Het is de voorbije weken vooral nat en somber geweest en dan heb ik niet altijd zin om buiten te komen. Maar vandaag lijkt het droog en zelfs een beetje zonnig te blijven, dus besluiten we een korte winterwandeling te maken in de streek van Boeschèpe, net over de grens met Frankrijk.

Het is prima wandelweer met een temperatuur van om en bij de 6°C. Er staat gelukkig geen wind waardoor je je daar op die heuvels letterlijk warm kunt lopen.

De zon laat zich toch niet echt zien en in het landschap zijn het vooral de bruine en grijze tinten die primeren. Ook al heeft elk seizoen zijn charmes, toch vind ik de winter in onze contreien het minst aantrekkelijke. Ik trok mij dat vroeger een stuk minder aan dan nu. Misschien omdat ik nu meer besef dat deze grauwe kleuren nog een paar maanden zullen aanhouden.

We moeten er door, dus trekken we de wandelschoenen aan en gaan we samen met mijn zus die hier woont op stap. Het is een goede training want vlak is het hier allerminst. Na een tijdje komen we aan de abdij boven op de Mont des Cats. Waar we tijdens de wandeling niemand tegenkomen, is het hier boven toch ietsje drukker. Vooral de shop van de abdij trekt wat volk. Je kunt er terecht voor streekproducten en originele kerstversiering. Ik koop er altijd mijn douchegel. Die bevat biologische etherische oliën van lavendel en sinaasappel. Een heerlijkheid voor body and soul.
Uiteraard kun je er ook de kaas kopen die hier in de abdij gemaakt wordt.

We lopen verder door het bos. Door de regenval van de voorbije weken is het er vrij modderig. Mijn zus weet de plekken zijn waar het niet te doen is, dus volgen we haar. Af en toe moeten we toch nog even goed kijken waar we de voeten neerzetten want voor je het weet zit je tot aan de enkels in de modder. Dat maakt het wat lastiger om te wandelen want van al dat naar beneden kijken vergeet je bijna te genieten van de omgeving.

En genieten is het wel altijd hoor hier. Ik geniet van de babbel met zus, maar ook van de stilte en de rust op deze koude winterdag.

Na ongeveer 7km zijn we weer aan ons startpunt. De duisternis valt in. Tegen dat we thuis zijn is het donker.

Tot de volgende!

Geschreven door Hilde.op.pad