Vandaag zitten we vroeger aan ons laatste ontbijt in de Mekong om bijtijds naar het vliegveld van HCM stad te gaan voor het vervolg van onze reis naar Cambodja/Phnom Penh. Vroeger op verzoek Jacqueline, ze twijfelt met de huidige drukte rondom Tet of we op tijd zijn. De afgelopen dagen was het op alle wegen erg druk en misschien is het op het vliegveld zelf ook nog druk. Volgens de beide voormalig militairen 😉 hebben we tijd genoeg, maar als het de gemoedsrust in de groep ten goede komt, alla. Nadat onze koffers door een medewerker van het resort naar de openbare weg zijn gereden en in de gereedstaande taxi zijn gezet rijden we “lekker” vroeg aan. Het eerste half uur op de secundaire degen en in de dorpjes is het vrij druk. Daarna rijden we soepeltjes over de snelwegen door de Mekong delta naar het vliegveld. Zo soepel dat we al om half twaalf zelfs al zijn ingechecked en onze bagage al kwijt zijn. Ook staat bij de douane geen rij, al met al zijn we ruim op tijd. Een deja vu, ook bij onze vorige reis in Vietnam hebben we op HCM Airport de tijd moeten doden met een kop koffie en WiFi.

Rob en Yvonne hebben een leuk theesetje gekocht op het vliegveld. Overigens zonder te betalen, want geen enkele creditcard werkte er en ook een ATM om geld te pinnen was er niet op het hele vliegveld. Rob mag het geld later overmaken!! Dat is wel heel erg netjes. Later blijkt dat er ook een gatewissel heeft plaatsgevonden, hierdoor moeten we toch nog even doorstappen. Een half uur voor boarden zitten we net rustig bij de gate als een grondstewardess met een bordje rondloopt met de naam van Jacqueline. Dat voorspelt niet veel goeds, ze moet mee ivm haar bagage! Voor de zekerheid ga (en mag) ik mee. We lopen helemaal terug, langs de winkels, langs de security check, langs de douane (paspoorten achterlaten!), helemaal terug naar de incheck-area. Ik weet ondertussen wel waarom we terug moeten, in mijn koffer zit mijn accu, en die MOET in de handbagage. Toevallig heeft Jacqueline mijn koffer ingechecked, derhalve moest zij nu mee. En inderdaad mijn koffer staat apart en de douanier laat duidelijk merken dat er een battery-pack in de koffer zit. In een tel maak ik de koffer open, haal mijn accu er uit en sluit de koffer weer. De accu gaat in mijn handbagage, we geven de douanier een hand en bedanken hem voor de service en snellen ons terug naar de gate. Ik denk dat we alles bij elkaar nog geen 15 minuten zijn weggeweest. Rob en Yvonne hebben op ons gewacht en gevieren gaan we aan boord van Vietnam Airlines VN920, richting Phnom Penh.

De vlucht duurt net een half uur, dus als we zijn opgestegen en iets hoogte hebben gemaakt wordt er al omgeroepen dat we weer zullen landen. De afstand die we moeten vliegen is niet zo groot, maar ons is aanbevolen toch te vliegen, omdat bij de grens over land er vaak ellende is met de visumaanvraag. Daarnaast moet op de grens een andere taxi voor ons klaarstaan, want de Vietnamees met zijn taxi mag Cambodja niet in. Op het vliegveld moeten we dus eerst een visum halen a 30 dollar. Deze procedure verloopt vlot, evenals de douane. Als we de koffers hebben staat onze taxi al weer klaar en gaan we naar ons hotel, “Villa Langka” in het centrum en dicht bij vele bezienswaardigheden. Na een welkomstdrankje krijgen we onze kamer toegewezen. Beiden zijn de grootste die we tot nu toe hebben gehad, maar die van ons (sorry Yvonne en Rob) is net zo groot als onze hele benedenverdieping in Oosterhout! Gelukkig is bij deze kamer rekening gehouden met de schrijver. Na het bed en de hangmat beschik ik nu over een bureau met stoel en met telefoon. Naast het bureau staat een luie stoel en daar tegenover een bank. Ik kan zo de psycholoog uithangen.

Nadat we ons even hebben opgefrist gaan we de stad in om een hapje eten. Om de hoek van het hotel zien we een restaurant tevens Sky-bar. We gaan naar de 7e verdieping, gaan nog een trap op en vinden een vrij tafeltje met mooi uitzicht over een deel van de stad en zien onder andere het onafhankelijkheidsmonument. Nog een verdieping hoger bevindt zich het zwembad. Het eten en het koude Anchor-biertje zijn uitstekend. Het vreemde is dat bijna alle prijzen hier in US-dollars staat aangegeven. We hadden al moeite om de lokale munteenheid te pinnen, de Riel, maar met dollars kom je door het hele land. Wordt de Riel dan helemaal niet gebruikt? Jawel, vooral op markten en op het platteland en als je wisselgeld krijgt. Je krijgt alleen hele dollars terug, de rest krijg je in Riel terug. Mooi klein geld voor de tips.

Geschreven door OpReisNaar