Vandaag hebben we besloten iets vroeger van start te gaan, we hebben ruim 400 km voor de boeg naar Abilene en net voor Abilene bezoeken we Buffalo Gap.

Eenmaal onderweg zoeken we weer de binnenwegen op en al snel rijden we op eindeloze wegen, (bijna) niemand te zien. Halverwege in Brownwood gaan we tanken en nemen bij "Tortilla" koffie, cola en ijsthee. De cola en ijsthee hebben beide een sterke chloorsmaak, we denken dat dat door de ijsblokjes wordt veroorzaakt. Nadat de schalen met Mexicaanse chips op zijn nemen we nog twee tortilla wraps, een met chicken en de ander met beef, wederom erg lekker. Bij vertrek probeert Rob de eigenaar van Mexicaanse komaf uit te leggen waar Nederland ligt, hij zegt het te begrijpen, wij denken van niet!

Wij stappen weer de auto in en vervolgen onze eindeloze weg. Op dit soort momenten heb je wel wat tijd over om alle features van de auto te ontdekken. Als de wagen een beetje hortend en stotend en wat heen en weer beweegt, merken we dat Rob de cruise controle ontdekt heeft maar nog niet weet hoe het werkt. Met de bril op de punt van zijn neus tuurt hij naar het dashboard en juist op die momenten blijkt hij wat minder koersvast te zijn. Zo komen we op een zeer rustige, bijna verlaten weg, op het onderwerp reserveband. We zullen er wel een hebben, maar waar zit dat ding? Of hebben we een spuitbus om de band in geval van nood tijdelijk op spanning te krijgen? We weten het niet, zodra we echter weer in de "bewoonde" wereld komen verdwijnt het onderwerp naar de achtergrond.

Net voor Abilene stoppen we bij Buffalo Gap, een soort openluchtmuseum, een stadje uit het midden van de 19e eeuw. Volgens de reisgidsen een top 10 attractie in de omgeving. Voor een kleine 7 dollar pp krijgen we toegang tot het complexje. Geen van ons is echt onder indruk, we trappen dan zelf maar wat lol door ons met de kleding die links en rechts is uitgestald te kleden, er kijkt toch niemand toe. Bij het postkantoor, op school, in de bank, in de rechtbank en op het kleine stationnetje worden verschillende situaties in scène gezet. Na ruim een uur hebben we het wel gezien en rijden we naar onze eindbestemming. Na wat zoekwerk, verschillende hotels zijn volgeboekt, vonden we een Best Western hotel met zwembad met zwemmende kakkerlakken. Voordat Rob een duik neemt stuurt hij de kakkerlakken het zwembad uit.

Na even de rust bij het zwembad gevonden te hebben zoeken we nog een leuk eettentje. Een toplocatie schijnt een Grieks restaurant te zijn. Dat ligt aan de andere kant van de stad, maar dat lijkt wel de moeite waard. De TomTom brengt ons feilloos naar het....... gesloten restaurant. Snetver, dat pokke eind voor niets gereden. Er zijn gelukkig zat andere restaurants in de buurt en we vinden al snel an American Steakhouse, looks good. Het is er niet druk, maar dat zegt niets over de kwaliteit van de steaks. Heeeeeeeerlijk. Supermals vlees en heerlijk gekruid en de aardappels, gepoft/puree/frites, zijn ook fantastisch. Eind goed, al goed.

Geschreven door OpReisNaar