Als we wakker worden schijnt de zon uitbundig, dit beloofd de mooiste dag tot nu te worden, met temperaturen rond de 30 graden. We schuiven het gordijn weer open en blijven nog even op bed liggen. Nog geen 2 minuten later komt er een Frans cruiseschip langszij liggen, weg zon, weg uitzicht. Vaak liggen kamers van beide schepen direct tegenover elkaar, dus om "verrassingen" te voorkomen gaan de gordijnen direct weer dicht. Eerst lekker ontbijten, altijd belangrijk voor een lange dag. Met onze vaste tafelgenoten wordt de sfeer steeds informeler, makkelijker. Een zware beproeving vond vanochtend plaats. Jacqueline gooide haar afval niet in het afvalbakje, maar in de koffie van Ursel. Dat is leuk en lachen geblazen, maar toch even afwachten hoe de verdere reactie is. De rest van de maaltijd leek er niets aan de hand, tot opluchting van Jacqueline.

Na het ontbijt, tegen 10 uur, wordt er door het Franse schip ruimte gemaakt en kunnen wij vertrekken. We varen nu verder tot aan de stuwdam, Djerdap I. Ruim voor de stuwdam keren we langzaam om, zodat iedereen een goede blik heeft van deze grote dam. Dit is het verste punt van de reis, we keren om en gaan op terugreis. Het weer is vandaag uitstekend, dus op veel plaatsen kunnen we nu wat betere foto's maken, nl met zon! Ook op het dek is het druk, en Paul, onze Zwitserse Paulus de boskabouter, gaat al vroeg met een fles wijn rond en schenkt ook ons wat witte wijn in. Op sommige plaatsen vaart het schip wat langzamer, zoals bij de Trajans Plaquette. Daarna varen we weer naar Donji Milanovac in Servië, leggen aan, en moeten dus weer langs de douane omdat we uit Roemenië gaan. Hier maken we van de gelegenheid gebruik een uitstapje naar Lepenski Vir te maken, de 8500 jaar oude opgraving. De bussen staan al klaar op de kade, instappen en rijden maar. Na 25 minuten komen we aan op locatie. We hebben nog geen uur tot onze beschikking, dat is wel erg kort! Zeker als het inleidend praatje al 20 minuten kost, de 40 jaar oude, maar interessante documentaire, die ruim 10 minuten kost, kortom ons rest nog een kwartier om rond te lopen. Uiteindelijk bleek dat meer dan genoeg, want de tentoonstelling zelf was niet erg interessant. De opgraving is nl niet herbouwd op deze locatie, maar nagebouwd. Alle echte opgravingen zijn verplaatst naar een museum in Belgrado. Nee dit viel toch wel tegen, gelukkig duurde het maar een uurtje😀.

Bij terugkomst kunnen we nog even op het dek in de zon zitten voor we gaan eten. We worden vriendelijk verzocht vanavond iets netter gekleed te komen, want we hebben vanavond Chef's diner, een uitgebreider diner door de Chef kok samengesteld. Een foto van de menukaart heb ik bijgevoegd, maar dit was echt een uitstekend 2-uur durend 5-gangendiner. Het bedienend personeel was ook volledig gekleed. Kortom een mooie avond. Na afloop kwam de Chef met zijn mensen een rondje maken en ontvingen terecht een luid applaus. Daarna deed de Chef, Kus Endang (uit Indonesië), nog een rondje langs alle tafels en maakte een praatje met alle gasten. Na nog een drankje in de salon, vonden we het bedtijd. Morgen wat vroeger op, want we liggen rond 7 uur al in Belgrado.

Geschreven door OpReisNaar