Ik sta op met de zon en hoewel ik nog moe ben neem ik me voor om vandaag toch nog eens te gaan wandelen. Een paar weken geleden was er tijdens een wielerwedstrijd sprake van de "Plugstreets" van Ploegsteert. En die wou ik wel eens zien.

Ploegsteert ligt in Henegouwen, waardoor er plots een heel stuk minder toerisme is dan 20km verderop in West-Vlaanderen. Nochtans wordt ook hier de grote oorlog herdacht en is er in Ploegsteert een "Plugstreet experience"-bezoekerscentrum, waar men je ook probleemloos in het Nederlands te woord kan staan. In deze streek heb je geen wandelknooppunten, waardoor we het bezoekerscentrum toch even binnengaan om wat folders te vragen.

Niettegenstaande Vincent hier vlakbij woonde, moet hij met scha en schande toegeven dat hij deze streek helemaal niet kent. We parkeren aan het bezoekerscentrum en gaan op pad.

Het eerst monument dat we tegenkomen is het Ploegsteert Memorial, een herdenkingsmonument voor Britse gesneuvelden in de eerste wereldoorlog. Hier wordt ook elke 1e vrijdag van de maand de Last Post geblazen.

We gaan even doorheen een stukje bos waar we de eerste plugstreet road tegenkomen. Plugstreets zijn half verharde wegen en die vind je hier nog her en der. Als we weer in een open vlakte komen, spotten we een hert aan de rand van het bos. Zien we dat wel goed ? Jawel hoor. :-)

We vertoeven ondertussen in de ware boerenlucht ! Een neusknijper was handig geweest :-D Heel veel varkenskwekerijen hier en dat ruik je dus.

In deze streek rond Hill 63 kom je heel veel oorlogsbegraafplaatsen tegen. In 1917 vond hier de mijnenslag van Mesen plaats, dus liggen de veldbegraafplaatsen hier overal verspreid in het landschap. Niettegenstaande de gruwel uit het verleden stralen deze plekken een zekere rust uit. We eten onze broodjes op terwijl we van het uitzicht richting de kemmelberg genieten.

Ondertussen is ook de zon verdwenen en krijgen we de hele wandeling een dreigende hemel te zien. We stappen door en gaan Hill 63 op. Euch, die is wel stijl ! Of ben ik het die helemaal geen conditie meer heb ? Het zal het laatste zijn want halverwege moet ik al op adem komen. Aan de andere kant van de Hill kijken we uit op Mesen. In de verte zien we duidelijk de kerk en de "Peace tower" ernaast. Ik wil die wel eens van dicht bekijken, dus lopen we daarheen.

De Peace Tower is een herdenkingsmonument ter ere van de Ierse soldaten. Op wikipedia lees ik nog het volgende :

De 30,5 meter hoge toren is ontworpen naar het traditionele ontwerp van een Ierse ronde toren. Er is voor dit ontwerp gekozen omdat er gezocht werd naar een typisch Iers symbool, dat echter geen van beide partijen tegen het hoofd kon stoten. Deze ronde torens werden vermoedelijk in de 10de eeuw gebouwd door de Kelten als verdedigingswerk tegen de Vikingen. Toen was er nog geen sprake van verdeeldheid op het eiland. Vandaag de dag zouden er nog een 65-tal in Ierland bewaard gebleven zijn.

De stenen die werden gebruikt om de buitenkant van de toren te bekleden bestaat grotendeels uit Ierse breuksteen. Deze stenen zijn afkomstig van het St. Mary's Hospital te Mullingar. Dit hospitaal werd gebouwd tussen 1846 en 1849, in die tijd was een grote hongersnood waardoor er naar schatting 1 miljoen Ieren zijn omgekomen door hoger en nog eens 1 miljoen Ieren immigreerde naar het buitenland. De toren heeft een diameter van 6,3 m - 4,9 m en heeft een kegelvormig dak. De binnenmuur van de toren is opgetrokken in volle betonblokken.[3]

Het ontwerp heeft een uniek aspect dat ervoor zorgt dat de zon het interieur alleen verlicht op het 11de uur van de 11de dag van de 11de maand, de verjaardag van de wapenstilstand die de oorlog beëindigde.[4]

Er wordt jaarlijks een herdenkingsceremonie gehouden in het park op wapenstilstand.

Van de toren is het niet ver naar de kerk van Mesen. We lopen even binnen en merken dat we naar een crypte onder de kerk kunnen. Dit is de crypte van de originele abdij uit 1070. Het is ook het oudste en enige wat in Mesen bewaard bleef na WO1 !

We zijn op het verste punt van de wandeling en moeten nu nog weer terug naar Ploegsteert. De tijd begint ook te dringen want de parking waar de auto staat sluit om 18u. We maken dus een beetje tempo.

Tijdens de oorlog waren er meerdere informele kerstbestanden waarbij vriend en vijand de loopgraven uitkwamen om een voetbalmatch te spelen. Dat gebeurde ook in Ploegstreet waardoor de UEFA er een herdenkingsmonument liet neerzetten. Het staat niet op de exacte plaats, maar toch dicht in de buurt. Voetbalfans van over heel de wereld komen er hun voetballen neerleggen.

Helaas wordt de hemel ook dreigender en dreigender en voelen we hier en daar al nattigheid. We komen dichter bij de parking. Net op tijd voor sluitingstijd en net op tijd voor de regen.

Dit was een pittige 15km lange tocht en we hebben nog maar de helft van het parcours gedaan. Hier komen we nog eens terug, denk ik.

Geschreven door Hilde.op.pad