar geen controle, is het nog even omhoog, met 1250m heb ik mijn hoogste punt in Zwitserland gehad. Daarna is het alleen maar rustig afdalen door het bos, over weiden en grasland. Een stukje tussen de koeien door en om half elf loop ik vervolgens Saint Cerque binnen.

Vanwege de tijd, die heb je toch genoeg....😷, pak ik hier om elf uur het boemeltje naar Nyon. Op het stationnetje lees ik een aankondiging en meen te begrijpen dat door reparatiewerkzaamheden aan het spoor er deels met de bus moet worden gereisd. Het lijkt de NS wel. Bij navraag, schijnt dat voor een ander traject te zijn. Op een gegeven moment stopt de trein bij een station en iedereen stapt uit....een man zegt tegen mij dat we verder gaan met de bus 😕. Als de ...m'n spullen gepakt en snel naar de bus. Een kwartier later stopt de bus bij een ander station waar een treintje klaar staat. Een aantal mensen stapt, waaronder ook de persoon die naar Nyon gaat (degene aan wie ik had gevraagd of...) dus ik er ook uit, allemaal de trein in, en dan.....niets. We hadden in de bus moeten blijven zitten tot het volgende station😖👺.

Gelukkig schijnt aan deze kant van de berg de zon. Terwijl we staan te wachten op de volgende bus raak ik aan de praat met een Zwitserse dame. Ze spreekt bijzonder goed Engels...haar dochter studeert in Tilburg en zelf is ze al en paar keer in het Brabantse geweest. Wat ik van Maastricht vind? Grijns...als chauvinistische, gewezen, semi-Limburger is dat toch voor mij dé stad van Nederland. Volgens haar is het vanaf het station 10 minuten lopen door de stad naar de aanlegsteiger van de ferry. Om 12.10 stap ik het treintje uit en zou het net moeten kunnen halen.....gelukkig heb ik de route op de gps staan en kan zo redelijk door lopen. Op het moment dat ik bij de haven kom zie ik de boot klaarliggen met twee man bij de loopplank. Ik passeer het gesloten ticket kantoor, stap op de steiger en gelukkig kan ik aan boord ook een ticket komen😃. Achter mij wordt de loopplank binnengehaald en begint de oversteek. Ik realiseer me dat het vandaag 6 juni is, de datum waarop 72 jaar geleden een andere oversteek plaats vond...

De oversteek naar Yvoir gaat vlot, er is nauwelijks wind en op een vlak Meer van Genève zie je een enkel zeilbootje varen/dobberen. De eerste en tevens laatste keer dat ik het meer zag, is bijna 20 jaar geleden. We stonden toen op een camping bij Orgelet en vanwege het regenachtige weer was het wat rond touren met de auto, voordat we van ellende de boel inpakten en de zon opzochten.

Na 20 minuten komen we aan in Yvoir. Een historisch stadje dat het toerisme hoog in het vaandel heeft staan. Overal om me heen hoor ik Engels/Amerikaans. Voordat ik wat ga eten, ga ik eerst op zoek naar de bushalte, want die bus wil ik niet missen. Gelukkig is die snel gevonden en heb ik genoeg tijd. In het eettentje zit een iets ouder stel. Hij praat middels een microfoontje dat hij tegen zijn keel te houdt, wat een heel aparte klank geeft. Ik moet onmiddellijk terugdenken aan die ontzettend lieve mevrouw in Amersfoort en zal dat mensje nog leven, Aafke weet vast wel wie ik bedoel. Ik realiseer me op dat moment zeer sterk dat we op diverse plekken hebben gewoond, leuke mensen hebben ontmoet en gekend, maar door het verhuizen ook veel contacten hebben verloren....

In Thonon eerst naar het bureau voor toerisme. De camping die ik op het oog had, is komend weekend pas open en ik moet toch iets. Er is richting het meer ook nog een camping, op slechts 4.5 km. Na al het openbaar vervoer moet dat kunnen. Het is verrassend genoeg een leuke knusse camping. Een kleine supermarkt, op een andere camping, is vlakbij.

In de avond naar een eettentje aan het meer voor een simpele hap, vanaf het terrasje zie ik de spectaculaire buienwolken boven de Jura en een ondergaande zon. Ik blijf plaatjes schieten😂. Aan de overkant van het meer zie ik Lausanne liggen. Ik kan natuurlijk morgen altijd nog de boot naar Lausanne pakken om de Via Francigena verder te belopen.......

Als ik terugloop naar de camping is in het park een groepje jongeren bezig met een slackline, een kampvuurtje erbij en wat gitaarmuziek. Het doet mij meteen aan Wijnand denken. Als ik even sta te kijken, vragen ze of ik wat wil drinken en vragen waar ik vandaan kom. Gezellige gasten en voor ik het weet is er een uur voorbij. Eind van de avond nog wat bezigheidstherapie op het tablet, maar het is al laat. Morgen weer een dag.

Geschreven door JohnTube