Na alle autokilometers van de voorbije dagen, zijn we blij dat het weer vandaag wat beter is. Het is onze laatste vakantiedag en dus trekken we eindelijk nog eens de wandelschoenen aan. We zoeken een wandeling uit in de buurt en kiezen voor de Wolfacher Schlossblick wandeling.

In het zwarte woud worden wandelwegen ingedeeld in categorieën. Twee van die categorieën zijn Premiumwegen en Geniesserpfade. Bij de eerste weet je zeker dat het pad goed onderhouden en bewegwijzerd wordt. Bij de tweede weet je dat het een wandeling is om van te genieten, dus met voldoende afwisseling en bezienswaardigheden. De wandeling die we kiezen heeft beide labels.

We parkeren aan het station van Wolfach en volgen de bordjes. Het gaat meteen omhoog het bos in en na even klimmen worden we al beloond met het 1e uitzicht op de stad. Er volgen er nog een paar, telkens voorzien van banken en tafeltjes. Echt een wandeling dus om op het gemak te doen. We komen voorbij een bron, rotswanden en een heksenlandingsplaats! Dit is het hoogste punt van de wandeling met een mooi uitzicht. De naam berghexenlandeplatz komt van een groep dames die elke week deze wandeling deden ter voorbereiding van een tocht door de alpen en die door de plaatselijke bevolking "de bergheksen" genoemd werden. Ze deden de naam eer aan door er een bezem te zetten met de officiële naam erop en later werd een uitzichtplatform gebouwd, alweer met de heksenbezem erbij. Een mooie plek! Van hieruit gaat het weer naar beneden en komen we uit aan de St-Jacobs bedevaardskapel. De wandeling loopt dus ook gedeeltelijk over een wandelweg naar Santiago de Compostela. Dat merken we aan de schelpen langs de weg. Het is er vredig en stil. We lopen verder naar beneden over de Rappenfelsen en komen even later uit aan de achterkant van het stadhuis.

De wandeling is 7km en stijgt ongeveer 230m. Voor ons mocht de wandeling iets langer geweest zijn, want we hadden wat tijd over. Het was amper na de middag en de benen waren nog niet echt moe.

Nu we hier toch zijn gaan we iets eten. We lopen een bruine kroeg binnen en genieten er van een Flammkuchen (voor Vincent) en een sandwich met kaas (voor mij). Hier wordt dat blijkbaar onder de grill gelegd. Een ideale hap tussendoor.

Als we buiten komen begint het alweer te druppelen. Misschien toch nog goed dat de wandeling niet langer duurde. Tegen dat we aan het hotel zijn is het weer de zondvloed.

Weet je wat ? We gaan nog wat uitrusten in de wellness zodat we morgen fris terug naar huis kunnen.

We genieten nog van de laatste avond en pakken dan de koffers terug in.

Geschreven door Hilde.op.pad