Vanochtend komt heel even de zon tevoorschijn, maar al gauw verstopt ze zich weer achter een wolkendek. Er staat ook een koude wind waardoor we even twijfelen om al dan niet te gaan wandelen. Uiteindelijk besloten van niet en onze dag anders te gaan invullen.

We hebben hier een 6-tal toeristische autoroutes van de Westhoek liggen en we kiezen er eentje uit : De Pionierroute. Het is de enige van de 6 routes die bijna volledig over het Duitse Bezettingsgebied loopt en daardoor ook grensoverschrijdend is. De naam komt van het Duitse "Pioniere". Het zijn Duitse genietroepen die instaan voor de bouw en het onderhoud van loopgraven, bunkers, munitiedepots, veldhospitalen, waterleidingen, gasexperimenten enz...

De totale route is 75km lang en daar trek je best een volledige dag voor uit. Aangezien het voor ons niet zo ver rijden is, besluiten we een kort stukje te doen en starten we in Wervik. We stoppen aan de gemeentelijke begraafplaats waar aan de ingang een infobord staat. Dit was oorspronkelijk een Duitse begraafplaats, maar in 1955 werd dit ontruimd. Echter ligt hier nog 1 Duitse militair in een burgergraf. Dat is heel uitzonderlijk en dus gaan we naar hem op zoek. In het boekje staat enkel dat we het graf vinden vanaf het middenpad, het 3e zijpad links. De naam van de man is Wolfgang Kühne. Je wilt niet weten hoelang we gezocht hebben. Uiteindelijk zoek ik een afbeelding op internet en loop ik het pad nog een keer af. En als bij toeval valt mijn oog op het graf.

Terug de auto in en naar het centrum van Wervik waar we toch even stoppen aan de Sint-Medarduskerk. Ik vind het een mooie en indrukwekkende kerk.

We rijden voorbij het Nationaal Tabaksmuseum en de brug over de Leie over en zitten in Frankrijk in Wervicq-Sud. We rijden door naar Bousbecque waar we stoppen aan het Duitse militaire kerkhof. Je moet er eerst door de gemeentelijke begraafplaats voor je aan het poortje komt van het kerkhof. Stille kruisjes, waar de soldaten rug aan rug liggen en zo een kruisje delen. Op elk kruis staan 2 namen. Er liggen 2330 militairen.

Naast het Duitse kerkhof is er nog een kleine rotonde met Franse graven. Eén ervan behoort toe aan een Belg, Bartier, die toch het opschrift "Mort pour la France" krijgt. Bizar. Hier liggen ook nog 6 Britse soldaten.

We rijden verder naar Dalle-Dumont waar we parkeren op de "Franse berg" nabij het witte kasteel. Het kasteel was uiteraard een hospitaal. Er word zelfs gezegd dat Adolf Hitler hier de eerste zorgen toegediend kreeg na een aanval met mosterdgas.

We lopen even rond in het park en het nabijgelegen avonturenpark. Het zeshoekige gebouwtje (nu het onthaal van het park) werd door de Duitsers gebouwd en deed dienst als een dodenkapel waar ze hun gesneuvelden met eer konden begraven.

In het kasteelbos komen we voorbij het Duits monument 14-18. Het lijkt een beetje op de toren van een schaakspel. De kroon weegt wel 9 ton en is er in 1915 op gezet door de Duitse pioniers, zonder dat ze daarbij hulp hadden van mechanische middelen.

We lopen terug naar de parking en eindigen hier onze korte rondrit. Er valt nog heel wat info te sprokkelen over "de groote oorlog", dus we komen zeker nog een keer terug om de rest te ontdekken.

Geschreven door Hilde.op.pad