Vorige week waren we ook al aan de zee, maar dan niet om te wandelen. Het was er toen trouwens erg koud en winderig.

Maar vandaag wordt het warmer en zo rijden we nog een keer naar de kust. De westkust is niet meteen de dichtstbijzijnde kustplaats voor ons, maar ik heb er jeugdherinneringen en het is er ook nog relatief rustig. We parkeren aan de moderne kerk van Oostduinkerke-Bad en trekken de wandelschoenen aan. Toch maar de windjack aan want aan zee is dat nooit een overbodige luxe.

Ik had een wandeling gedownload via RouteYou maar had er eigenlijk niet echt op gelet hoeveel verhard en onverhard was. Daarbovenop beslissen we ook nog eens om de wandeling in omgekeerde richting te doen.

En zo wandelen we eigenlijk eerst doorheen de eerder saaie villawijken, om dan door te steken naar het strand. Mijn windjack heb ik niet nodig want de temperatuur is ideaal en ook de wind valt mee. We wandelen een heel eind langs het strand tot we aan de zeedijk van Koksijde komen. Een pannenkoekje zou wel smaken, dus lassen we een pauze in op een terras.

Daarna gaat het terug doorheen de residentiële wijken richting de hoogste duin van de Belgische Kust : De Hoge Blekker. We staan 33m boven de zeespiegel.

De Hoge Blekker vormt samen met De Doornpanne en De Schipgatduinen één van de laatste grote duinmassieven van de vlaamse kust (240ha). Het centrale deel is eigendom van de Intercommunale Waterleidingsmaatschappij van Veurne-Ambacht en fungeert als waterwingebied. Dit gebeurt op een duurzame manier. In het natuurgebied moet je op de gemarkeerde paden blijven, maar wees gerust, er zijn er genoeg. Je komt er ezels en Shetlandpony's tegen die mee helpen met het beheer van de duinen.

Het laatste stuk van onze wandeling loopt volledig doorheen dit mooie natuurgebied en hoewel het pittig wandelen is in het zand, zijn we blij dat we de verharde paden kunnen achter ons laten. We komen geen levende ziel tegen, alsof we het park voor ons alleen hebben. Dat is niet zo, want even later komen we inderdaad de ezeltjes al tegen.

Na zo'n 20.000 stappen zijn we terug aan de kerk van Oostduinkerke-bad. Ondertussen is het 19u geworden en zijn we toch wel moe van het wandelen en de zeelucht. Ik denk dat we straks goed gaan slapen.

Al bij al een mooie en afwisselende wandeling, hoewel ik er zelf het parcours doorheen de bebouwde kom zou uitlaten.

Voor wie meer wil dan strand en zee(dijk) kan ik dit stukje authentieke natuur warm aanbevelen.

Geschreven door Hilde.op.pad