Na de verjaardag van Niek is het lang onrustig gebleven in Frederiksdorp. Om 8.30 uur zaten we voor het ontbijt al weer aan tafel. Vandaag rond 10 uur gaan we weer fietsen met "Toppie Floppie" Amar. Hij heeft van de vorige fietstocht geleerd en de fietsen schoongemaakt, na klachten van Ivo de trappers gesmeerd, en het benodigd aantal fietsen al gereed gezet. Helaas 2 te weinig omdat er alsnog 2 extra gasten meegaan, dus weer een puzzel om twee goeie fietsen te vinden. Ivo neemt het zekere voor het onzekere en zoekt als eerste een goede fiets uit. Desondanks rijden we toch even na tienen aan. We rijden het pad dat langs diverse oude plantages loopt af en stoppen bij de diverse plantages (Zoals Werk en Rust, Johanna Margareta), bij dorpjes, bij sluizen, bij mensen thuis en bij begraafplaatsen, oa een oude begraafplaats met 250 jaar oude graven van Nederlanders. Na een van de eerste stops stapt Ivo op de verkeerde fiets, nl mijn fiets, en die heeft een krakende trapper. En ik neem dan zijn fiets maar, per slot van rekening moet ik ook verder. Na een paar trappen zie ik dat Ivo in de gaten heeft dat hij de fiets met krakende trapper heeft. Bij de volgende stop loopt hij op Simon af en wil "zijn" fiets terug. Simon op haar buurt kijkt verontwaardigd maar staat toch haar fiets af, hiervan echter staat het zadel weer te laag. Voordat dit verder uit de hand loopt zeg ik tegen Ivo dat hij "mijn" fiets mag hebben, zo krijgt Simon ook haar eigen fiets weer terug.

De fietstocht zou 2 uur duren maar dat loopt uit naar bijna 3 uur. Onder de verzengende zon fietsen we terug naar Frederiksdorp om te lunchen en komen even na enen aan. Dan wordt het toch wat haasten, we geven alvast aan wat we van het menu willen eten, pakken onze tassen en ruimen onze kamers op en betalen de barrekening. Even na half twee worden de maaltijden geserveerd en de boot vertrekt kwart voor twee, dat redden we net niet. Er wordt afgesproken dat we rustig verder eten en dat de boot terug komt en ons wat later ophaalt. Al met al zijn we een half uur later, de taxi staat aan de overzijde gereed, dus kunnen we direct naar ons hotel in Paramaribo rijden. Ons gehaast is eigenlijk voor niets geweest, want de kamers zijn nog niet gereed. We moeten nog een uurtje geduld hebben, dus dan maar weer een Parbootje bij het zwembad. Tegen vijf uur heeft iedereen een kamer en kunnen we lekker gaan douchen en schone kleren aantrekken. 's Avonds gaan we weer samen eten bij ons favoriete steak restaurant en op weg terug naar ons hotel pakken we nog een kopje koffie. Voor Nicole wordt het allemaal wat veel, ze moet even uitrusten en ploft neer, het is meer klimmen, op een bankje. Op de stoep staan op veel plaatsen bankjes, echter die zijn niet ingegraven voor de stabiliteit, maar zijn gewoon OP de stoep gezet. Hierdoor staan de bankjes dus zo hoog dat je niet met de voeten op de grond kunt. Of dit expres is gedaan of uit onwetendheid ik weet het niet, maar denk het laatste!

Geschreven door OpReisNaar