De winter is niet mijn favoriete seizoen. Ik hou niet van de somberheid van de voorbije maanden. En daardoor ben ik eerder geneigd om me onder een dekentje in mijn zetel te nestelen dan om helemaal ingeduffeld te gaan stappen. Maar soms verplicht ik mezelf om toch eens buiten te komen. Ook al is het vandaag geen stralend weer, we stappen de auto in en rijden naar het centrum van Veurne.

Het is lang geleden dat ik hier nog eens op het marktplein stond, en voor Vincent was het zelfs de eerste keer. Het is er erg rustig op deze zondag. We bewonderen de mooie gevels en maken een kleine rondgang. Een inwoner spreekt ons aan en voor we het weten hebben we een pak wist-je-datjes gratis meegekregen. Wij zijn trouwens niet de enigen die aangesproken worden. Ik denk dat het voor die man een sociaal gebeuren is.

Maar goed, we zijn niet zomaar naar Veurne gereden. Daar start nl. de autoroute "Vrij Vaderland" en dat is niet toevallig. Veurne was tijdens de 1e WO het enige stukje onafhankelijk België "bachten de Kupe". In Veurne wordt o.a. de onderwaterzetting van de ijzervlakte besproken. Koning Albert I heeft in het stadhuis zijn werkkabinet. Helaas was het bezoekerscentrum in het stadhuis niet open.

Van Veurne volgen we de "Vrij Vaderland" route naar De Panne en stoppen we langs de weg van Adinkerke naar De Panne aan de grootste militaire Belgische begraafplaats van de 1e WO. We zijn zo gewoon aan de witte stenen van de Britse begraafplaatsen dat we bijna onze eigen Belgische soldaten zouden vergeten.
Eerst heb je de burgerlijke begraafplaats en achteraan ligt op een hoogte de Belgische militaire begraafplaats. Maar voor je daar bent, vind je links van je ook nog een aantal Britse en Franse militaire graven. Op de Belgische begraafplaats rusten 3744 doden. Ons valt op dat er her en der een andere grafsteen gebruikt wordt, dus zoeken we dat even op in het boekje van de route. De eerste "heldenhuldezerkjes" met het AVV VVK symbool werden in 1924 vervangen door de ondertussen officieel goedgekeurde huidige grafsteen. Alleen de zerkjes waarvoor een aanvraag tot behoud werd ingediend blijven staan. Op vandaag zijn dat er nog 13.

We verlaten het kerkhof en rijden naar de Houtsaegerduinen. Daar kunnen we vlot parkeren, trekken we de wandelschoenen aan en maken we een rondje in het natuurdomein. Dit is een beschermd natuurgebied, dus honden mogen hier niet binnen, ook niet aan de leiband. Hoewel het een klein gebied is, wandelen we er toch meer dan een uur rond en komen we eigenlijk nauwelijks iemand tegen.

Na de wandeling rijden we nog even verder naar Koksijde waar we nog even de Ten Duinen abdij willen bezoeken. Het is 15u, dus dat moet lukken, denken we. Ik had echter niet verwacht dat het museum zo uitgebreid was. Het deel binnen is verdeeld over 3 verdiepingen en dan heb je ook nog de ruïnes buiten. We pikken eerst nog de introductiefilm (geregisseerd door Stijn Coninx met nog een piepjonge Jelle Cleymans in de cast) mee en zo was het algauw 15.30u voor we aan het eigenlijke bezoek konden beginnen. Dit is niet een museum waar je vlug vlug even doorheen loopt en toch hebben wij dat vandaag gedaan omdat we ook nog de site buiten wilden bezoeken. We hebben een goede eerste indruk gekregen, maar ik wil er zeker nog een keer naar terug om wat meer in detail te lezen en bekijken. Ik vind het in ieder geval wel een aanrader, dus meer dan een bezoek waard.
Voor we het goed en wel beseffen is het sluitingstijd en gaan ook wij naar huis.

Het deed deugd om er weer even "uit" te zijn, maar ik kijk toch wel uit naar wat warmere en zonniger dagen. Laat die lente maar komen!

Wie de "Vrije Vaderland" route wil rijden (wij deden maar een piepklein stukje) verwijs ik naar de toeristische autoroutes 14-18, een box met 6 routes doorheen de westhoek. Neem er wel je tijd voor want voor je het weet ben je 1 à 2 dagen per route bezig.

Voor wandelingen aan de westkust gebruiken wij de wandelknooppunt kaart "Westkust-Dunes de Flandres".

Een ticket voor Abdij Ten Duinen kost 7€ en is gratis met de museumpas.

Tot de volgende !

Geschreven door Hilde.op.pad