Op weg naar de Alpen zijn we al tientallen keren het Zwarte Woud voorbij gereden en telkens zeggen we : "Eigenlijk zouden we hier ook eens moeten halthouden voor een vakantie". Maar het kwam er maar niet van. Tot nu :-)

Begin dit jaar beslisten we om ook in de zomer een weekje op vakantie te gaan. Ergens niet te ver en toch een streek die we nog niet kenden. Al 20 jaar zegt Vincent dat hij wel graag eens naar het Zwarte Woud wil. En zo gingen we op zoek naar een goede uitvalsbasis om deze streek te ontdekken.

Het Zwarte Woud is één van de populairste bestemmingen in Duitsland en dat hebben we gemerkt, want zelfs begin dit jaar was het al moeilijk om een goede accomodatie te vinden tegen een betaalbare prijs. Uiteindelijk zijn we in Hotel Kirnbacher Hof in Kirnbach, een deelgemeente van Wolfach in het midden van het Zwarte Woud beland.

De bestemming ligt op 600km van waar wij wonen, dus we hoefden er niet extra vroeg voor op te staan vandaag. We zijn rond 8u vertrokken via de Route Wallonie tot net voor HG Luxembourg. Aangezien we niet moesten tanken en het er superdruk was (hadden we van vrienden de dag ervoor vernomen) namen we richting Longwy en Metz om zo via Strassbourg Duitsland en het Zwarte Woud binnen te rijden. Rond 15u waren we er al. Erg vlotte rit dus.

We werden vriendelijk ontvangen en konden meteen naar de kamer. Een mooie en ruime kamer met balkon. Het eerste wat ons opviel was dat het hotel aan een drukke doorgangsweg en spoorweg lag. Heel veel verkeer van toerisme en motors. De enige manier om het geluid te dempen was met ramen dicht slapen. Vond ik jammer, maar tijdens de week merkten we ook dat de meeste hotels langs doorgangswegen liggen, met dus overal dezelfde problematiek van geluidsoverlast. Enfin, gelukkig geen hittegolf hier zodat het nog te doen was.

Eerst maar even uitpakken en ons installeren en daarna de benen even strekken. We hebben honger dus zijn we ook vroeg in het restaurant. Het eten was lekker, dus dat komt wel goed de komende week.

Voor morgen wordt nog goed weer voorspeld maar daarna ... kwakkel kwakkel ... We zien wel.

Geschreven door Hilde.op.pad