Na het eigen gemaakt ontbijt bij Rob en Yvonne op de kamer, waar Rob net een fax heeft verstuurd, bereiden we ons voor op de lange rit langs de kust naar het zuiden. Ik merk dat de groepsbinding in een vergevorderd stadium raakt. Wij zorgen steeds meer voor elkaar. Zo blijkt dat iedereen voor elkaar wat van het aangeboden hotelontbijt heeft meegenomen. Wij beginnen onze lange tocht met 13 muffins (gewoon en chocolade), 6 appels en de nodige candybars!

Een deel van deze route is de Highway number One, deze voert zo'n 200 km direct langs de kust. Na wat vertraging door de ochtendspits komen we na 2 uur aan bij Montery, vanaf daar volgen wij Highway 1 tot Morro Bay. De weg slingert zich langs de Pacific, soms rijden we direct langs de kustlijn, dan weer hoog boven het water. De uitzichten zijn fantastisch. Na een uur lang kronkelen over Highway 1 stoppen we bij een café tevens Art-shop. Hier hangen ook verschillende vormen vogelhuisjes, Rob vindt deze zo leuk dat wij denken dat hij zijn toekomstige hobby heeft gevonden. Dus voor de liefhebbers, op de bijgevoegde foto's aankruisen welke u wilt hebben (en aantal) en via email: Rob.Yvonne.Schmidt@hotmail.com uw bestelling kenbaar maken. Prijs 25 Euro incl verzendkosten, bij bestellingen van 3 of meer 50% korting.

Even later rijden we weer verder en komen verderop een strand vol met Robben tegen, vele liggen er in het zonnetje een beetje te niksen. Rob vindt ze maar luie flikkers, wij vinden dat sowieso van alle ROB-ben! We rijden weer verder en stoppen in Morro Bay voor een fotootje van een ontzettend grote steen die net voor de kust lijkt te zijn aangespoeld. De dames dachten hier een lekkere Fish and Chips te kunnen nuttigen, maar Rob zit al weer ongeduldig in de auto te wachten. We hebben trouwens nog wat muffins en die moeten eerst op. We hebben nog zo'n 3 uur rijden voor de boeg voordat we op onze eindbestemming Thousand Oaks aankomen. We rijden langs uitgestrekte wijnlanderijen, pompoenvelden, appelgaarden en vrachtwagens vol paprika's voordat we weer stoppen om nog even te tanken. Dit zou wel eens onze laatste tankstop kunnen zijn, want hierna rijden we niet veel meer en we kunnen onze tank bijna leeg inleveren. We moeten van Yvonne op de kleintjes, ook in Amerika, blijven letten.

Het was ons al eerder opgevallen bij de Hoover Dam, dat de waterstand in meren erg laag is. Ook hier in California zien we dorre gebieden. Op de TomTom zien we locaties waar eigenlijk een meer zou moeten zijn, nu zien we slechts nog kleine plasjes na 4 jaren droogte (zie foto zonder water). Dit lijkt toch echt voor de Westkust van Amerika een mega probleem. Rond Santa Barbera ondervinden we nog wat fileproblemen, maar daarna verloopt onze reis voorspoedig. Rond 7 uur komen we bij ons hotel aan, een mooi hotel met zwembad en bar, voor onze laatste dagen erg leuk. Het wordt nog leuker als het ons lukt om voor het concert van Berth Hart in The House of Blues in Anaheim kaartjes te bemachtigen. En na veel gerommel op de computer van het hotel lukt het uiteindelijk 4 staanplaatsen voor het concert te regelen. Iedereen gelukkig, vooral Rob natuurlijk.

Geschreven door OpReisNaar