Na een hele nacht varen, niets van meegekregen trouwens, lekker geslapen, komen we aan in Mohacs en wederom eerst naar de grenscontrole (we komen het Schengen gebied weer in). Van hieruit brengen we vanmiddag een bezoek aan Pecs. Voor deze ochtend is dat dus rustig beginnen. Tussen 07.00 en 10.30 kunnen we ontbijten en vanaf 10.30 tot 12.00 brunchen. Da's makkelijk, hoeven we niet te kiezen hoelaat we gaan eten, als we maar op tijd in de bus zitten. Waarschijnlijk een grapje van het keukenpersoneel, misschien wel nodig voor de oudjes aan boord die tijdig willen ontbijten en ook zeker willen lunchen. Als wij de kamer verlaten hebben we voor onze poppenmaker ook een verrassing in petto, ik hoop dat hij niet bang wordt van onze slang. Als we voor onze middagexcursie nog even op de kamer zijn zien we dat hij onverdroten verder gaat met zijn creaties; een konijntje dit keer.

Vanmiddag gaan we met de bus naar Pécs (uitspreken als Peetsj), een uurtje rijden van het schip. In Pécs brengen we een bezoek aan de dom, een prachtig kerk aan het Domplein. De Dom dateert uit de elfde eeuw en valt op door vier precies gelijke en 60 meter hoge torens op de hoeken. Tijdens onze aanwezigheid in de Dom speelt de organist ook nog een imposant stukje muziek. Daarna lopen we naar het middelpunt van de stad en komen we op het aflopende Széchenyi-plein. Hier staat een voormalige moskee, het grootste Turkse bouwwerk in Hongarije, gebouwd tijdens de Turkse bezetting en na hun niet onvrijwillig vertrek weer omgebouwd naar een Katholieke kerk. Naast de mooie gebouwen, het mooie en gezellige centrum is Pécs ook bekend van de keramiek fabriek, al is de keramiek productie de laatste jaren wel minder geworden. Na een drankje van de zaak hebben we nog een klein uurtje tot onze eigen beschikking. We slenteren nog even door de stad kopen wat ansichtkaarten, waarbij we wederom postzegels alleen op het postkantoor kunnen kopen, en zijn op tijd terug bij de bus. Als wij aanrijden kan de andere bus nog niet vertrekken omdat zij nog 2 passagiers missen. Uiteindelijk blijken zij op een verkeerde plek te wachten, drie kwartier later vertrekt ook de tweede bus naar de Edelweiss. Dat kost ze een rondje!

Vanavond is wederom een belangrijke avond, een kenniskwis met als hoofdprijs een 4-daagde Kerstreis langs de Rijn. Nou dat willen we wel winnen. Tijdens het eten nemen we met Anita en Ursel een aantal mogelijke vragen door zoals; hoelang is de Donau, hoeveel sluizen heeft de Donau, wat is de grootste stad langs de Donau. Die prijs kan ons niet meer ontgaan. Die oudjes kunnen niet zoveel meer onthouden, zoals waar moeten we op de bus stappen😄 en ze drinken tamelijk veel alcohol. Met mijn verslag houd ik mijn kennis erg goed bij, nee, dat wordt een makkie, we zijn er klaar voor.....................
Nee, we zijn niet in de prijzen gevallen, we hadden best wel een paar goede antwoorden, maar op de vraag hoeveel bladzijden heeft de reisgids 2017 van Thurgau, of hoeveel vrouwen werken er op het Thurgau reisbureau met de naam Nicole, tsja,...... Eerlijk is eerlijk, andere vragen hadden we kunnen weten, maar we wisten het niet meer, teveel info in korte tijd zal ik maar zeggen. Na de kwis hebben we nog gezellig gebabbeld met een groepje Zwitsers, niet altijd te verstaan, maar toch wel veel plezier gehad. Rond half twaalf lekker naar bed, morgen wacht Boedapest op ons.

Geschreven door OpReisNaar