Elk jaar weer roepen ze, die bergen. En zolang we nog kunnen gaan we die roep beantwoorden ;-)

We waren al vaak in het Pitztal en zouden daar met alle plezier elk jaar wel kunnen komen, maar soms heb je al eens nood aan een andere streek, een andere uitvalsbasis en nieuwe avonturen. En zo viel de keuze dit jaar op de voor ons onbekende regio van de Dachstein in de provincie Steiermark in Oostenrijk.

We vonden een hotel dat er wel goed uitzag ;-) in Rohrmoos, boven Schladming.

Wat we van vorige jaren weten is dat we die pakweg 1100km naar daar niet meer in 1 dag willen overbruggen, dus kiezen we ervoor om in 2 dagen te rijden, zowel bij de heen- als de terugreis.

Als eerste slaapplaats kiezen we voor een hotelletje in Krumbach, net voorbij de stad Ulm, richting München.

Maar voor we daar zijn hebben we nog een paar uurtjes in de auto voor de boeg.

We vertrekken zo rond 6u in de ochtend. Picknick mee en hupakkee, weg zijn we.

We rijden vrij vlot doorheen België en Luxemburg en ook in Duitsland valt het mee. Het is dan ook zondag, dus dat scheelt een pak zwaar verkeer.

Het is trouwens erg warm voor de tijd van het jaar. Het is 28°C als we de weg verlaten in Wilgartswiesen. Even een stukje bos opzoeken om de boterhammen op te eten. Terwijl we dat doen merken we dat er af en toe een auto parkeert. Mensen stappen uit, steken de straat over, duiken het bos in en komen er een kwartiertje later terug uit. En zo besluiten we om voor we terug op weg gaan ook even die straat over te steken...

Blijkt dat hier een "Ruhefrost" is, ofwel een begraafplaats/gedenkplaats/uitstrooiplaats. Zowat elke boom draagt een naamplaatje. Hoe treurig ook, ik vind het schitterend! Voor mij mogen alle begraafplaatsen er zo uitzien. Wat een rust en sereniteit heerst hier! Mooi initiatief.

Maar we moeten verder. Vincent heeft zin in een ijsje en dus stoppen we nog even in Gruibingen voor een sanitaire stop en wat lekkers.

Daarna rijden we door naar Krumbach. Ik had voordien al even online gekeken of er restaurants in de buurt waren want helaas was het restaurant van het hotel dicht. En ik was er gerust in dat we iets zouden vinden. Euch... blijkbaar had iedereen daar op het laatste moment nog beslist om met verlof te gaan.... Gelukkig was er nog 1 Italiaans restaurant open, waar iedereen dan ook wilde zijn. Beetje chaotisch daar, maar uiteindelijk konden we wel zitten en iets eten, en werden we met de glimlach bediend.

Nog even een rondje in Krumbach gedaan en dan naar het hotel. Hotel Diem is een hotel van de oude stempel, met gedateerde kamers en meubilair. Het was er vooral warm en dus sliepen we met het raam wijd open. Gelukkig was het er stil 's nachts. :-)

De bedden liggen goed. De nachtrust is welkom.

Tot morgen!

PS: op het moment van schrijven zijn we alweer een tijdje thuis. De verslagen komen dus met enige vertraging jullie richting uit.

Geschreven door Hilde.op.pad