Ook vandaag blijft het weerbeeld wisselvallig, maar met minder kans op buien. We zullen zien want de hemel ziet er toch nog dreigend uit. Er staat ook wat meer wind dan gisteren.

We waren in april al eens in de buurt van Bérismenil en hadden toen al een wegwijzer zien staan naar een Keltische site en getwijfeld om het al dan niet te doen. Gelukkig dat we het toen niet deden want we zouden ons ferm mispakt hebben !

Onze gastgevers hadden ons een aantal folders gegeven met wandelingen en "Le Cheslé" was er één van. Een wandeling van ongeveer 2 uur. We besluiten daar wat extra's bij te plakken en volgen route nr. 6 met het gele kruis. Halverwege wisselen we even naar een andere route die naar de Keltische site leidt, om vervolgens weer te wisselen naar route nr.6.

We parkeren aan de kerk van Bérismenil, en gaan op stap. Het gaat omlaag. Ik denk al "straks moeten we dat allemaal weer omhoog klimmen", maar het is de inspanning helemaal waard. De wandeling volgt een beekje tot aan de Ourthe waar we ons op een bankje zetten om een broodje te eten en van het uitzicht te genieten. Geen mens te zien hier.

De wandeling volgt vervolgens een pad naast de Ourthe. Mooi is het hier.

Aan de linkerkant merk ik een steil pad omhoog. Het blijkt de plek te zijn waar we naar de Kletische site kunnen. Het is puffen en blazen en ik ben blij dat ik dit niet in omgekeerde richting moet doen. Bovengekomen staan we al meteen aan het eerste restant van de Keltische site.

Op de website van https://www.luxembourg-belge.be/nl/ vind ik volgende uitleg :

Le Cheslé is een Keltische vesting (waarschijnlijk de grootste van België – 13 hectare) die bewoond was tussen de 8e en de 6e eeuw voor Christus. Er werden in de loop van de bewoning door de Kelten opmerkelijke verbeteringen aangebracht aan de dubbele vestingmuur, die meer dan 1750 m lang is. Een reconstructie van dit bouwwerk werd in 1980 verwezenlijkt door de Nationale Vereniging voor Opgravingen en geeft een beeld van de vindingrijkheid van dit volk. Ook toont het het afschrikwekkende effect van de vesting voor een eventuele vijand aan. Opgravingen, ondernomen door de Vrije Universiteit van Brussel, hebben de structuur van de afsluitingsmuur bestudeerd. Deze is opgericht op de vernauwing van de lus, het meest kwetsbare deel van de versterking. Het is een muur van ongeveer 6 meter hoog en opgeworpen tegen elke aanval van de vijand vanaf het hoogplateau. Het historische en schilderachtige bezoek aan deze plaats verdient een wandeling van een halve dag.

Wij zijn er geen halve dag gebleven en hebben ook niet het volledige terrein gedaan omdat daardoor de wandeling te lang zou worden.

Maar de site en het bos waar je doorheen wandelt zijn fantastisch mooi met schitterende panorama's over de kronkelende Ourthe. Aan de overkant zien we ook het "Belvedère", de uitkijktoren (momenteel helaas gesloten) naar "Le Hérou".
Hier komen we wat meer wandelaars tegen en horen we toch een paar keer "Amai, ziet eens hoe schoon!". "Ja, België heeft dan toch nog wel mooie pareltjes". Ze hebben allemaal gelijk ! Het is hier ook schoon en we vinden deze wandeling de schoonste die we tot nu toe deden. Maar dat is relatief, want ook van de andere wandelingen hebben we met volle teugen genoten. Misschien komt het door het streepje zon dat we heel af en toe krijgen.

We verlaten de site en wandelen verder en volgen heel even route 9 (groen kruis) om zo weer op route 6 (geel kruis) te komen. Ook hier klimmen we weer langs kabbelende beekjes omhoog (zie filmpje) om uiteindelijk op een hoogvlakte uit te komen. Schitterende panorama's aan alle kanten !
Tussen het groen zien we het kerkje van Bérismenil opduiken. Daar moeten we naartoe. Het lastigste stuk van de wandeling hebben we gehad. Nu gaat het gewoon nog over een landweg naar La Chapelle Ste-Gotte waar we via de verharde weg terug naar de dorpskern en de auto lopen.

Dit was weer genieten van mooie natuur, van oogverblindend groen en de rustgevende geluiden van kabbelend water.

's Avonds genieten we nog na met een glaasje wijn. Het is alweer onze laatste avond, helaas.

Morgen rijden we via Groothertogdom Luxemburg (even de auto voltanken) terug naar huis.

Maar niet getreurd. We hebben hier een plekje gevonden waar we ons thuis voelen en waar we even kunnen ontsnappen aan het dagelijkse leven. We komen zeker terug want de streek heeft nog zoveel wandelingen te bieden die we nog moeten ontdekken. En die zijn ook pittig genoeg om de conditie een klein beetje op peil te houden.

De wandelkaart van L'Ourthe Supérieure is een echte aanrader om alle wandelpaden te ontdekken. Ze zijn trouwens ook goed gemarkeerd. Wij hebben althans geen fouten ontdekt.

Verder viel het ons op dat er weinig toeristen waren. Ik had het drukker verwacht nu in het hoogseizoen. Is iedereen weggebleven omwille van de overstromingen ? Of zijn we toch met z'n allen naar het buitenland op reis ? Of misschien is het typisch Belgische zomerweer de spelbreker ? Of is dit echt een "vergeten" hoekje van de Ardennen ?

Wij hebben in ieder geval van onze korte vakantie genoten. Ik wil deze streek trouwens graag nog eens in de herfst zien, als al die loofbomen zich tooien in hun mooie geel-oranje kleed. Maar dat zal eerder iets voor volgend jaar zijn. ;-)

Bedankt om met ons mee te wandelen en graag tot de volgende !

Filmpje : Aan de Ourthe : https://youtu.be/m36SxMbj1xo

Filmpje : Wandeling langs parcours 6 : https://youtu.be/9JtmybkMq2U

Geschreven door Hilde.op.pad