Na een toch wat karig ontbijt vertrekken we rond 11 uur naar San Antonio centrum. Nadat we de auto hebben geparkeerd lopen we richting Fort Alamo, ons eerste bezoekje vandaag.

De Alamo is de belangrijkste gebeurtenis tijdens de Texaanse Onafhankelijkheidsoorlog. De Alamo was eigenlijk een katholiek missiegebouw in San Antonio. De Texaanse Onafhankelijkheidsoorlog was een militair conflict tussen Mexico en rebellen die voor onafhankelijkheid van Texas vochten. Deze oorlog eindigde met de onafhankelijkheid van de Republiek Texas. Op 23 februari 1836 overviel de Mexicaanse generaal Antonio López de Santa Anna met 5000 soldaten het stadsgarnizoen in fort Alamo waar slechts 200 Texaanse strijders waren gelegerd. De beperkte groep Texanen trok zich terug in de Alamo. Ze zouden zich niet overgeven en de belegering zou tot 6 maart duren. Uiteindelijk raakten de Texanen zonder munitie en werden daarop door de Mexicanen bestormd. Alle mannen werden gedood. (dank aan Wikipedia). In de Alamo-shop kopen we nog wat souveniers en ook, hoe ouderwets, een paar ansichtkaarten die we meteen van postzegels van oa Elvis Presley voorzien. Deze worden vandaag nog op de brievenbus gedaan, kijken hoelang het duurt voordat ze in Nederland zijn.

We hebben wel dorst en trek gekregen, bij de een Irish Pub, Durty Nelly's, vallen we neer op een stoel en bestellen een lekker biertje me Fish and Chips, heerlijk!, Vervolgens gaan we naar de kunstenaarswijk La Villita, deze ligt tegen de Riverwalk aan. Dit is een verzameling huisjes waar kunstenaars wonen en winkels hebben. Zij bieden hier hun kunst te koop aan. Het is er vrij uitgestorven, misschien genoeg verdiend in het hoogseizoen? Verschillende winkels zijn echt dicht en bij een paar staat te lezen "ben eten". Maar goed er worden door ons toch verschillende kleine kunstwerkjes gekocht, hierover kan ik niet verder uitweiden, omdat sommige kunstwerkjes als cadeautjes dienen bij thuiskomst.

We hebben inmiddels weer aardig dorst gekregen, dus we zoeken een leuk plekje aan de Riverwalk uit, er zijn er genoeg. We zijn precies op tijd voor happy hour, de meeste drankjes zijn een stuk goedkoper. Tevens krijgen we weer een grote schaal chips met een lekkere scherpe dipsaus. Aan tafel worden hier ook de ansichtkaarten geschreven, nog net niet overschreven, en voorzien van onze namen, gereed voor verzending.

Eigenlijk hebben we niet voldoende honger om uitgebreid te eten. We besluiten om bij Walmart, wat een uitkomst zo'n grote winkel, wat inkopen te doen en bij het hotel een eenvoudige maaltijd te nuttigen. Met een gebraden kip, een schotel sla met wat dressing, een biertje/glas wijn settelen we ons bij de Pool. Er zit bijna niemand aan het zwembad, dus wij confisceren een tafeltje en installeren ons voor de avondmaaltijd. Voor nog geen 12 dollar hebben we een uitstekende maaltijd en een gezellige avond. Ter voorbereiding op ons vertrek morgen naar Abilene worden via internet een paar hotels uitgezocht, maar nog niet geboekt. Hoe dat gaat aflopen, ik durf het wel te voorspellen. Maar goed, morgen hierover meer. Welterusten!

Geschreven door OpReisNaar