Van de Rifflesee naar de Plodersee en via de Zirbensteig terug naar Mandarfen

Oostenrijk, Gemeinde St. Leonhard im Pitztal


Vandaag worden we weer getrakteerd op een zonovergoten dag. Voor wie het zich nog herinnerd hadden we begin deze week een gletscherparkcard gekocht 4 in 7 dagen. Als we even rekenen en tellen, dan hebben we die nog maar gedurende 2 dagen gebruikt, en aangezien we maar 2 dagen meer voor de boeg hebben moeten we die dus de komende 2 dagen gebruiken. "Moeten" is een groot woord natuurlijk, maar het zou zonde zijn om het niet te doen. Hebben we onszelf een beetje klemgereden ? Ach, welneen. Wij vinden altijd wel nog een alternatieve route die we de voorbije jaren nog niet gedaan hebben. En zo puzzelen we voor vandaag een route met gekende en minder gekende paden in elkaar.

Na het ontbijt nemen we de Riffleseebahn naar boven. Het is 9.45u en we hebben het landschap voor ons alleen. Het blijft een heerlijke aanblik hier boven.
Twee jaar geleden startten we hier ook de wandeling naar de Plodersee, maar toen was het zomer en vonden we ook nog de kleine Plodersee. Nu zijn we halfweg september en heeft iemand de stop van de Plodersee eruit getrokken want al wat we vinden zijn droge stenen. Best dat we wisten waar ze lag ! In het hotel horen we van het jonge koppel naast onze tafel dat ze de Plodersee niet gevonden hadden. Het voordeel dus van op andere tijdstippen eenzelfde wandeling nog eens te doen.

Maar voor we dus aan de Plodersee komen, moet er wel eerst nog flink gewandeld worden. Het is mooi en erg rustig hier. De meeste mensen komen met de lift naar boven en wandelen even rond het meer, en slechts een handvol mensen loopt verder door. Je komt er watervallen tegen en ook hier weer het geroep van de marmotjes. Het gaat de hele tijd licht omhoog, met af en toe eens een korte neep, tot je op een hoogteweg komt die je naar de Plodersee brengt. Zoals gezegd staan we even perplex te kijken naar de droge stenen. Ik zeg nog tegen Vincent : Ocharme, voor wie de tocht maakt en van een kale/droge reis thuiskomt...

Een klein stukje verder word je echter wel beloond met het mooiste zicht op de Rifflesee. We nemen de mooie, maar steile weg naar beneden tot die kruist met de beroemde Fuldaer Hohenweg. Deze weg bestaat dit jaar trouwens 60 jaar en is één van de mooiste panoramawegen in de Oostelijke Alpen. Een paar jaar geleden liepen we deze weg al eens en moesten we wegens een te technisch stuk rechtsomkeer maken. We weten dus al op voorhand dat we het Taschachhaus nooit zullen bereiken, maar dat is niet erg. Op een gegeven moment kun je nl. via de Zirbensteig nog een stuk verder naar beneden lopen tot je aan de rivier komt. En dat doen we deze keer ook. We zien in de verte het Taschachhaus ook blinken in de bergen (voor wie goede ogen heeft, op de foto waar Vincent naar de gletscher kijkt tussen de dennenbomen. Daar ergens op een kromming zie je het gebouw). Na een hele tijd komen we beneden aan het water aan. Dat was echt een mooi stuk wandelplezier.

Van hieruit is het nu nog een lang stuk langs de Forstweg terug naar het hotel, maar het is wel relatief vlak, dus niet lastig. Het lastige zit hem in het aantal kms. Net voor we aan de Taschachalm komen zien we links een weide met de schapen die een paar dagen geleden nog aan de Rifflesee stonden. Ik heb iets met schapen en dus schiet ik een paar plaatjes terwijl Vincent een geocache zoekt die hij niet vindt ... Het zal de vermoeidheid zijn waardoor we niet langer zoeken en verder lopen.

In totaal hebben we een 6-tal uren gewandeld en na de voorbije dagen kruipt dat wel in de benen. Een beetje rust in het hotel is dus meer dan welkom.

Maar wat een mooie wandeldag hadden we ook vandaag weer !

We staan er misschien niet altijd bij stil, maar al deze wandelpaden worden door mensen aangelegd voor ons. En elk jaar worden ze gecontroleerd en onderhouden. De Fuldaer Hohenweg is er gekomen omdat er nood was aan een rechtstreekse verbindingsweg tussen de Riffleseehütte en het Taschachhaus zonder dat je er eerst de berg weer voor af moest. Meer hierover kun je lezen (in het Duits) in dit artikel : https://blog.pitztal.com/60-jahre-fuldaer-hoehenweg/

Morgen de laatste wandeldag en dan gaan we richting gletscher ;-)


Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Jullie kennen daar inmiddels het dal van binnen en van buiten, denken we ;-) Een fantastisch uitzicht op het meer , maar ook de foto daarna heeft een magnifiek beeld van de grootsheid van het landschap ! Schitterend !

Danny & Anja 2020-09-25 19:01:07

Weer om zo je koffers te pakken.. Super 😍👍

Leyers Robert 2020-09-26 14:04:40
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.