Klap van de molen.

Italië, Osteria dei Cacciatori-Ste

Vanochtend was het stil en verlaten in het gebouw. Ik moest even terugdenken aan een overnachting in Frankrijk, in de opvang voor schoolkinderen... Voor vertrek nog even de kaart en GPS er bijgepakt voor de route van vandaag. Om terug te komen op de AVML zou ik weer over de provinciale weg moeten. Het is er nu erg druk en ook nog eens met veel vrachtverkeer. Dus op zoek naar een alternatief. De wandelkaarten van Italië met schaal 1:50.000 zijn te grof en missen ook veel paden, maar met de GPS ernaast is het goed te doen. Het wordt een doorsteek via allerlei binnenpaadjes naar de 'Passo Sar Giorgio', waar ook een restaurant is.

Voor het ontbijt ga ik maar even naar het barretje en onderweg daar naar toe kom ik voor het eerst wat opdringende honden tegen, een fel keffertje en een wat grotere. De eigenaresse staat verderop te praten en gedraagt zich als de meeste hondenbezitters... Het barretje gaat al om zeven uur open en de passanten komen alleen voor een shotje espresso. Ik moet toch echt wel wat eten in de ochtend en het broodje ham/kaas smaakt me goed. De eigenaar vraagt of ik er nog één wil of voor onderweg. Met het oog op een middagpauze bij het restaurant bij de pas, bedank ik. Hoe dom.....

Vanuit het dorpje gaat het over een breed pad geleidelijk omlaag, met net buiten het dorp laagvliegende bakken. In het verleden werd hier bruinkool gedolven, maar of dat nog steeds het geval is, zou ik niet weten. Over het verleden gesproken, ik kom hier regelmatig verwijzingen tegen naar de Napoleonitische tijd. Er heeft in deze omgeving in 1794 een grote veldslag plaats gehad tussen de Fransen (Napoleon dus 😊) en de Italianen. Ik ben nog niet gestruikeld over restanten...,

De route die ik loop, wordt weinig gebruikt en varieert sterk, van breed tussen de bomen tot een smal overwoekert geitenpaadje en af en toe door een ondiepe beek. Behalve dat ik moet opletten waar ik de voetjes zet, moet ik dit keer ook de derde dimensie in de gaten houden vanwege de overhangende takken van bramen. Bij gebrek aan een snoeischaar krijgen mijn stokken er een functie bij😕. Ik heb weinig zin in een paar krassen op mijn gezicht, waarbij iedereen zich zal afvragen met welke poes ik heb gestoeid 😷.

Op plaatsen waar je het niet verwacht, loop je soms langs een paar huizen, zoals beneden in het dal bij de spoorbrug of hoor je een kerkklok staan. Kaart erbij gepakt en dan blijkt er een paar honderd meter verder een kerkje te staan. Vanaf de spoorbrug moet ik 500m door het bos en struikgewas omhoog en tegen twaalven ben ik boven. Het eerder genoemde restaurant is gesloten....toch maar even zitten, wat drinken en wat nootjes. Ik zal het er even mee moeten doen, had ik nou toch maar dat extra broodje meegenomen. Een leer voor een volgende keer.

De resterende 12 km gaan boven langs met af en toe een blik op de Middellandse Zee en een heerlijk verkoelende bries. Één van de redenen waarom ik de AVML als route heb genomen. Ik ben echter niet de enige die die wind wel prettig vind. De medegebruikers zijn op dit niveau geen zeilbootjes, maar ik ben ondertussen meer met een molentocht bezig dan met een bergwandeling 😀. De windmolens daar kun je alles van vinden, vooruitgang nietwaar. Het meest vervelende voor mij zijn de onderhoudspaden er omheen, soms aan gort gereden en vaak met veel puin als verharding.

Het laatste stuk is een steile afdaling tussen bomen en struiken, waar ik erg moet oppassen om niet onderuit te gaan. Lastiger te belopen dan dat ik in de Alpen heb meegemaakt. Als ik beneden ben is bij mij de pijp leeg. Combinatie van warmte en te weinig brandstof denk ik. Bij het hotel aangekomen moet ik eerst wat eten en drinken, voordat ik me ga opfrissen, dus een bordje met 'salumi e formaggio" en een 'birra'.

Met het avondeten simpel gehouden en een pizza genomen.... Een Italiaans echtpaar komt even later binnen, beiden 'afgetraind', tot op het magere af. Zij doen de AVML op mountainbikes en zijn in 'La Spezia' begonnen. Ik vraag me af hoe ze dan bepaalde stukken in de bergen willen gaan doen.



Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Mogge broer, Zo ik heb alles weer gelezen, was een week met onze bewoners in "Kärnten". Hadden beter weer dan jou, heb veel gezien, ik was nog nooit in Korinthie. Ik moest meteen aan jou denken, zo in de Alpen onderweg. Wij hadden ook hele mooie uitzichten, niet zo mooi als op jouw fotos, maar toch kon ik me een beetje voorstellen waar jij nu zo loopt. Hoop dat je voet geen problemen meer geeft, ik lees er niets meer over , dus gaat het wel denk ik. Italie ziet er heel mooi uit, mooie omgeving. Net als Aafke denk ik ook wel eens, kon ik maar een stukje meelopen. Hoop voor jou dat het weer beter wordt en dat je zonder moeilijkheden verder komt. Veel plezier en hou je taai. dikke kus je zus

anja 2016-07-12 08:50:59

Hallo Jan, Lees ieder dag met heel veel plezier jouw belevenissen! Echt bijzonder. Mooie voortzetting gewenst, x Annie

Annie en Coen 2016-07-12 22:19:00
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.