Vanaf het moment dat ik de reis begon te plannen stond deze stad op mijn to-do lijstje.

Córdoba ligt op een 130km van Riogordo, dus op een goed uurtje rijden sta je er. Dat leek ons haalbaar. Maar, doordat het ontbijt in de B&B pas om 9u geserveerd wordt kunnen we pas na 10u vertrekken.

We rijden kilometers lang door olijf- en amandelboomgaarden ! In feite komen we niets anders tegen. Dat en kilometerslange rijen oleanders in de middenberm van de autostrade. Mooi !

Bij het binnenrijden van Córdoba komen we in een soort van verkeerschaos terecht waar we op dat moment nog de oorzaak niet van kennen, maar dat komt nog.
De grote parkings voor de toeristen kunnen we niet inrijden waardoor we bijna gedwongen worden om de stad in te rijden. En als er nu iets is wat je dus als toerist niet moet doen, is het het doolhof van nauwe straatjes inrijden, dus rijden we nog een keer rond tot we net buiten de stad een winkelcentrum zien waar je gratis mag parkeren tot 1u 's nachts. Ideaal en het is niet zo ver te voet naar het centrum.

Vincent staat weer in voor de stadswandeling nadat ik hem gezegd heb wat interessant is om te zien. Ondertussen is het middag en stijgt het kwik naar 36°C. Ik overdrijf niet. Dit is de temperatuur in de schaduw ! Córdoba is gekend als zijnde één van de warmste steden van Spanje, samen met Sevilla. In de zomer is het hier vaak 45°C en dus zeker geen optie voor mij om dan te komen.

Ik wil graag eerst naar het "Palacio de Viana" omwille van zijn mooie patio's vol bloemen. In de maand mei heb je hier "Het feest van de patio's" en stellen veel particulieren hun patio's open voor het publiek. Elk jaar is er de wedstrijd : wie heeft de mooiste patio ? Ik had dus hoge verwachtingen...

Tegen dat we te voet echter bij de Palacio aankwamen kwamen we eerst op een plein terecht waar een overdekte markt was. Elke stad heeft wel 1 of meerdere mercado's, dus wou ik wel eens binnen. Gezien het late uur was er al bijna geen volk meer en waren de meeste standjes ook al gesloten.
We lopen verder door kleine straatjes waar je dus echt in kan verdwalen. Uiteindelijk komen we om 13.45u aan bij Viana om te horen dat het sluit om 14u en pas om 18u terug open gaat. Verdikke. Ok, niet dan.

Ook van andere patio's hebben we niets gezien omwille van de siësta. Ik heb er alle begrip voor hoor, maar het maakt het er voor toeristen niet makkelijker op om een dag in te plannen.

Doordat het zo warm is stelt Vincent voor om in de groene zone rond de stad te lopen om zo naar het oude joodse centrum te gaan. Dat is goed voor mij, maar daar valt dus echt niets te beleven en komen we eigenlijk in de minder mooie en minder toeristische kant van de stad terecht. Grote, brede boulevards waar de hitte uit de grond komt. We zien vooral ook veel mooie maar wilde katten. Met honderden verschuilen ze zich onder de boomwortels. Ik wil hier weg. Het is me te warm, dus vraag ik aan Vincent om de weg in te korten naar het centrum. Tot nu toe kan Córdoba me dus nog niet bekoren.

Maar daar komt gelukkig verandering in eens we de nauwe straatjes inlopen. Hoewel het hier ook warm is, is het draaglijker. Die mensen van vroeger waren heus wel slim genoeg om nauwe straatjes te maken waar er schaduw is en waar je een soort van natuurlijke airco hebt. Hier voel ik me stukken beter.
We lopen een echte bodega binnen om iets te drinken en te eten. Ik merk dat iedereen hier wijn drinkt uit een nauw glas en gevuld tot aan de rand. Ik wil dat wel eens proberen. Het is blijkbaar een typische wijn uit de streek, maar ik lust het niet zo. Het smaakt naar droge sherry en ook dat lust ik niet. Ik laat het glas dus staan. Niet te geloven ! Hilde laat een glas wijn staan ! :-D

Laten we dan maar naar de grootste bezienswaardigheid van Córdoba gaan : de Mezquita-kathedraal. Ondertussen is het rond 16u, dus dat zal te doen zijn.

Omwille van dit bouwwerk wou ik naar Córdoba en daarvoor alleen al is het de reis waard.

