Schönen Guten Morgen !

Het is zalig ontwaken met zicht op het Dachsteinmassief ! En al helemaal als ook de zon van de partij is.

We moeten nog beslissen wat we vandaag gaan doen, maar eerst gaan we op ontdekking aan het ontbijtbuffet. Allemaal piekfijn in orde en keuze te over.

Het weer blijft zonnig en droog vandaag, en omdat we niet meteen de held willen uithangen, zoeken we een gemakkelijke wandeling. We zitten in een ons onbekende regio, dus alles is nieuw. En ook het aanbod is groot. Het was ons gisteren al opgevallen dat de vallei van de Enns, waar we logeren, een hele brede vallei is, maar dat de bergen ook wel meteen steil zijn. Wandelingen van 500 tot 750 hoogtemeters zijn hier de "gemiddelde" wandelingen. Dat laat onze (lees: mijn) conditie niet toe en al helemaal niet op de eerste dag.

Ik stel voor om rond de Schwarzersee te wandelen. Daarvoor moeten we wel even de auto in, t.t.z., zo'n 45 minuten. Eerst een stukje de grote baan in het Ennstal op om daarna af te slaan naar het Sölktal. Hier is het meteen een stuk rustiger. We komen voorbij het dorpje Kleinsölk en rijden alsmaar dieper het dal in. Prachtige, ongerepte natuur hier. We volgen de Kleinsölkrivier tot we aan het tolhuisje komen. Het zal niet de enige tolweg zijn deze vakantie. We krijgen er echter wel een boekje met uitleg waarom er tol gevraagd wordt. Het zijn nl. de eigenaren van de almhutten die het geld gebruiken om parking, sanitair, slaapplaatsen en eten te voorzien voor de toeristen. En aangezien we in een natuurpark zijn, willen ze dat gecontroleerd doen. Anders wordt er in het wild geparkeerd en gebivakkeerd en dat verstoort het natuurlijke evenwicht. Ook het onderhoud en vrijhouden van de weg en wandelpaden vergt energie en inspanning. Ik snap het wel en uiteindelijk betaal je gewoon de parking. De tol per auto is 12€.

De tolweg is een grindweg tot aan de parking. Van daaruit is het te voet. Maar dat is geen straf. Ook hier wordt gevraagd om op de gemarkeerde paden te blijven.

We starten aan de Breitlahnhütte en lopen gemoedelijk tussen de koeien en langs de rivier richting Schwarzensee. Aan de Harmeralm houden we halt. Deze alm ligt op een idylische plek met zicht op de Schwarzensee. Eerst even iets drinken. Voor mij een Skiwasser en voor Vincent een verse Buttermilch (karnemelk) met bosbessen.

Na een half uurtje pauze gaan we weer verder. Hoe dichter we bij het meer komen, hoe duidelijker wordt waarom ze Schwarzensee noemt. Het water is donkergroen maar door de schaduwen van de bergen rondom lijkt het wel zwart. De Schwarzensee dus ;-)

Het is echt een plaatje! Om elke bocht heb je weer een ander zicht op het water. We lopen eerst over een bospaadje tot we aan het verste punt komen. Daar lopen we nog iets verder door naar de Säusenbach waterval, om zo via vlonders terug op een breder pad te komen aan de andere oever van het water.

Aan de Jägeralm komen we voorbij een houten kapel waar we toch even naar binnen piepen. Zoals overal in de Oostenrijkse bergen is ook deze kapel open en heel verzorgd.

Van hieruit gaat het over dezelfde weg terug naar de parking. We genieten nog even van de mooie zichten langs de weg.

Hier zijn ongetwijfeld nog mooie wandelingen in de buurt, maar dat zal voor een andere keer zijn. Deze vakantie heeft vooral als doel om de streek te ontdekken en daar zijn we vandaag goed mee gestart. :-)

Vandaag was een wandeling van om en bij de 11km. 112m stijgen en 119m dalen. Absoluut niet lastig dus. Wij deden er in totaal 3 uur over, pauzes en fotostops inbegrepen.

De rest van de dag was het lekker relax in het hotel.

Geschreven door Hilde.op.pad