Zo wandelschoenen aan, rugzak vol, daar gaan we!

Gedurende het ontbijt wordt de dagplanning doorgenomen. We gaan vandaag naar een enorm Bhoedda beeld, Tian Tan Boeddha, en naar Hongkong stad. Maar hoe gaan we eerst naar deze Bhoedda toe? De metro, met de boot over het water naar Hongkong centrum, met de Star Ferry, overstappen en verder met een andere boot naar het eiland, Lan Tau. dan taxi naar de kabelbaan en vervolgens met de kabelbaan naar boven, een wereldreis. Uiteindelijk gaan we met het hotelbusje naar de Kowloon Central, met de metro naar het vertrekpunt van de kabelbaan, maar die gaat niet dus met de bus naar boven, want de Tian Tan Bhoedda staat hoog op een berg. Deze trip is wel ruim een uur sneller, tijd die we goed kunnen gebruiken.

Aangekomen bij dit complex, want er ligt ook een klooster Pin Lin, wandelen we naar het begin van de 268 treden tellende trap die naar boven leidt. Met de vele andere bezoekers/pelgrims, klimmen we ieder in ons eigen tempo naar boven. Bij het enorme, 34 meter hoge bronzen beeld, maken we weer veel foto's. Veel teveel, dat wordt weer een hele puzzel om er een paar goede uit te halen. Naar beneden gaat, zoals verwacht, wel iets makkelijker en brengen we een bezoek aan het kloostercomplex met de verschillende gebedsruimtes met vele bhoedda's. Bij een bezoek aan een kerk steken we meestal een kaarsje op, hier steken we een stokje wierook aan. Deze zijn er in bescheiden maatjes, 20-30 cm lang, maar ook van bijna 2 meter, je kunt natuurlijk overdrijven of gewoon heel gelovig zijn.

Onderweg terug naar de bus worden de plannen weer iets bijgesteld. In plaats van de bus terug pakken we een taxi naar Tia O, een kleine nog originele vissersplaats waar de huizen op palen zijn gebouwd. Daar varen we eerst met een bootje door het dorp en kunnen de bouwstijl van de woningen goed zien. Daarna varen we naar wat meer open water om dolfijnen te gaan bekijken en zowaar spotten we kleine, roze dolfijntjes. Een klein aantal en wat verder weg, dus een fotootje maken is niet makkelijk, maar het lukt toch een mini uitvoering van de bekende duikende walvis te scoren. Twee kleine jongetjes, ook aan boord, gillen van opwinding als ook zij de kleine dolfijnen zien. Na een half uurtje zijn we weer terug en wandelen door Tai O, bekijken de vele kleine winkeltjes en nemen tot slot een drankje aan het water.

Met lijn 11 en de metro komen we eind van de middag aan op Hongkong Central. Vandaar lopen we naar The Peak en plannen we om met de tram naar het hoogste uitkijkpunt van Hongkong te gaan. Met een wachttijd van ruim een uur besluiten we eerst wat anders te gaan doen. Een wandeling door het centrum lijkt ons voorlopig een goed alternatief. We moeten nl voor Jacqueline ook nog naar het Hard Rock Café. Inmiddels een traditie sinds we met Rob en Yvonne in Amerika zijn geweest, want Rob bezoekt waar mogelijk dit typisch Amerikaanse cafe en neemt, na een biertje te hebben gedronken, een souvenier mee, een Hard Rock Cafe speldje met daarop de plaatsnaam. Sinds twee jaar spaart Jacqueline deze ook en het lijkt erop dat we met een aardige inhaalslag bezig. Ook maken we Rob lekker door op iedere locatie een selfie te maken en direct naar hem op te sturen. Nadat wij ook een biertje/wijntje en een Nacho-schotel hebben genuttigd gaan we terug naar The Peak en zien dat de wachttijd nog maar een half uur bedraagt.

De tram gaat verrassend snel, op soms heel erg steile stukken omhoog. Boven aangekomen en nog zo'n tien roltrappen verder omhoog te zijn gegaan komen we op het uitkijkplatform aan. Het is inmiddels donker geworden, je zo dus een geweldig gezicht over het verlichte Hongkong. Een behoorlijk frisse wind, met mistflarden, maakt dat we toch vrij snel weer teruggaan. Ook terug hebben we een half uur wachttijd. Zonder er erg in te hebben blijken we de wachtrij een stukje te hebben afgesneden, dit levert Ivo een behoorlijk aantal boze gezichten op. Maar goed, een verontwaardigde Belgische blik met een dito reactie, doen de reacties verstommen. Onderaan de berg aangekomen spoeden we ons naar de metro en gaan nog via de Ladies Market terug naar ons hotel. Rond elf uur duiken we uitgeput ons bed in. Dit beloofd nog wat voor de komende weken!

Geschreven door OpReisNaar