De geschiedenis van dit gebouw is uniek omdat het verschillende godsdiensten met elkaar verweeft. En hoe !
Het is een groot gebouw, dus heb je nooit de indruk dat er veel mensen rondlopen. Bovendien is het lekker koel en dus aangenaam vertoeven.
Vanaf het moment dat je binnenkomt wordt je overdonderd door een woud van zuilen en hoefijzerbogen in de kleuren rood en wit. Er heerst een unieke, onwerkelijke sfeer. Na de hitte en de mensen van buiten, kom ik hier plots tot rust.
In de zijkapellen is veel te zien. Verbijsterende stukjes architectuur versierd met mozaïek.
Terwijl je rondwandelt wordt je aandacht vrijwel meteen naar het midden getrokken waar de christenen in de 16e eeuw pal in de moskee een kathedraal neerzetten. Ze wilden bluffen en dat is hun ook aardig gelukt. En toch is het geheel mooi, hoe merkwaardig ook. De overgang van de moskee naar de kathedraal verloopt bijna onzichtbaar en dat vond ik heel knap. De kathedraal zelf vond ik niet zo mooi wegens te overdadig, maar de moskee straalde rust uit en die kon me wel bekoren.

Buiten is er nog een mooie binnenplaats met water en cipressen en sinaasappelbomen die voor schaduwpartijen zorgen.

Aangezien we in Sevilla de Giralda niet op konden, willen we hier wel de minaret beklimmen. Dat kan als we een kaartje kopen voor een bepaald uur. Laten we maar 18u nemen. Er mogen maximum 40 mensen naar boven. Dat lijkt veel, maar toch loopt niemand in mekaars weg. Je kunt in alle rust van het uitzicht genieten en foto's nemen.

Na ons bezoek lopen we nog even naar de rivier om de mooie middeleeuwse brug te bewonderen.
Het valt ons op dat heel veel vrouwen in traditionele klederdracht lopen, maar we weten niet of dat al dan niet normaal is. Later op de avond komen we te weten dat het is omdat er "Feria" (kermis) is in de stad. Werkelijk duizenden mensen lopen naar de plek waar wij in het binnenrijden niet door konden. Daar staat een grote kermis. Wij dachten eerst dat het een pretpark was (!). Velen brengen hun eigen sterke drank mee en zullen zich tot in de vroege uurtjes bezatten. En dat op een weekdag ! Het is aan ons niet besteed. Mensenmassa's trekken ons niet aan, dus laten we de feria ook voor wat het is.

Wij gaan op zoek naar eten in de stad. :-)
Als toerist ben je er hier natuurlijk altijd aan gedaan, maar goed, we hebben geen energie om nog veel rond te lopen om iets goeds te zoeken en bovendien is het nog steeds te vroeg (zo rond 20.30u) als we honger krijgen.
We vinden een rustig terras/patio. Ik weet nog dat Vincent een groot stuk vlees kreeg en ik een specialiteit van de stad : aubergines. Als voorgerecht neem ik salmorejo, een dikke koude tomatensoep. Die eet ik zowat elke dag ondertussen omdat het één van de weinige vegetarische dingen is die op de kaart staan. En dan nog moet je zeggen dat er geen hamsnippers in mogen. Voor de rest is het wel lekker.
De aubergine's blijken beignets te zijn met esdoornsiroop erover. Neen ! Niet weer iets gefrituurd ! Help, en dan nog eens zoet ook. Het lijken wel appelbeignets. Ik krijg met moeite de helft binnen.
Onnodig te zeggen dat Andalusië op culinair vlak voor mij niet scoort. Misschien lopen we de juiste plekken hiervoor voorbij, maar vandaag begin ik echt te snakken naar een gewone lekkere, gezonde vegetarische maaltijd. Zo moeilijk kan het toch niet zijn, denk ik dan. Op dat vlak scoort Italië stukken beter. Maar het is nu zo en ik moet ermee leren omgaan. Ik hou het nog wel 2 dagen uit. ;-)

Rond 22.30u lopen we terug naar het winkelcentrum om de auto te halen en komen we voor de 2e keer die dag terecht in een verkeerschaos. Nu weten we waaraan het ligt en rijdt Vincent een omwegje om uiteindelijk op de autostrade te komen. Hij heeft talent om zich te oriënteren. Aan mij heeft hij op dat vlak niets. Als hij me vraagt welke richting hij moet nemen sla ik in en acht. Tja, vrouwen en kaartlezen zeker ....

Rond middernacht komen we in de B&B aan.
Wat hebben we geleerd vandaag ? Dat we voor een stad als Córdoba vroeger moeten kunnen vertrekken om er voldoende van te kunnen genieten en dat we voor deze reis genoeg cultuur gehad hebben. Ik ben blij dat ik voor ons vertrek al besloot om Granada niet te doen. We hebben op dit moment al genoeg Moorse kunst en nauwe straatjes gezien dat het ons bijna niet meer kan bekoren dus hou ik Granada liever voor een andere keer.

Maar ik ben wel dankbaar dat ik de Mezquita gezien heb. Als stad vond ik Sevilla echter leuker en aangenamer. Misschien omdat we er langer waren, wie weet ?

We hebben nog 2 dagen voor de boeg en dat worden vooral natuurdagen. Morgen starten we in ieder geval rustiger.

Wat de foto's van de moskee betreft heb ik wat gespeeld met kleur, als artistieke vrijheid, in een poging de juiste sfeer of hoe het op mij over kwam, over te brengen. ;-)

Geschreven door Hilde.op.pad