Het zwembad.

Italië, Toscana

Na de wat 'matte' dag van gisteren, wat de route betreft, vandaag weer op tijd eruit. Vanaf zeven uur kunnen we bij de bakker terecht en we willen zoveel mogelijk profijt hebben van de koelte van de eerste uren. Zowel voor het ontbijt als voor onderweg slaan we brood in want we hebben beiden nog een lange dag te gaan. De croissant met chocolade loopt voor Elliot letterlijk uit de hand. Het is eerder een grote hoeveelheid chocolade met wat bladerdeeg er omheen en bij zijn eerste hap zit hij onder de smurrie. Gelukkig alleen zijn handen, maar het is wel een bende.

De eerste honderd meter lopen we nog met elkaar op, dan splitst de weg en is het handen schudden. Heel toepasselijk, hij over de Via Roma en ik over de Via Firenze. Beiden op weg naar Rome, maar via onze eigen weg.ik ben benieuwd hoe het hem afgaat met een enorme blaar op de ene voet en een ontsteking aan de andere.

De eerste kilometers vanuit het centrum door een woonwijk zijn nog wat saai. Bij een rotonde roept een man die daar aan het werk is wat naar me en staat te gebaren. Ik loop even terug en dan begrijp ik dat hij me de weg naar de Via Francigena wil wijzen. Als ik hem vertel dat ik naar Firenze ga, is hij gerustgesteld en grijnst. In een dorpje wat verderop is een kleine supermarkt waar ik wat fruit voor onderweg koop, dus bananen. Wanneer ik daar nog wat verder kijk, wordt ik op mijn schouder getikt. Een kleine Italiaan met slagersschort voor, staat achter me. Hij begint rap in het Italiaans te praten, ik moet even schakelen en wat later begrijp ik hem. In het barretje in Altopascio, waar ik gisteren een broodje heb gegeten, was hij ook. Ook hij begint over de Via Francigena en vraagt waar ik vandaan kom. Even later komt zijn vrouw erbij.....enfin een kwartier later vertrek ik uit de winkel met gratis bananen.

Het landschap begint geleidelijk wat heuvelachtig te worden, zoals ik Toscane ken van foto's, maar ik ga ook over een rivier zo groen als erwtensoep. Een stel passeert met de fiets en ik meen Nederlands te horen. Ze groeten in het Italiaans en ik zeg 'goedemorgen'. Onmiddellijk keren ze om en beginnen een praatje. Ze komen uit België, wonen in de omgeving van Ieper, en trekken een week met de fiets door Toscane.

Na een koffiestop ga ik door richting Vinci. De toegestuurde GPX- track, van Lucca naar Firenze, kan ik prima volgen. De temperatuur en daarmee mijn waterverbruik, begint nu snel op te lopen. Bij een groentestalletje langs de weg kijk ik of ze iets van perzikken hebben...wel meloen en komkommer. Meloen is wel lekker met deze warmte alleen een beetje lastig, maar ze vraagt of ze hem in parten zal snijden. Dat is prima, maar ze bedoelde wat anders. Even later snijdt ze een kleine meloen in parten en maakt hem meteen schoon en geeft mij iedere keer een stuk. Als ik de meloen op heb, komt ze met een emmer met water om mijn handen te wassen en wanneer ik wil betalen, non non.... Buon camino!

Om kwart over één ben ik in Vinci. Het is tijd voor een pauze en te bedenken of ik stop voor vandaag of nog even doorloop naar Vitoline, het volgend dorpje. Om half drie stap ik op om toch nog wat verder te lopen. Als ik na drie kwartier een Agriturismo passeer met een zwembad ziet dat er wel heel erg aanlokkelijk uit. Toch even kijken of ze plek hebben... Er is, op wat gasten na, niemand aanwezig. Na te hebben gebeld, moet ik even wachten. Dat even wordt een klein half uur en dan krijg ik te horen dat een overnachting voor één nacht niet mogelijk is. Dus loop ik door, omhoog, door een olijfgaard, struikgewas en veel bramen, over een overwoekerd pad naar Vitoline. Daar aangekomen, is er geen slaapplek te vinden....er is wat verderop wel een camping. Dat 'wat verderop' is 5 km en verder omhoog. Gelukkig wel langs de route richting Firenze. Ik merk dat het omhoog lopen onder deze warme omstandigheden me nu veel meer energie kost en ook mentaal aardig wat van mij vraagt.

Als ik bijna boven ben, heb ik nog geen verwijzing naar een camping gezien, maar passeer een zwembad. Hier maar even vragen waar de camping is en wat drinken. Nog 10 minuten lopen......kwart over zes ben ik er eindelijk. Het zijn Katwijkse campingprijzen, €19 voor een paar vierkante meter. Snel mijn tentje opzetten, douchen en wassen.

Gelukkig kan ik op de camping ook eten en hoef ik daarvoor niet op stap. In tegenstelling tot de sanitaire voorzieningen is het eten prima. Van een stel Nederlanders krijg ik een tip voor een overnachtingsadres in Firenze.


Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Tijdens het lezen van je stukje ontsnapten me oohhh's op wisselende toonhoogte: oh, wat vervelend om mee te beginnen (de blaren, de ontsteking en de chocoladedrab van Elliot), oh, wat reuze aardig (de bananen en de meloenstukjes), oh, wat jammer (toch geen lekker verfrissende duik en dan die bramen en dat klimmetje), en oh, gelukkig (hij is er eindelijk en hoeft ook niet meer de stad in voor een stevige hap) ! Trots op je, schat, met alle wel en wee onderweg ga je hartstikke goed (om) !!!

Aafke Buijs 2016-07-31 23:06:55
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.