Arriverderci AV!

Italië, Bergugliara

Naast het vaste programma van het opstaan e.d., begint de dag met een prima ontbijt. Aan de start kan het vandaag zeker niet liggen. Het is voor mij vandaag het laatste stuk van de Alta Via. Deze gaat daarna door naar La Spezia, terwijl ik eerst nog verder oostelijk ga, richting Pontremoli om van daaruit richting Firenze te gaan.

Als ik wil vertrekken en afscheid nemen, is Luca net bij de bijen voor de dagelijkse controle. Hij is hobby-imker en heeft ongeveer 20 kasten staan. Toch komt hij nog even naar boven gelopen, aardige man. Dit jaar wordt het een moeilijk jaar voor de bijen als gevolg van de zeer natte juni maand. Hij vertelt er nog wat meer over, maar veel kan ik er niet van volgen.

Vanuit het B&B is het eerst een stukje omhoog om weer op de AV te komen. In de ochtendzon, die net over de berg komt, en geen wind is het warm en parelen de zweetdruppeltjes al snel langs mijn lijf. Eenmaal op de AV is het de eerste 3 km rustig verder lopen en deels in de schaduw koel ik weer wat af. Door een weide langs wat koeien, die liggend in het zonnetje mij vreemd aanstaren, en over een gammel hekje, alles bleef gelukkig heel.

Op naar Foce dei Tre Confini een 'drie landenpunt' op 1400 m. waar de voormalige staten, het hertogdom Parma, het groothertogdom Toscane en het koninkrijk Sardinië bij elkaar kwamen. Nu Ligurië, Toscane en Emilia Romania. Lopend door het bos en gelukkig in de schaduw is het opnieuw omhoog. Op sommige plekken gaat het over keien en ondanks de droogte ook wat nattere plekken. Waar je dan vooral last van hebt, zijn de insecten die je meteen weten te vinden.

Bij Tre Confini even de tijd genomen. Weinig uitzicht, maar wel een plekje om lekker te zitten en een momentje voor een plaatje. Zonder hoedje dit keer en dat komt goed uit lees ik later. Dan kunnen de dames mijn weelderige haardos zien 😄 en dat de noodzaak van een kapper nog wel meevalt. Ik kan er nog geen vlechtjes in maken en het hangt nog niet tot op mijn schouders. Maar ik begrijp dat jullie ook wel nieuwsgierig zijn naar wat praktische zaken 😛.

De afdaling aan de andere kant van de berg, naar het dorpje Bergugliare, verloopt rustig over een pad dat bedekt is met bladeren en tegen het einde overgaand in een pad met ronde gladde keien en overwoekert met allerlei planten. Om twee uur ben ik In Bergugliare en is het Albergo snel gevonden. Een redelijk groot pand en ik ben de enige gast...... Eind van de middag komt het Italiaanse stel van gisteren ook aan wandelen. Zij heeft last van de voeten en gaat met de dame van de Albergo door naar de apotheek.

In de avond hebben we een tijdje zitten praten. Ze komen uit Pavia en hebben een weekje vrij. Nog één dag lopen ze naar de kust en dan daar nog twee dagen relaxen. Ik ben benieuwd of dat lopen haar morgen lukt, want het is een afdaling van 1000 m.....


Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Hoi Jan, wat een leuk verhaal weer ! en mooie foto s . het blijft super om je verhaal te lezen en foto s te bekijken. Succes verder ! Kijk weer uit naar je volgende verhaal groetjes monique

monique 2016-07-21 10:48:42
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.