Om half acht begint ons huisje langzaam te ontwaken. Vroege vogel Gert-Jan is als eerste in de weer en daarna komen ook Jacqueline en Ylva tot leven. Dit uit zich bij hen in veel hoesten/kuchen. De Finse drop, in grote hoeveelheden ingeslagen, helpt niet echt. Even later geef ik mijn poging om te blijven liggen maar op en kruip uit bed en strompel naar de badkamer. Tegen negenen zijn we klaar en lopen naar het restaurant voor het ontbijt, toch wel makkelijk dat alles klaar staat. En de koffie, voor mij een belangrijk deel van het ontbijt, is van uitstekende kwaliteit. Ook de rest van het ontbijt, incl de eitjes, is van goede kwaliteit. Zoals gewoonlijk hebben we iets teveel gegeten, maar we proberen de lunch over te slaan om eea te compenseren.

Later op de ochtend maken we een wandeling om de omgeving wat te verkennen. We lopen oa richting de skie-piste met winkel alwaar de ski uitrusting kan worden gehuurd. Ylva en ik hebben plannen om later vanmiddag toch nog een ski poging te wagen. Bij een klein tentje op de piste nemen we een drankje, echt een romantisch stekje om eens lekker te knuffelen met ……… een Dalmatiër. Ylva geniet van zo’n lieve hond en Gert-Jan staat even op de tweede plek. Hierna wandelen we weer terug naar ons verblijf niet zonder dat Ylva een Engel maakt in de sneeuw. Dat lukt vrij aardig, uit de sneeuw overeind komen is een heel ander verhaal.

Tegen 2 uur lopen we richting de piste en worden de twee “diehards” in de winkel voorzien van de nodige ski-equipment. Op de computer moeten we onze gegevens en de gewenste uitrusting invullen. Als we ons omdraaien zijn de ski’s, schoenen, stokken en helm afgesteld en klaargelegd, incl skipas! Het moet gezegd, dat doen de Finnen rap. Rond half drie pakken de helden de lift en glijden soepeltjes de kinderpiste af. Dat was even een oefenmomentje, voor mij de eerste afdaling na 15 jaar!, en natuurlijk voor de fotoshoot. Een voor ons heerlijke piste, lekker breed, weinig tot geen volk en moeilijkheidsgraad rood/blauw. Het gaat, zeker voor mij, verrassend goed. Slechts bij een fotomomentje op de piste val ik om, maar met een beetje hulp sta ik ook vrij snel weer overeind. Even om me heen gekeken, dat heeft niemand gezien dacht ik, maar Jacqueline zat in het restaurant met een biertje en keek toevallig net naar buiten en heeft me snel gefotografeerd. Na een uur besluiten we ook wat te gaan drinken en pakken daarna nog een paar afdalingen onder kunstlicht. Jacqueline en Gert-Jan wandelen ondertussen met een grote boog terug. En na het skiën leveren we onze ski-uitrusting in en gaan ook wij snel terug, want we hebben afgesproken het actieve deel van deze dag met een wijntje, kaasje, worstje en chipje met elkaar af te sluiten.

Tegen zeven uur spoeden we ons naar het restaurant voor het avondeten. Er staat een onverklaarbare file voor de ingang, maar naar 10 minuten krijgen we toch een tafeltje toegewezen. Via de noorderlicht app waren we al geïnformeerd dat we vanavond 99% kans hebben op het noorderlicht…….. als er geen bewolking is natuurlijk. Via het weerbericht waren we geïnformeerd over een kans op volledige bewolking van 99%! Dat schiet lekker op. Na het eten besluiten we toch even naar een donkere plek in de omgeving te gaan. En alhoewel het langzaamaan wat minder bewolkt wordt, besluiten we het na een half uur toch maar voor gezien te houden. Morgen wordt volgens de weerberichten zonnig, dus misschien hebben we morgenochtend of morgenavond meer kans. Eerst maar weer lekker slapen en dat doen we zeker na zo’n actieve dag.

Geschreven door OpReisNaar