Twee bulten.

Italië, Chiusi della Verna

Toen ik vanochtend vanuit mijn kamer het balkon opstapte, had ik meteen zicht op de berg waar ik vandaag over heen moest. Met 1125 m mag ik het een berg noemen, anders had het een heuvel geweest. Vanwaar ik sta, 920 m, lijkt het nog wel mee te vallen, maar ik moet eerst nog 200 m afdalen het dal in, en dan wordt het wel een iets ander verhaal.

Het ontbijt is pas om acht uur, laat dus, en daarna is het meteen naar beneden, naar het dorp Badia Prataglia om wat eten te kopen voor onderweg. Gelukkig ligt het aan de route. Als ik de inkopen in de rugzak doe, merk ik pas dat ik de kamersleutel, dit keer met een groot label, bij me heb. Dat is de tweede keer😦. In het winkeltje gevraagd of zij ervoor willen zorgen dat hij terugkomt. Gelukkig geen probleem, want ik heb niet zo'n zin omdat stuk weer omhoog te moeten. Inmiddels is het kwart over negen en doet de zon zijn best om mijn bolletje op te warmen.

Ik moet nog wat verder afdalen, voordat ik kan beginnen aan een steil klim. Gelukkig is het nog koel en gaat het pad tussen de bomen door omhoog. Even later zit ik op gelijke hoogte met het Rifugio aan de andere kant van het dal, maar ik moet nog een stukje hoger. Onbewust gaan mijn gedachten weer terug naar gisteren. De 'toevalligheden' in het leven, hoe 'iets' je overkom en heb je hier zelf ook invloed op. Zijn de keuzes in het leven wel je eigen keuzes, bewust of onbewust. In hoeverre hebben we een 'eigen' wil......of is het 'het lot' bepaalt.

Eenmaal boven aangekomen gaat het pad over de rug van de berg richting het zuiden, langzaam afdalend over een kapot gereden pad beland ik in een klein dorpje. Bij een fonteintje en voormalige wasplaats kan ik in in de schaduw even pauzeren en een broodje eten.

Na het dorp volgt het pad de helling langs het dal en stijgt geleidelijk. Als ik het dorp uitloop, zie ik een man langs het pad die aan het werk is bij een fruitboom. Hij is constant aan het praten, maar tegen wie, dat kan ik niet zien. In de boom zit in ieder geval niemand. Als ik wat verder loop, hoor ik in ene een andere stem, ergens verderop vandaan komen. Hij was toch niet met zijn tweede ego aan het praten.

Bij een splitsing staat weer een markering met diverse routepaden, met de GPS erbij is de puzzel snel opgelost. Ik loop door, daal af naar Rimbocchi op 550 m. Het is een lastig pad, veel kleine steentjes, dus toch blijven opletten. Tegen middaguur ben ik in het dorp en met nog 7 km te gaan, kan ik rustig aan doen. Bij een restaurantje besluit ik om de reserves eens aan te vullen met een pasta. De keuken gaat pas om half één open, maar ik heb de tijd, dus geen punt.

Even zitten en relaxt wat lezen, o.a wat informatie over het klooster bij 'La Verna' waar ik straks langs kom. Dat zit boven op een stuk rots....ik lees nog wat verder....1125 meter. Ik moet dus nóg een bult over.... Normaal is het goed relaxen tussen twee bulten, maar het relaxte gevoel is bij mij op slag verdwenen. Nog bijna 600 m omhoog over een vrij korte afstand, aan de bak dus.

Na één uur stap ik op, het dorp uit en dan over een rustig kabbelend beekje, voor ik aan de klim begin. De eerste 350 m is het flink werken, een erg steil pad, maar door regelmatig even te stoppen gaat het wel en vorder ik gestaag. Daarna wordt de helling wat minder steil en loop ik net als vanochtend over een rug met af en toe mooi uitzicht over het dal waar ik zojuist heb gegeten....

Een kilometer voor ik bij het klooster ben, loop ik een beukenbos in. Hoge bomen en grote rotsen met mos bedekt vormen het decor. Bij het klooster is het druk. Diverse groepen bedevaartgangers lopen hier rond. Het pelgrimsonderkomen is vol en ik zal dus straks in het dorpje Chiusa la Verna een slaapplek gaan zoeken. Na een uurtje te hebben rond gekeken, ga ik richting het dorp, 200 m lager, een kwartiertje lopen. Vlak voor het dorp loop ik tussen wat grappige 'kunstwerkjes' door. Onbeschadigd en niet beklad.

In Albergo Letizia heb ik een prima kamer en kan ik ook eten. Het was weer een prima maaltijd met heerlijk perzik-mango ijs als dessert en om tien uur gaat bij mij het licht uit...😴.


Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Goedemorgen Jan, Je bent natuurlijk al op pad en leest dit later. Wens je een fijne wandeldag ondanks de oplopende temperatuur. Ongerust ben ik niet, want na meer dan honderd dagen wandelen zal je conditie wel helemaal top zijn. Lees je verslagen graag, laat ze maar komen. Arrivederci!

Jaap Heijstek 2016-08-04 09:59:13

Ha Jan, geopotentieel of geometrisch: respect voor alle meters die je aflegt! Succes met de laatste etappes! Groet, WP

WP 2016-08-07 23:29:57
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.