Een koele dag.

Italië, Stia

Van de 'festiviteiten' heb ik gisteravond niet veel meer meegekregen, dan dat ik zag op weg naar het restaurant. Om negen uur was het dan ook al afgelopen en toen zat ik nog aan de pizza. Het trekt me ook niet zo, om op mijn uppie langs de kraampjes te lopen, dat is toch beduidend anders dan dat je door de bossen en over heuvels/bergen loopt. Ik voel me ook geen vakantieganger.

Het is vandaag een 'rustig' traject, 16 kilometer en meer dalen dan stijgen. Toch voor mij nog wel met een kanttekening, in de routebeschrijving wordt gesproken over overwoekerde paden.....Volgens Daniele is het in 4,5 uur te doen. Om 8 uur rustig ontbijten en dan op pad. Ik kan merken dat we hier een stuk hoger zitten, dan de locaties waar ik de afgelopen week ben geweest. Het is aangenaam koel met in de bergen veel nevel en bewolking.

Aanvankelijk is het nog over een breed bospad waar langs de kant verscheidene bergen houtsnippers liggen. Ideaal natuurlijk voor de insekten. Als ik daar langs loop, wordt ik al snel als lustobject zien. 😦 Na een klein gehucht gaat het pad over in een slingerend paadje, maar gelukkig is het vermeende onkruid gemaaid en loop ik niet tegen de Ligurische toestanden aan. Ik heb ook de indruk dat dit pad meer wordt belopen.

Ondanks de lagere temperatuur is het broeierig en zie ik de bewolking toenemen. Ik ben benieuwd of er nog een bui valt. Na over een beek te zijn gestapt blijf ik de markering volgen, maar dan blijkt na 10 minuten dat ik toch fout loop. Volgens de GPS track moet ik de heuvel over....naar een asfaltweg, dus terug naar de beek. Er loopt inderdaad een spoor omhoog, door het struikgewas (geen Toon Hermans), dan dat maar proberen. Het is even ploeteren en wat takken van me afslaan, voor ik op een beter begaanbaar stuk kom, dat vervolgens ook weer afwijkt. Als ik wat verder doorloop kom ik op een splitsing uit en kom alsnog bij de weg.

Met nog een uurtje te lopen ga ik op een rustig plekje even zitten en wat eten, de foccacia van gisteren 😊, en de schoenen uit. Vanuit de verte klinkt wat gerommel, dat zou ook een vliegtuig kunnen zijn...

Het laatste stuk naar Stia gaat rap onder de zolen door. Ik hoop dat ze het nog volhouden tot Rome en het stukje daarna.... Langs de kant staat een enorme oude en geteisterde boom, blikseminslag ?, die het nog steeds niet heeft opgegeven. Wat kleine takken met blad komen vanuit enkele punten weer te voorschijn. Een ouwe taaie met karakter. Voor ik Stia inloop moet ik eerst nog even bellen voor onderdak. Gelukkig is dat geen probleem, maar zij zijn niet op dezelfde locatie....

In Stia heb ik het hotel/albergo snel gevonden. Ik moet even wachten tot er iemand komt met de sleutels. Ik kan kiezen uit de kamers... Simpel, schoon, goed bed en een warme douche! Er is alleen geen WiFi. Daarvoor moet ik dan maar het stadje in, naar het bureau voor toerisme waar je meestal vrij toegang tot WiFi hebt. Op de terugweg naar het hotel meteen langs een 'orlogeria', Italiaans is zo simpel 😃, om mijn horlogeband te laten maken en ook wat bij de lokale 'gelateria' te proeven....


Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.