9 uur hebben we afgesproken voor het ontbijt in het restaurant. Helaas is Nicole ziek en gaat niet mee op onze eerste wandeling dwars door het oude centrum van Ha Noi. Het ontbijt is weer uitstekend, Jacqueline en Ivo bestellen Eggs Benedict. Dat zijn 2 gepocheerde eieren op een muffin met een plakje ham en hollandaisse saus. De eitjes zijn nog halfzacht, dus bij het snijden stroomt het eigeel over het bord en veroorzaken een behoorlijke kliederzooi. Erg lekker, maar dit moet je niet elke ochtend nemen. Alhoewel we lopen elke dag zoveel stappen, ja, dit wordt nauwkeurig bijgehouden met de stappen-app, dat we geen grammetje zullen aankomen.

In Ha Noi is het wel opletten geblazen met dat drukke verkeer. Een weg oversteken vergt wel wat lef. We pakken zoveel mogelijk het zebrapad, maar zijn waarschijnlijk ook de enigen die hier een betekenis aan geven. Ook stoplichten zijn niet heilig, scooters rijden altijd en overal door. Maar goed, geleidelijk raken we er aan gewend en komen ook wij steeds makkelijker door het verkeer. Verrassend genoeg hebben we ook nog geen ongeluk gezien, dat moeten we maar zo houden.

Gedrieën lopen we door de smalle straatjes, steegjes, langs voornamelijk hele kleine winkeltjes. Tassen, jassen, t-shirts, schoenen, slippers, souveniers, elektronische snufjes en eten, maar ook levende vis en hompen vlees en nog veel meer. Veel winkeltjes zijn wel gegroepeerd, straatjes met dezelfde soort koopwaar. Ook zien we de bekende afgeladen fietsverkopers die groenten, schoenen, plastic artikelen en weet ik niet wat verkopen. Wat we vooral mooi en leuk vinden om te zien zijn die verschillende Vietnamesen in die verschillende kleurrijke settings.

We stoppen ook nog links en rechts om wat te drinken en daar wordt Jacqueline aangesproken op haar vuile schoenen. Voor 1 dollar wil een jongen die wel schoonmaken. Al gauw blijkt er met de schoenen meer aan de hand te zijn, hier en daar wijken ze al een beetje, daar moet ook echt wat lijm tegenaan. Uiteindelijk blijken de kosten opgelopen te zijn naar zo'n 8 dollar!!! Na veel mopperen, erg goed toneelspel, vertrekt de jongen uiteindelijk met 3 dollar.

In de loop van de middag kijken we hoe het met Nicole gaat. Ze voelt zich iets beter en tegen 18.00 uur lopen we gezamenlijk de stad in. We besluiten om nu geen local food te proberen en "beperken" ons tot een pizzaatje. Daarna lopen we verder naar het Hoan Kiem meer midden in Ha Noi. Iedereen paradeert daar langs het mooi verlichte meer en ook daar drinken we nog een koffie/thee voor we geleidelijk aan weer terug naar ons hotel gaan. Ook Nicole vindt het mooi zo, nu hopen dat het morgen nog beter gaat en dat we een interessante route, meegekregen van een vriend, morgen volledig kunnen lopen.

Geschreven door OpReisNaar