Voor onze oom en tante vorig jaar naar hier verhuisden, had ik eerlijk gezegd nog nooit over het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug (NPUH) gehoord. En hoewel we ondertussen al een paar keer hier op bezoek waren, was het weer helaas nooit goed genoeg om de omgeving te ontdekken.

Dit keer hadden we wel geluk en "boekten" we een nachtje Doorn om er 2 dagen lang te genieten van groen, stilte en vogelengezang.

Doorn ligt op zo'n 240km van Izegem, dus dat is niet eens zo ver. Als het verkeer even meevalt sta je er op 2,5 u rijden. En zo kwamen wij er rond de middag aan en konden we zo aanschuiven aan tafel. :-D Het was bewolkt, maar met 20°C ideaal wandelweer. Dus trokken we de wandelschoenen aan en gingen we op pad.

Eventjes de auto in om amper 3km verder weer uit te stappen. Via routeyou hadden we 2 wandelroutes in de buurt gevonden en die hadden we op de wandel GPS gezet. Er bestaat ook een wandelkaart van het gebied (Falkplankaart nr.25) die je online of in elk VVV kantoor kunt kopen. En als je geen GPS hebt, dan heb je heel zeker zo'n kaart nodig of je loopt echt verloren. Ik had er mij nl niet aan verwacht zoveel wandelpaden te zien. Het is een wirwar van zowel brede lanen, kleine paden, fietspaden, ruiterpaden en paden voor rolstoelpatiënten en kinderwagens. Hier valt heel wat te beleven voor zowel jong als oud. Je vindt er zowat 56 gemarkeerde wandelingen. Hier vind je ook heel wat geocaches. We beperken ons tot de caches die op de route liggen en zo hebben we er toch een 3-tal gevonden.

Vincent is mijn gids. Hij loopt met de GPS in de hand en ik volg hem blindelings. Ik ben niet graag bezig met kaartlezen. Ik kijk liever rond, altijd op zoek naar mooie beelden om op te slaan, zowel in mijn hoofd, als op de sensor van mijn fototoestel. Ik wil rust in mijn hoofd. We worden hele dagen belaagd met geluiden en prikkels waardoor we soms vergeten hoe "stilte" klinkt. Ik weet hoe het klinkt en ik heb er met ouder worden steeds vaker behoefte aan. Mijn zintuigen staan op scherp en ik geniet met volle teugen van het groenste groen, gecombineerd met het roeste van gevallen bladeren en het witte van de zanderige heidegrond. Ook heel prominent aanwezig zijn de vogels met hun ongelooflijke gratis concerten. Ik krijg er nooit genoeg van.

Als we bijna aan het eind van de wandeling zijn, komen we voorbij een uitkijktoren : De Kaap. Zelfs al zijn de benen tegen dan al moe, toch wil ik naar boven. Ik kom puffend boven, maar Oooo .... wat een mooi panorama ! Je kijkt boven de kruinen van de bomen uit naar het landschap eromheen. De stad Utrecht ligt op een boogscheut hiervandaan. Van hieruit kun je zelfs de Kathedraaltoren zien.

We ronden de wandeling af en hebben er 13km stappen opzitten als we aan de auto komen. Ik beweeg de laatste tijd te weinig, dat voel ik nu al.

We laten ons bij de familie verwennen met avondeten en gaan rond 23u slapen. Geen luidruchtige buren, enkel stilte. Wat een luxe ! Ik val als een blok in slaap.

Morgen weer !


https://youtu.be/k_G4Kcgw5BI

Geschreven door Hilde.op.pad