Ik weet niet hoe het komt, maar ik heb vannacht liggen waken. Heel raar, alsof ik de stilte van de nacht in me wou opnemen en het ontwaken van de dag niet wou missen. Pas toen de zon helemaal op was, ben ik in slaap gevallen en zijn we pas laat opgestaan. Maar dat is niet erg. Daar is het vakantie voor. Geen wekker, geen verplichtingen.

Omdat we echt op gang moeten komen besluiten we even de grens met Luxemburg over te gaan. Even kijken hoe druk het in de grenswinkels is en of er wat te scoren valt. Weinig volk hier op deze zaterdagochtend in Martelange. Ook weinig koopjes die ons interesseren. En dus keren we via landelijke weggetjes terug naar de woning.

Eerst een boterham eten en ondertussen kijken waar we nog gaan wandelen. We maken het niet te moeilijk. We vertrekken vanuit de woning op wandelpad 4 richting de Ourthe, Maar we lopen niet naar beneden naar het water. We slaan rechtsaf om zo op pad nr.5 te komen. Hier wandelden we ook nog niet eerder.

Het is trouwens eerder bewolkt en klam weer vandaag waardoor we eigenlijk in no-time staan te zweten. Het zorgt ook voor een totaal ander kleurenpallet dan de voorbije dagen. Het lijkt per momenten zelfs surreëel.

Ons wandelpad loopt naar de oude molen van Rensiwéz, maar voor we daar zijn komen we eerst bij de hoogst gelegen "cabanes" van "les Cabanes de Rensiwéz". Het zijn kleine bungalows die idyllisch gelegen zijn. Ik ken dit "vakantiepark" omdat we al talloze keren aan de ingang beneden gepasseerd zijn. Ik had ze vroeger ook al eens online opgezocht. Omdat alle cabanes verhuurd waren ben ik niet door het raam gaan kijken naar de inrichting, dus ik weet niet of de hoge huurprijs gerechtvaardigd is. Van hieruit loopt het vrij stijl naar beneden tot je aan de oude molen komt. Je moet even rond het gebouw lopen om de werking van het waterrad en de mooie ligging aan de Ourthe te zien.

We moeten een klein stukje langs de grote weg. Er is hier vrij veel verkeer, dus opletten en links van de weg lopen is de boodschap. We zijn blij als we terug het bos kunnen induiken. Van hieruit gaat het weer gezapig omhoog tot we terug tussen de open velden lopen.

Helaas loopt het laatste stuk van de wandeling langs de grote weg. Onze buurman had ons hiervan verwittigd, maar ik wou per se langs het glooiende uitzicht net voor Engreux passeren. Anders komen we hier altijd met de auto voorbij. Nu kon ik ook een foto nemen.

Gelukkig kunnen we op die plek ook meteen een klein weggetje door de weiden nemen waardoor we aan de achterkant van de camping passeren en we zo tussen de huizen door in de dorpskern terecht komen. We lopen verder op de verharde weg naar onze aansluiting op wandelpad nr.4 om zo terug aan de woning te komen.

Al bij al zeker een wandeling die de moeite waard is. Het is ons derde verblijf in Engreux en we hebben al elke keer andere wandelingen gedaan. En we zijn nog lang niet uitgewandeld!

We besluiten nl. om vaker eens een weekendje te komen verpozen hier. Het is de ideale plek om te herbronnen.

We genieten nog een laatste keer van de tuinstoelen en de praatjes met de buren en eigenaren.

Vincent staat weer aan het kookfornuis vanavond ;-) En de maaltijd smaakt ons ook.

Van de eigenaren Geert en Leen mogen we morgen in principe nog tot na de middag in de woning blijven. Dat is erg lief, maar mijn benen willen niet meer en ik wil bij thuiskomst graag nog wat tijd hebben om uit te pakken en klaar te zijn voor de werkweek. Dus besluiten we na het ontbijt uit te checken. We rijden nog even voor boodschappen naar Bertogne en dan is het richting "thuis".

Wat een mooi hemelvaartweekend! We hebben ervan genoten. Tot een volgende keer!

Geschreven door Hilde.op.pad